“เป็นอะไรครับ?”
“หนูเหมือนจะเมาเลย เดี๋ยวหนูไปรออีกห้องดีกว่า เผื่อเมาแล้วทำพี่คุยกับลูกค้าไม่สะดวก”
“ไม่ต้องไปหรอกครับ เดี๋ยวถิาไป หนูจะทนไม่ไหวนะบีนี่”
บีนี่ถูกพีทอุ้มขึ้นนั่งบนตักในจังหวะนั้นเธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับร่างกายของเธอและพีทเองก็ไม่เคยจู่โจมเธอมากขนาดนี้ แม้จะรู้สึกว่าเมาอยู่ไม่น้อยแต่เธอก็ยังจำความได้และยังคงจำสายตาของพีทที่มองเธอในตอนนี้ได้มันเป็นสายตาที่ค่อนข้างน่ากลัวอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน
“หนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะพี่พีท”
“เฮ้! จะไปไหนที่รัก คืนนี้หนูต้องอยู่กับพี่ทั้งคืน!”
“อื้อออ พี่พีทปล่อยนะ!”
บีนี่ลุกขึ้นก่อนได้เดินอย่างทุลักทุเลรีบออกจากห้องนั้นแต่สายตาเธอค่อนข้างพร่ามัวและบอกไม่ถูกจังหวะนี้เองเธอคิดว่าพีทต้องใส่อะไรบางอย่างลงไปในแก้วของเธอแน่นอนเพราะก่อนตอนที่จะมาคลับเธอยังมีอาการปกติดีแต่อาการนี้มาหลังจากที่เธอดื่มเหล้าไปเพียงแค่สองแก้วเท่านั้น
