“สวัสดีครับ ผมอยากรู้จักคุณจัง ขอคุยด้วยนะครับ”
เสียงใครคนหนึ่งดังมาจากทางด้านหลัง และเหมือนว่าเขากำลังจะพูดคุยกับเธอเสียด้วยสิ
ปวริศาหันไปมองหนุ่มปริศนาที่เข้ามาทักทายแล้วเอามือป้องปากที่กำลังเคี้ยวเจ้ามินิแซนด์วิทอยู่ แล้วโค้งศีรษะให้นิดหนึ่ง ประมาณว่ารอแป๊บนะกำลังเคี้ยวอยู่พูดไม่ได้ จนชายหนุ่มหน้าตาคมเข้มที่เดินเข้ามาทักอมยิ้มและหัวเราะมาเบาๆ
“ขอโทษครับไม่ต้องรีบครับ ค่อยๆ เคี้ยวเดี๋ยวจะติดคอ นี่ครับน้ำ”
พูดจบชายหนุ่มตรงหน้าก็ยื่นทิชชูกับแก้วน้ำให้ ปวริศายื่นมือเข้าไปรับของที่ชายแปลกหน้ายื่นมาให้ แล้วก็สะดุ้งนิดที่ปลายนิ้วของเขาแตะที่หลังมือของเธอ แล้วก็ตกใจอีกรอบเมื่อมีมือดีมาหยิบแก้วน้ำออกจากมือเธอไปแล้ววางลงบนโต๊ะ ปวริศาหันไปมองก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือเจ้านายคนใหม่ของเธอนี่เอง
“เอ่อ.. บอสคะ”
“ไปตรงโน้นกันเถอะ”
ไม่พูดเปล่า ข้อมือบางของปวริศาก็ถูกกุมแล้วพาเดินออกไปจากตรงนั้น ปล่อยใ
