1 วันผ่านไป
อยากจะไปไหนก็ไปเลย ฉันดีใจสุดๆเลยละที่คุณไม่อยู่ ฉันสบายใจมากไม่ต้องมาคอยระแวงด้วยว่าคุณจะลักหลับฉันเมื่อไหร่ ฉันแฮปปี้ ฉันมีความสุขที่สุด
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“มีอะไร..?”
ฉันลุกมาเปิดประตูให้ราจีฟก็เห็นเขายื่นเสื้อผ้ามาให้ฉันตรงหน้าประมาณ 4-5 ชุด ฉันมองเสื้อผ้าในมือเขาอย่างงงๆ
“นายเอาเสื้อผ้าพวกนี้มาให้ฉันทำไม..?”
“ให้คุณเลือกว่าจะใส่ชุดไหน เพราะผมจะหาคุณออกไปเที่ยวข้างนอกตามคำสั่งของนายครับ”
“อะไรนะ..นี่ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม..?”
“นายอนุญาตให้คุณออกไปเที่ยวข้างนอกได้ แต่มีข้อแม้ว่าคุณจะต้องอยู่ในสายตาของผมตลอดเวลา.”
“นายพูดจริงหรอ..?”
“ครับ..”
ฉันยิ้มอกมาด้วยความดีใจที่ในที่สุดฉันก็จะได้ออกไปเที่ยว ออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกแล้ว
“ขอ 10 นาที..”
ฉันรับชุดจากมือราจีฟเข้ามาเลือกในห้องนอนตัวเอง แล้วพอได้ชุดที่ถูกใจแล้วก็รีบแต่งตัวจนเรียบร้อย แล้วออกไปหาราจีฟที่นั่งรออ
