วันรุ่งขึ้น
“อื้มมม...”
ดีแลนตื่นมาในตอนเช้าสิ่งแรกที่เขาเห็นก็คือใบหน้าของคนที่เขาลงโทษไปเมื่อคืนนี้ เธอกล้าขัดคำสั่งเขาโดยการไปเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นแล้วแถมยังไปทำตัวสนิทสนมกันอีก คำพูดที่เธอบอกว่าเกลียดเขามันยังดังก้องอยู่ในหูเขาไม่จาง แล้วเธอก็ยังกล้ามาไล่ให้เขาไปหาผู้หญิงคนอื่นอีก เขารู้สึกโกรธมากที่เธอกล้าทำกับเขาแบบนี้ ในเมื่อสิ่งที่เขาให้กับเธอ มีผู้หญิงมากมายต่างเรียกร้องที่จะอยากได้รับมัน แต่เธอกลับเลือกที่จะทิ้งขว้างมันอย่างไม่ใยดี
เขาจ้องมองใบหน้าเธออีกครั้งแล้วยกมือขึ้นมาลูบไล้ไปตามผิวกายของเธอ ก้มลงไปจนทั่วเรือนร่างของเธอในขณะที่เธอยังหลับสนิทอยู่
"อื้มมม อย่าซิ ฉันจะนอน"
"ตื่นได้แล้วนะ จะนอนขี้เซาไปถึงไหน"
"ฉันง่วงนี่ ก็คุณเพิ่งจะปล่อยให้ฉันได้นอนไปไม่กี่ชั่วโมงนี่เองนะ"
"มันคือบทลงโทษที่เธอกล้าขัดคำสั่งฉันไง เธอจะได้จำไว้ว่าห้ามไปเข้าใกล้ผู้ชายที่ไหนอีก"
เขาพูดจบก็
