“มึงคงไม่ได้ขืนใจเขานะไอ้ดิน น้องมันโกรธมากแล้วก็ร้องไห้ด้วย” ไวท์ถามจบก็เดินไปนั่งที่โซฟา ยักคิ้วหลิ่วตาให้อัคคีที่มองเขาเหมือนจับผิด “…” “คิดถึงอยู่ตึกเรียนคณะ แม่งเวลานี้ยังอยู่มหาลัย แสดงว่านัดใครไว้แน่” เขาพูดขึ้นมาอีกครั้งลอย ๆ เพื่อให้เพื่อนตัวเองได้ยินแต่อีกคนก็ยังนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม แผ่นดินพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อได้ยินสิ่งที่ไวท์พูดออกมา เข้าวางเอกสารในมือลงบนโต๊ะแล้วยกข้อมือขึ้นมาดูนาฬิกา ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินออกจากห้องไปเงียบๆ @มหาวิทยาลัย “แกไม่ต้องไปทำงานแล้วเหรอ” ปรางเอ่ยถามเพื่อนที่นั่งฟุบหน้าลงกับหนังสือบนโต๊ะ เพราะเมื่อวานก็เห็นว่าเพื่อนตัวเองอยู่บ้านทั้งวัน “ไม่” “ดีแล้วจะได้ไม่ต้องเสี่ยง” ปรางพูดออกมาด้วยความสบายใจ “งั้นเราชวนพี่คิงไปดูหนังไหม แกเป็นน้องรหัสคนโปรด ถ้าขอเขาต้องพาไปเลี้ยงแน่” “วันหลังได้ไหม” เธอพูดแล้วหลับตาลงก่อนจะได้ยินเสียงฝีเ