“จริงๆ อาอยากให้แก้วป้อนอาแบบอื่นนะ โดยไม่ใช้ส้อม”
“ป้อนยังไงคะ”
“ให้อาสาธิตให้เอาไหม”
“เอ่อ...” เธอหน้าแดงเมื่อเขามองริมฝีปากของเธอไม่วาง
“ไม่ดีกว่าค่ะ”
“ปฏิเสธอาทุกทางเลย”
“ไม่เอาหรอกค่ะ เดี๋ยวโดนคุณอาเอาเปรียบ”
“ทานเยอะๆ นะ อาตั้งใจสั่งอาหารมาให้เราโดยเฉพาะ รู้ว่าแก้วชอบอาหารทะเล”
“คุณอาคะ”
“ว่ายังไง” เขาเงยหน้าขึ้นมองสบตาเธอ
“ขอบคุณนะคะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ถ้าอาต้องการ...”
เธอพูดยังไม่ทันจบประโยคเขาก็โบกมือปฏิเสธเสียก่อน เขาไม่ชอบฝืนใจใคร
“อาไม่ชอบฝืนใจใคร”
“แก้วไม่เอ่ยปากหรอกค่ะ ถ้าแก้วไม่เต็มใจ แก้วเป็นผู้หญิงนะคะ ถ้าแก้วฝืนใจ อาก็รู้ว่าแก้วไม่ชอบทำอะไรที่ขัดแย้งกับความรู้สึกของตัวเอง”
ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขาเคยขอเธอกับบิดามารดา แต่พวกท่านก็เอ่ยถามเธอ ไม่ได้ยัดเยียดหรือทำให้เธอลำบากใจสักนิด พวกท่านถาม เธอก็ตอบตามจริง และนั่นคงเป็นคำตอบที่ทำให้พวกท่านยอมปล่อยเธอเอาไว้กับ
