“อย่าไปโทษท่านเลย ถ้าแก้วไม่โอเคอาก็ไม่บังคับ”
“เอ๊ะ! เหมือนคุณอาจะใจดีเลยนะคะ แต่ถ้าแก้วบอกว่าไม่โอเค มิฉุดแก้วไปทำมิดีมิร้ายหรือคะ”
“คิดว่าจะจับไปปล้ำทำเมียเสียสักสามวันสามคืน” เก็ดแก้วตาโตกับประโยคของเขา อาทิจหัวเราะเบาๆ เธอเลยรู้ว่าเขาล้อเล่น แต่คนฟังหน้าแดงลามไปถึงใบหู
“เวลาแก้วเขินอายแล้วหน้าแดงแบบนี้น่ารักจัง อาชอบ”
“เวลาคุณอาพูดจาลิเกก็น่ารักดีนะคะ” เธอย้อนกลับ คราวนี้เธอขำเขาเสียเอง นานๆ อาทิจจะโดนเธอย้อนเอาบ้าง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็พาเธอขับรถมุ่งหน้าไปหัวหินต่อ
“ง่วงก็หลับได้นะ เดี๋ยวถึงแล้วอาจะปลุกเอง”
“ไม่เอาหรอกค่ะ ปล่อยให้คุณอาขับรถคนเดียว แก้วจะชวนคุยคุณอาจะได้ไม่ง่วง”
“อาดื่มกาแฟ ไม่ง่วงแล้วล่ะ นี่ก็ซื้อติดมาอีก” เขาชี้ถ้วยกาแฟที่อยู่ในรถ
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แก้วไม่อยากเอาเปรียบคุณอานะคะ”
“อาไม่ได้คิดว่าเอาเปรียบนะ อามีความสุขที่ได้ทำ ได้ขับรถให้แก้วนั่งสบายๆ แล้ว
