“โธ่ คุณพ่อคะ ไม่น่าไปดื่มเลยเหล้านั่นน่ะ ดูซิเมาจนหมดสติขนาดนี้”
เวฬาที่กำลังถอดเสื้อสูทและเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คุณเวหาอดพูดขึ้นไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆวางแขนของบิดาลงแล้วยกผ้าห่มขึ้นห่มให้ ก่อนจะเดินกลับออกจากห้องพักของบิดา
“ไม่เป็นอะไรหรอกน่า แค่เมา”
“อุ๊ย! คะ...คุณ...”
พอเดินออกมาจากห้องของคุณเวหา เวฬาถึงกับสะดุ้งเพราะฮาเดสยืนอยู่นอกห้อง
“จะไปไหนอีกล่ะ หรือจะไปหาไอ้นายแบบนั่นล่ะ ป่านนี้มันคงกำลังสนุกอยู่กับสาวๆสวยๆ...”
“พูดอะไรของคุณ หรือว่า...คุณพาโยเซฟไปไว้ไหน”
เวฬาถึงกับเริ่มกังวล เพราะคนของาเดสเป็นคนพาโยเซฟออกไปจากร้านอาหาร
“ไม่ต้องกังวลหรอกน่า หมอนั่นน่ะตื่นมารับรองสุขสมสุดๆแน่ หึหึหึ”
“นี่คุณ! อย่าทำเรื่องบ้าๆแบบนั้นนะ!”
พอได้ยินแบบนั้นเวฬาถึงกับขึ้นเสียงใส่เขา เพราะถ้าเกิดเขาทำแบบนั้นจริงๆมีหวังโยเซฟได้เกิดปัญหาใหญ่แน่
“ทำไม หรือเป็นห่วงมัน”
พอเห็นท่าทีของเวฬา ฮาเดสถึงกับต้อ
