“ฉันอยู่ทางออกสี่ เอารถมารับตอนนี้เลย”
หลังจากที่พาเวฬาเดินออกมาจนถึงทางออกและพ้นหูพ้นตาสองคนนั้นมาแล้ว ฮาเดสก็โทรไปบอกให้เปรมเอารถมารับทันที
ส่วนเวฬานั้นแทบไม่รู้ว่าต้องทำอะไรหรือทำตัวยังไงเธอได้แต่ยืนนิ่งไม่พูดไม่จา คนที่เธออยากเจอที่สุดกลับโผล่มาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้
“เธอจะกลับบ้านเลยก็ได้นะ หรือให้ฉันไปส่ง”
“คะ?...”
“หูหนวกรึไง”
เวฬาถึงกับอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน เขาต้องการอะไรกันแน่ถึงทำแบบนี้ ซึ่งฮาเดสนั้นรู้สึกไม่พอใจเธออย่างบอกไม่ถูกเมื่อเธอนั้นดูหัวอ่อนเกินกว่าที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกอันแสนโหดร้ายใบนี้จริงๆ เธอคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังถูกเจคใช้เป็นบันไดสู่ความสำเร็จ
“จะทำอะไร?”
เขาถามขึ้นเมื่อเห็นเธอหยิบโทรศัพท์ออกมา
“อ่าว ก็คุณให้ฉันกลับบ้าน...”
หมับ!
ฮาเดสรีบหยิบโทรศัพท์ในมือของเธอเมื่อเห็นว่าเธอกำลังจะส่งข้อความไปหาเจค
“ทำอะไรน่ะ เอาคืนมานะ”
“เธอไม่รู้หรอกว่ากำล
