“คริส... นี่มันสองปีแล้วนะโว้ย กูว่ามึงลองมองคนอื่นบ้างก็ได้ เรามันผู้ชายทั้งแท่ง มันต้องระบายออกบ้าง ถ้ามึงจะดองเอาไว้รอเมียเก่ากลับมากิน กูไม่เห็นด้วยว่ะ”
“ก็เรื่องของกู ถ้ากูอยาก กูหาที่ระบายเองได้ แม่นางทั้งห้าของกูก็ยังใช้งานได้ดี มึงไม่ต้องห่วงกูหรอก มึง มึง และก็พวกมึง เคลียกับเมียที่บ้านให้ดีเหอะ เพราะเมียกูอ่ะหนีไป แต่ถ้าเป็นเมียพวกมึง กูว่าได้เรียกพี่ร่วมฯ พี่ปอฯ แน่ โอเค! เข้าใจตรงกันนะ จะได้ไม่ต้องหยิบยื่นความเสียวให้กูอีก”
คริสพูดยิ้มๆ เพราะเขาชินแล้วกับความหวังดีของเพื่อน แต่เขาพอใจที่ทำแบบนี้ และจะทำต่อไป มาถึงตอนนี้เขาไม่คิดแล้วว่า ‘ผึ้ง’ จะกลับมาคืนดีหรือเปล่า เพียงแต่เขาหวังให้เธอยกโทษให้ ให้โอกาสเขาได้ขอโทษเธอสักครั้ง แต่นั่นมันคือเขาต้องอดอยากเหรอ อันนี้เขาเองก็ไม่เข้าใจ คริสได้แต่ยิ้มและส่ายศีรษะไปมาอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ควา
