โรงพยาบาล
“มุก” กชมนนึกแปลกใจที่เห็นลูกสาวกับเพื่อนเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของชนาธิป แต่ก็แอบกระหยิ่มใจ มุกเป็นคนขี้สงสาร คงจะกลับมาช่วยดูแลพ่อที่ป่วยเป็นแน่
“มุกเอาผลไม้กับอาหารบำรุงมาเยี่ยมค่ะ” มุกนำกระเช้าผลไม้กับอาหารบำรุงสำหรับผู้ป่วยมาเยี่ยมผู้เป็นพ่อ เธอกับแพทนำของเหล่านั้นไปวางไว้บนโต๊ะใกล้กับเตียงผู้ป่วยที่ชนาธิปกำลังนอนหลับอยู่
“คุณพ่อกินยาเข้าไป เพิ่งจะหลับไปเมื่อกี้นี้เอง”
“อาการเป็นยังไงบ้างคะ”
“คุณพ่อยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย สามคนนั้นก็ไม่เคยมาดูดำดูดี ให้แม่ดูแลคุณพ่ออยู่คนเดียว งานที่บริษัทก็ไม่มีใครสนใจ คุณพ่อก็ไม่รู้ว่าจะหายไหม…” กชมนตีหน้าเศร้าเรียกความสงสารจากคนเป็นลูก แต่มุกก็รู้ทัน
“มุกถามหมอมาแล้วค่ะ อาการอัมพาตครึ่งซีก ถ้าทำกายภาพบำบัดอย่างต่อเนื่องก็มีโอกาสกลับมาเดินได้ ถึงจะไม่เหมือนเดิมร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็สามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติ”
“มุกกลับมาอยู่บ้านของ
