วราเหมาไอศกรีมเลี้ยงทีมงาน เขานั่งกินไอศกรีมกับทุกคนตรงฟุตบาท ไม่สนมาดนักธุรกิจของตน เพียงได้เห็นลูกน้อยมีความสุข เขาจะอยู่ตรงไหนก็ได้
“ยักษ์รวยเนอะ” เมฆมีไอศกรีมสองแท่งอยู่ในมือ กินสลับกันไปมาอย่างเอร็ดอร่อย
“รวยเยอะด้วย” หมอกก็มีไอศกรีมอยู่ทั้งสองมือเช่นกัน
“หมอกไปดูรถยักษ์กัน ยักษ์ๆ รถยักษ์แปลงร่างได้ไหม” เมฆชอบความเท่ของรถไฮเปอร์คาร์ ชักชวนหมอกวิ่งเข้าไปดูใกล้ๆ วราจึงลุกตามไป
“ไม่ใช่ทรานฟอร์เมอร์นะถึงจะแปลงร่างได้”
“ไม่เจ๋งเลย รถไอติมเจ๋งกว่า”
“รถไอติมก็แปลงร่างไม่ได้” วรายังคงโต้แย้งกับเมฆ
“แต่รถไอติมมีไอติม รถยักษ์ไม่มีไอติม”
“รถยักษ์ใส่ไอติมไม่ได้ ไอติมละลาย” หมอกเห็นด้วยกับพี่ชายฝาแฝด
“เจ๋งสู้รถไอติมไม่ได้จริงๆ ด้วย” วราขบขันความไร้เดียงสาของลูกชาย หากปู่ย่ารู้ว่ามีหลานชายน่ารักอีกสองคนคงจะดีใจมาก แต่เขานี่สิคงต้องระวังหัวไว้ให้ดี เพราะอาจถูกปะป๊าแพ่นกบาลที่ไปไข่ทิ้งไว้ ก
