ตอนที่ 11 เหนื่อยกันคนหน้ามึน

1853 คำ

“แพท ไหนแพทบอกจะเอาของพวกนี้ไปคืนไง” มุกเดินลงมาก็เห็นลูกชายทั้งสองเล่นของเล่นที่วราให้พนักงานของห้างสรรพสินค้าส่งมาให้ “ไม่ทันน่ะสิ ตื่นมาเมฆกับหมอกก็แกะออกมาเล่นหมดแล้ว คงคิดว่าแม่ซื้อมาเซอร์ไพรส์” “แกะแล้วก็เก็บตามเดิมได้นี่” “จากสภาพกล่องไม่น่าจะได้นะ” แพทชี้ให้มุกดูกองกล่องของเล่นที่ขาดกระจุยกระจาย ไม่เหลือสภาพที่จะนำมาบรรจุของเล่นลงไปได้ “ยังไงก็ต้องเอาไปคืน” “มุก ไหนๆ เมฆกับหมอกก็กำลังเล่นสนุกอยู่ มุกอยากเห็นลูกผิดหวังเหรอ หรือมุกจะให้บอกว่าพ่อ…ไม่ๆ บอกว่าคุณวราส่งมาให้” “ถ้าเมฆกับหมอกรู้ว่าของเล่นพวกนี้เป็นของใคร เมฆกับหมอกจะไม่ยอมเล่นของเล่นพวกนี้แน่นอน” “แล้วมุกไม่กลัวว่าเมฆกับหมอกจะสงสัยเหรอ เมฆกับหมอกเป็นเด็กฉลาด ยังไงก็ต้องสงสัยบ้างแหละ” “เมฆกับหมอกก็คงจะคิดว่าเขาแค่มาจีบแม่” มุกยังคงหาเหตุผลมาให้แพทได้ “ถ้างั้นก็ตามใจมุกแล้วกัน แต่แพทไม่ขอเข้าไปนะ ไม่อยากเห็นหน้าหลา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม