บทที่4.2

1350 คำ

ก็พี่คิมนั่นแหละยอมยื่นเงินจำนวนมากให้คุณสิงหาเพื่อแลกกับการเข้าถึงตัวฉัน จนในที่สุดคุณยามที่ฉันรักและไว้ใจก็แพ้ให้อำนาจเงินอย่างราบคาบ เขาทำราวกับว่าเงินที่ได้ในแต่ละเดือนมันไม่พอใช้ยังไงยังงั้น อยากเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อกับลุงนะ แต่ถ้าจุดประเด็นขึ้นมา...มันต้องสืบสาวไปจนถึงตัวพี่คิมแน่ ภาพจากกล้องวงจรปิดซึ่งติดไว้ทั่วทุกมุมเองก็เป็นหลักฐานมัดตัว ถึงเวลานั้นฉันคงดิ้นไม่หลุดแน่ๆ สุดท้ายฉันจึงทำได้แค่บ่นๆ คุณสิงหา เพราะต่อให้เป็นทายาทของเจ้าของคอนโดฯ แต่ก็ไม่มีสิทธิ์และไม่มีอำนาจมากพอจะไล่เขาออก คนที่จัดการเรื่องนี้ได้มีแค่ลุงกับพ่อของฉันเท่านั้น เอาเถอะ... ช่างเรื่องนั้นก่อน ตอนนี้ควรเครียดเรื่องพี่คิมมากกว่า ไม่รู้เลยเนี่ยว่าควรทำยังไงกับเขาดี ปฏิเสธก็ไม่ได้ หาทางชิ่งหนีก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่ด้วย โอย...ช่วยด้วย สมองไอรีนจะระเบิดแล้วค่า~ หลังเสร็จสิ้นกับอาหารมื้อค่ำ ฉันอยู่คุย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม