บทที่ 8.3&9.1

1702 คำ

อย่างนี้เองสินะ เพราะเขาส่งรูปไปหาพี่แอล ไอ้พี่ชายเลือดร้อนของฉันเลยโกรธ เรื่องมันถึงมาจบตรงการใช้กำลังในแบบที่มันถนัด ดูจากสภาพแล้วพี่คิมก็เละมาก แต่เขายังเคลื่อนไหวเป็นธรรมชาติ ผิดจากพี่ชายฉันเลย ถ้าถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลแสดงว่ามันก็ไม่ใช่เจ็บตัวธรรมดาๆ แล้ว พี่คิม พี่จะเลวไปถึงไหน... ทำกันขนาดนี้พอใจหรือยัง “ทำไม?” เขาถามอย่างไม่รู้สึกรู้สาแถมยังขยับหน้าเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นคาวเลือดจากบาดแผลของเขา ยังจะต้องการอะไรอีก เขาน่ะ...ยังจะเอาอะไรกับชีวิตฉันอีก “พอใจแล้วก็ออกไปจากชีวิตหนูสิ ไปไกลๆ” ฉันยังคงไล่เขา “สาแก่ใจแล้วยังจะเอาอะไรอีก แค่นี้ยังไม่พอเหรอ” “ยัง” วลีสั้นๆ แต่หนักหน่วงเป็นที่สุด ทำเอาคนฟังอย่างฉันร้าวรานไปทั้งหัวใจ หมดแรงจนไม่รู้จะทำยังไงต่อไปแล้ว “...น้อยไปด้วยซ้ำ” “ไอ้...” ฉันกำลังจะอ้าปากด่าให้กับความใจร้ายที่เขามี แต่แล้วถ้อยคำที่ตั้งใจจะสาดประโคมอย่างเกรี้ยวกราดเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม