ทั้งสามเดินเคียงกันมาหยุดที่หาดด้านในอันลึกเข้ามาจากตัวรีสอร์ทหลังสุดท้ายราวยี่สิบเมตร ตรงนั้นเป็นเนินเขาเตี้ย มีเวิ้งถ้ำเล็ก ๆ จุดนี้ธีธัชและธัญธรมักจะมาเล่นกับพิภพเมื่อครั้งยังเด็กประจำและติ๊ต่างว่าพวกเขาติดเกาะ
เพราะความสงบ ห่างไกล ขาดการประชาสัมพันธ์ ทำให้ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวรู้จักที่นี่มากนัก คนที่มาก็รู้กันเพียงปากต่อปาก
“ ที่นี่ยังสงบและสวยเหมือนเดิม ” ธัญธรว่าพลางทรุดกายลงนั่งบนหาดทรายขาวละเอียด หันหน้าเข้าหาท้องทะเลสีครามก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนบนผืนทรายหน้าตาเฉย นั่นทำให้ธีธัชหัวเราะแล้วเดินไปนอนลงแบบพี่ชายบ้าง แต่เขาเว้นที่ตรงกลางเอาไว้
“ ที่รักขา มานอนตรงกลางนี่สิ ”หญิงสาวยืนเก้ ๆ กัง ๆ ทำตัวไม่ถูกกับสถานการณ์เบื้องหน้า
“ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ ไนท์นั่งตรงนี้ดีกว่า ”
“ มาเถอะน่า ” คราวนี้ธัญธรเองที่พูดขึ้นบ้าง แม้เธอจะแปลกใจในทีท่าของสองพี่น้องแต่ก็เดินเข้าไปนั่งตรงกลางระหว่
