"แต่หนูดื่มไม่เป็นนะคะ" ถึงแม้ว่าจะผ่านมาสารพัดงานพาร์ทไทม์ไม่ว่าร้านอาหาร หรือโซนบาร์เครื่องดื่ม ทั้งนี้เธอปฏิเสธตลอด ทุกคนทราบดีเธอยังอยู่ในวัยเยาวชน จึงไม่บังคับรวมกระทั่งลูกค้าด้วย
สายลมเย็นพัดโกรกใบหน้าสวย เขยิบไปยืนเกาะราวลำเรือ ทอดมองบรรยากาศบนผิวน้ำ กักเก็บช่วงเวลาผ่อนคลาย หลังวางถาดเครื่องดื่มบนโต๊ะว่างใกล้ลำตัว
"โลกมันไม่ได้มีไว้สำหรับคนอ่อนหัดหรอกนะ" เอเดนเอียงหน้าเล็กน้อย ลอบมองเด็กสาวกำลังดูตื่นเต้น เมื่อเรือล่องถึงใจกลางแม่น้ำ แสงไฟหลอดสีเหลืองนวลสองข้างทาง สร้างบรรยากาศน่าจดจำ
ฝ่ามือหนาเขย่าแก้วไวน์กระดกดื่ม ดั่งปวดร้าวภายในใจแกร่ง นึกถึงสตรีเพียงคนเดียวเคยอยู่ในนี้ กลับทำลายความรู้สึกขาดสบั้นสิ้นดี
"หนูว่าเฉพาะบางคนนะคะ มันขึ้นอยู่ว่าเราจะเลือกตรงจุดไหนต่างหาก" เธอควรเปลี่ยนความคิดซะใหม่ จากที่เคยเห็นเขาในร้านอาหารกับฮาเกน ยอมรับว่านิสัยคงไม่ต่างกัน จนค่ำคืนนี้ถึงรู้ว่า
