อัทธ์รอเฟื่องลดาที่หน้าหอสักพักแล้ว เค้าโทรหาเธอสองครั้งเธอก็ไม่รับ เช้านี้มีรับน้อง เธอและเค้าจะไปดูการรับน้องด้วยกัน เฟื่องลดาไม่รับสายเค้ายืนกระวนกระวายใจก่อนจะขยับรถตัวเองไปจอดที่ลานจอดรถในร่ม แล้วรีบเดินตรงเข้าไปในตึกทันที นี่เป็นเพียงไม่กี่ครั้งที่เค้าได้เข้ามาในตึกแห่งนี้ ส่วนใหญ่จะมาส่งแค่ข้างหน้าเท่านั้น แต่มีบ้างที่ช่วยถือของมาส่งถึงหน้าห้อง
เสียงเคาะประตูดังหน้าห้อง เฟื่องลดาลืมตามองดูนาฬิกาที่ตั้งบนโต้ะเขียนหนังสือ แล้วตาโตทันที เธอสายแล้ว มือบางควานหาโทรศัพท์ใก้ลหมอน ก็เห็นว่ามีสายไม่ได้รับ อัทธ์คงจะโทรมาตามนั่นเอง เสียงเค้าเคาะประตูสลับกับเรียกชื่อเธอดังเป็นระยะ เฟื่องลดากัดฟันลุกขึ้นไปเปิดประตูให้ทันที เพราะเกรงใจคนอื่นๆ
หน้าซีดเซียวโผล่ออกมา อัทธ์รีบคว้าตัวเอาไว้
"ไม่สบายหรอเฟื่อง เป็นอะไร"
เค้าถามออกมาอย่างร้อนรน เฟื่องลดาอายเหลือเกิน เธอยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟัน เพิ่งต
