เพื่อน...เรารักนาย(อัทธ์ เฟื่อง )

ยั่ว

​วาดดาวยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อเห็นคนที่เธอให้ความสนใจเดินเข้ามาหา เพื่อนข้างๆกระซิบว่า คนนี้ไง ที่เฟื่องลดา ชอบ อัทธ์ถือแก้วเหล้าเข้ามาที่โต๊ะสาวๆแล้วส่งยิ้มให้ โดยสายตาไม่ได้ละไปจากวาดดาวเลย เธอมองจ้องตาเค้าหน้าท้าทาย เป็นอัทธ์ที่ต้องหลบตา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม ก่อนจะรวบรวมความกล้า หากไม่มีเหล้าเข้าช่วย เค้าคงไม่กล้าเดินมาอยู่ตรงนี้แน่

วาดดาวขยับเก้าอี้ ก่อนจะมานั่งข้างๆชายหนุ่มอย่างจงใจ สายตาของเธอส่งมายั่วยวนและท้าทายที่สุด อัทธ์ยิ้มออกมาแล้วตอบคำถาม อย่างใก้ลชิด บางจังหวะเธอก็จงใจสัมผัสขาแกร่งอย่างจงใจ อัทธ์รู้สึกถึงความท้าทายที่เธอส่งมาถึงเค้า และรู้ถึงเสน่ห์อันล้นเหลือของเธอ ปากบางที่ทาลิปสติกสีสวย ชุดกระโปรงตัวสั้น และ กลิ่นหอมอ่อนๆออกจากร่างกาย กระตุ้นอารมณ์และความรู้สึกดีเหลือเกิน เธอคือคนแรกที่เค้าได้ใก้ลชิดขนาดนี้ ฮอร์โมน และ แอลกฮอลล์ เรียกความกล้าในตัว ปากของเค้าหอมแก้มเธอเบา วาดดาวยิ้มออกมาอย่างสะใจ

ร้านปิดแล้ว เพื่อนแยกย้ายกันกลับหมดแล้ว อัทธ์นั่งอยู่ในรถคันเล็กของวาดดาว มือของเค้าสัมมือเธอแน่น ความรู้สึกหลงใหลกระแทกเต็มหัวใจ วาดดาวคนสวยที่ใครๆฝันถึง มานั่งคลอเคลียอยู่ตรงนี้กับเค้า

"วาดไม่อยากกลับบ้านเลย"เธออ้อนเค้าก่อนจะจับมือเค้าเอาไว้แน่น อัทธ์ถอนหายใจออกมา เค้าก็ยังไม่อยากกลับห้องเลย ช่วงเวลาอันหวานชื่นทำให้เค้ารู้สึกถึงความตื่นเต้นเร้าใจ กลิ่นแอลกฮอลล์ ทำให้เค้ารู้สึกถึงความรู้สึกต้องการมากขึ้น

วาดดาวยิ้มออกมา แล้วขับรถมาจอดที่หน้าหอเค้าช่วงตีสี่กว่า อัทธ์มองตามเธอตาละห้อย เมื่อเธอขับรถออกไป มือหนาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก่อนจะดูเบอร์ล่าสุดที่ได้มา วาดดาว ผู้หญิงที่ฮอตที่สุด ชอบเค้า อัทธ์หลับสนิทอย่างมีความสุข

เสียงอาจารย์เช็กชื่อในคาบเช้า อัทธ์ ขาดเรียน เฟื่องลดามองหาเค้าก็ไม่พบ เห็นแต่รูมเมทของเค้านั่งอยู่เพียงลำพัง เธอได้แต่สงสัยว่าเค้าป่วยหรือเปล่า เพราะอัทธ์ไม่เคยขาดเรียน เฟื่องลดาปัดความสงสัยออกไปก่อนจะตั้งใจเรียนตามปกติ หลังจากหมดเวลาเรียน เธอจึงเดินไปถามเพื่อนเค้าด้วยความเป็นห่วง ป้อมตอบเสียงเบาว่า อัทธ์ลุกไม่ไหว กลับมาตีห้าเมื่อคืน เมามาเลย เฟื่องลดา พยักหน้ารับฟังจากเเล้วเดินออกจากด้วยความกังวลใจ อัทธ์ไม่เคยเหลวไหลแบบนี้ แต่ถ้านานๆทีก็คงไม่เป็นไรละมั้ง

อัทธ์นอนยิ้มบนเตียงอย่างมีความสุข วันนี้เป็นวันแรกที่เค้าขาดเรียน เพื่อนเรียกหลายรอบแล้ว แต่เค้าลุกไม่ไหวจริงๆเมื่อคืนเป็นคืนที่เค้ามีความสุขมาก กลิ่นหอมของเธอ แก้มบาง และปากของเธอที่เค้าได้สัมผัสปลุกความเร่าร้อนตื่นเต้นเหลือเกิน เสียงกระซิบเวลาคุย ยิ่งทำให้เค้าไม่แลกใจเลยว่า ทำไมใครๆถึงชอบเธอ อัทธ์รู้แล้วว่า วาดดาวกุมหัวใจเค้าเอาไว้แล้ว

เสียงเรียกวีดีโอคอลดังเข้ามาในช่วงสาย คนที่โทรมานอนบนเตียงสวยหรู ชุดนอนตัวบางที่เธอสวมใส ดูเย้ายวนใจเหลือเกิน

"วาดปลุกอัทธ์หรือเปล่า"เธอถามออกมา เค้าส่ายหน้า แม้ในความจริงจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม เค้ามองนาฬิกา เพิ่งจะเริ่มชั่วโมงแรกเท่านั้น เค้าไม่ไปเรียน แต่กลับนอนคุยโทรศัพท์กับวาดดาวเเทน เสียงหัวเราะของเธอทำให้เค้ารู้สึกเป็นคนสำคัญ เพียงแค่สิบห้านาทีที่คุยกัน ทำให้อัทธ์มีความสุขเหลือเกิน วาดดาว เสียงอัทธ์พึมพำออกมา อย่างเพ้อๆ

รูมเมทเดินเข้ามา พร้อมกับมองคนบนเตียงที่ยังหลับอยู่ เที่ยงแล้ว อัทธ์ยังคงหลับสนิท เพื่อนเรียกเบาๆว่าจะไปเรียนช่วงบ่ายไหม อัทธ์พยักหน้า ป้อมยังบอกอีกว่า เฟื่องถามหา เค้าได้แต่รับฟังไม่ได้ตอบอะไรออกมา

เฟื่องลดาอ่านหนังสือคนเดียวที่ห้องสมุด เสียงเพื่อนๆของวาดดาวคุยกันเรื่องเมื่อคืน ทำให้เธอหยุดฟัง สาวๆเล่านั้นบอกว่า อัทธ์ติดใจวาดดาว น่าดู รับรองไม่กี่วัน วาดดาวคงได้จัดการอัทธ์แน่ เฟื่องลดาตัวชากับสิ่งที่ได้ยิน เค้าชอบวาดดาว เค้าชอบวาดดาว เธอย้ำกับตัวเองในใจ ก่อนจะเก็บของอย่างรวดเร็ว