“อูยส์... ดีขนาดนี้ เจ๊จะให้ติ๊บด้วยนะพล”
กรกนกตบกล้ามต้นแขนแน่นๆ ของชายหนุ่มด้วยความพอใจ หล่อนมักให้ติ๊บเขาเสมอเพราะรู้ว่าชนะพลเก็บเงินอยู่ และชายหนุ่มเองก็ยินดีรับติ๊บเสมอด้วย ส่วนใหญ่แล้วเขาจะจัดให้อีกยกหลังได้ยินคำว่าติ๊บ แต่คราวนี้คงไม่ดี
“ขอบคุณครับเจ๊”
ชนะพลหอมแก้มกรกนกฟอดใหญ่ ก่อนจะลุกขึ้นหยิบกางเกงมาสวม
“แต่ตอนนี้เจ๊รีบไปเปิดบ้านให้น้องกุ้งก่อนดีกว่า เดี๋ยวลูกสาวเจ๊จะเข้าบ้านไม่ได้นะครับ”
“อุ๊ย จริงด้วย”
กรกนกที่นอนรอให้ชนะพล ‘ต่ออีกยก’ เพิ่งจะนึกได้ รีบลุกขึ้นหยิบเสื้อคลุมมาสวมพลางถอนหายใจด้วยความเสียดาย เฮ้อ! อีกุ้งนางเอ๊ย แม่จะขึ้นสวรรค์อีกสักน้ำสองน้ำก็ไม่ได้ กรกนกมีกุ้งนางตั้งแต่อายุสิบเจ็ดปี ตอนนั้นคิดแล้วคิดอีกว่าจะเก็บไว้หรือทำแท้ง
ดูซิ ไม่น่าเก็บไว้ให้เป็นก้างขวางค--เลย!
“ไปแล้วนะจ๊ะ พลจ๋า”
กรกนกหยิบธนบัตรสีเทาหนึ่งใบส่งให้เป็นรางวัล ก่อนจะเดินออกจากห้องเขาไปเคา
