และในจังหวะที่นางล้มพับลงไปนั่นเอง หนิงเทียนก็ยื่นมือเข้าไปคว้าตราแม่ทัพไว้ ดวงตาราบเรียบฉายแววใคร่ครวญอยู่ในที ท่านแม่ทัพและบุคคลที่เหลือมองภาพที่เกิดขึ้นก็พากันขวัญเสีย ล้วนมีอาการแตกตื่นตกใจ สถานการณ์บนกำแพงเมืองกลายเป็นความโกลาหน ผู้คนต่างพากันแหวกทาง ปล่อยให้อวี่เหลียงพยุงร่างบอบบางลงไปพักผ่อน ความวุ่นวายนี้ย่อมอยู่ในสายตาฮั่วหลิงหวางซึ่งยืนอยู่เบื้องล่างทุกประการ... ชายหนุ่มกระตุกยิ้มเย็นบางๆ ที่มุมปาก ก่อนที่ดวงตาสีน้ำหมึกจะเบือนกลับมายังชายร่างบางในชุดคนรับใช้เนื้อหยาบที่เอาแต่ยืนก้มหน้าปิดเงียบ นับตั้งแต่ร่างของอดีตท่านโหวฟางลู่ถูกเขาสังหารและตกลงมาจากกำแพง จอมทัพก็สังเกตเห็นว่ามีเพียงคนผู้นี้เท่านั้นที่ยังคงท่าทีสุขุมไว้ได้ และทุกอย่างก็ชัดเจนเมื่อรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนมุมปากของผู้ที่เงยหน้ามอมแมมขึ้นมาสบตาเขาอีกครา เวลานั้นเองที่แตรสัญญาณปริศนาดังกระฮึ่มจากฝั่งทะเลกระจก ส