APPROACH 04
*******************************
“จะกลับพร้อมพี่ดาร์กใช่มั้ยหรือว่าจะกลับพร้อมฉันอ่ะ?”
“พี่ดาร์กบอกให้ฉันรอกลับพร้อมเขาอ่ะ”
“นี่ขนาดว่าไม่ได้คิดอะไรกับเขานะเนี่ย ยังยอมเขาขนาดนี้เลย ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าแกกับพี่ดาร์กคบกันแกจะยอมให้เขาขนาดไหน”
“แกไม่ต้องมาพูดเลย ที่ฉันต้องยอมเขาแบบนี้มันเป็นเพราะว่าเขาชอบบังคับและขู่ฉันเหอะ”
“โอเค จะพยายามเชื่อก็ได้”
พอเรียนเสร็จแล้วมันแกวก็หันมาถามว่าฉันจะกลับยังไง ฉันไม่ได้อยากกลับพร้อมพี่ดาร์กหรอกนะแต่ถ้าไม่ยอมทำตามที่เขาบอก
ฉันรู้เลยว่าเขาจะต้องตามฉันไปที่ห้องแน่ๆ และเขาก็เคยทำแบบนั้นมาแล้ว ตอนแรกก็คิดว่าเขาแค่ขู่เท่านั้น
แต่เปล่าเลยเพราะเขาทำจริงๆ มันแกวมันหัวเราะและบอกว่าฉันคงจะหนีพี่ดาร์กไม่พ้นแน่ๆ ก็เขาเล่นตามฉันอยู่แบบนี้
แถมยังบอกอีกว่าทางที่ดีให้ฉันตอบรับรักเขาไปยังง่ายกว่าอีก ก็คนไม่ได้รักแล้วจะให้ตอบรับได้ยังไงล่ะ
ฉันเองก็ไม่เข้าใจคนรอบข้างเหมือนกันนะที่เชียร์ให้ฉันคบกับพี่ดาร์กอ่ะ ถ้าเกิดว่าฉันรักเขาฉันก็คงคบกับเขาไปแล้วหรือเปล่า ไม่ปล่อยให้เขามาตามจีบฉันนานสามเดือนแบบนี้หรอก
“พี่ดาร์กเขาตามแกขนาดนี้ แกก็รับรักเขาไปเหอะเพราะยังไงแล้วเขาก็คงจะเอาแกเป็นเมียให้ได้อยู่ดีนั่นแหละ”
“แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรือเปล่าล่ะ”
“ตอนนี้ไม่คิด แต่ตอนไปมันก็ไม่แน่ไงแกอาจจะหลงรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้นก็ได้”
“นั่นก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเหอะ ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่ดาร์กโอเคมั้ย”
ฉันขี้เกียจอยู่คุยเรื่องนี้กับมันแกวแล้วก็เลยเดินหนีมันทันทีก่อนจะเดินมาที่หน้าคณะ เพราะนัดกับพี่ดาร์กเอาไว้แล้วบังเอิญเจอเข้ากับพี่ไข่มุกแฟนพี่ไนน์คนที่ฉันคิดจะแย่งเขาไปจากเธอ
ตอนนั้นมันเป็นเพราะความอยากได้และเสียเขาไปไม่ได้มันเลยทำให้ฉันทำอะไรสิ้นคิดลงไป และฉันจะไม่แก้ตัวอะไรด้วย
ฉันยอมรับว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปน่ะมันไม่ดีและมันก็ไม่น่ารักมาก ถ้าเกิดว่าเธอจะโกรธจะเกลียดฉัน ฉันเองก็เข้าใจ
“สวัสดีค่ะพี่ไข่มุก”
“อืม ไม่ได้อยู่กับพวกไนน์กับดาร์กเหรอ?”
“เปล่าค่ะ หนูเพิ่งเรียนเสร็จกำลังจะไปรอพี่ดาร์กพอดี ขอตัวก่อนนะคะ”
ฉันยิ้มให้พี่ไข่มุกก่อนจะเดินผ่านเธอไป ที่จริงก็อยากจะขอโทษกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นเหมือนกันนะ
แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะคุยเรื่องนี้กับเธอ ต่อให้เวลามันจะผ่านมาสามเดือนแล้วก็ตาม
แต่ฉันก็ยังไม่พร้อมจริงๆ เอาไว้ให้ใจฉันมันเข้มแข็งมากกว่านี้ก่อนแล้วกันและฉันจะเดินไปขอโทษเธอในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ดีกับเธอเอง ไม่ว่าเธอจะยกโทษให้ฉันหรือไม่ก็ตาม
พอเดินมาที่หน้าคณะพี่ดาร์กก็เดินมาพอดี เขาหันไปมองพี่ไข่มุกก่อนจะมามองหน้าฉัน
จากที่ยิ้มให้ฉันอยู่นั้นเขาก็หุบยิ้มทันทีและแสดงสีหน้าเป็นห่วงออกมา ฉันบอกแล้วไงว่าพี่ดาร์กรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉัน
และเขาก็เป็นคนบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับพี่ไนน์เองตอนนั้นอ่ะ
“ไข่มุกมาต่อว่าอะไรเราหรือเปล่านุดา?”
“เปล่าค่ะ พี่ไข่มุกน่าจะมาหาพี่ไนน์มั้งคะ”
ฉันหันไปมองพี่ไข่มุกที่น่าจะยืนรอพี่ไนน์ เพราะเธอเองก็ชอบมาหาพี่ไนน์ที่คณะวิศวฯ บ่อยๆ แต่พอพี่ดาร์กเห็นแบบนั้นก็เลยคิดว่าพี่ไข่มุกอาจจะมาหาเรื่องฉันก็ได้ เพราะฉันคิดที่จะแย่งแฟนเธอไปไง
แต่ฉันก็พอจะรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก ถ้าเกิดว่าเธอจะมาหาเรื่องหรือต่อว่าฉันก็คงทำไปนานแล้วล่ะ
เพราะเธอรู้ดีมาตลอดว่าฉันคิดที่จะแย่งแฟนของเธอไปไง ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่คิดที่จะประจานฉันน่ะ
“แล้วเราโอเคหรือเปล่า?”
“เรื่องอะไรคะ?”
ฉันเลิกคิ้วถามทันทีที่พี่ดาร์กถามว่าฉันโอเคหรือเปล่า ที่จริงก็พอจะรู้นะว่าที่เขาถามฉันหมายถึงเรื่องอะไร
แต่ฉันก็แกล้งทำเป็นไม่รู้แล้วถามเขาว่าสิ่งที่เขาพูดหมายถึงอะไร พี่ดาร์กเอื้อมมือมากุมมือฉันเอาไว้เหมือนว่าเขาเป็นห่วงฉันมาก ไม่อยากให้ฉันมาเจอคนที่ไม่พร้อมจะเจอ
ต่อให้ฉันไม่อยากเจอยังไงก็ต้องได้เจอกันอยู่แล้ว อย่าลืมสิว่าพี่ไนน์เป็นพี่รหัสของฉันและพี่ไข่มุกก็ต้องมาหาแฟนของเธอด้วยเหมือนกัน ยังไงเราก็ต้องได้เจอกันอยู่แล้วนั่นแหละ
“เราก็น่าจะรู้นะว่าพี่หมายถึงเรื่องอะไร”
“หนูไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ อีกอย่างพี่ไข่มุกก็ไม่ได้มาหาเรื่องหนูสักหน่อย”
“แต่เราก็ยังไม่พร้อมที่จะเจอไข่มุกไม่ใช่เหรอ?”
“กลับกันเถอะค่ะ หนูเหนื่อยแล้ว”
ฉันเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะไม่อยากให้พี่ดาร์กถามเรื่องที่เกี่ยวกับพี่ไนน์และพี่ไข่มุก และฉันก็ไม่อยากตอบคำถามอะไรแบบนี้ด้วย
แต่ดูเหมือนว่าพี่ดาร์กจะเป็นห่วงฉันมากเลย เขาถึงได้ถามขึ้นมาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
“แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ”
“ค่ะ เรื่องมันผ่านมานานแล้วนี่คะ หนูเองก็ทำใจได้แล้วด้วย”
ฉันยิ้มให้พี่ดาร์กก่อนจะดึงมือตัวเองออกมาจากมือของเขาที่กุมมือฉันเอาไว้ ถ้าถามว่าทำใจได้จริงๆ หรือเปล่าฉันเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน
มันรู้แค่ว่ามันไม่ได้รู้สึกโหยหาพี่ไนน์เหมือนวันแรกที่ติดต่อเขาไม่ได้แล้ว และตอนนี้การที่ได้เห็นหน้าเขาฉันก็รู้สึกเฉยๆ แล้ว ไม่ได้รู้สึกเสียใจหรืออยากร้องไห้เลย
สิ่งที่ทำให้ฉันเสียใจมากที่สุดก็คือการแย่งแฟนคนอื่นนั่นแหละ พี่ดาร์กยังมองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงมาก เขาก็คงจะกลัวว่าฉันจะคิดมากล่ะมั้ง
“พี่เป็นห่วงความรู้สึกของเรานะคะนุดา”
“เป็นห่วงทำไมคะ หนูไม่ได้เป็นอะไรและไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย”
“พี่รู้ แต่พี่ก็เป็นห่วงอยู่ดี”
เราสองคนมองสบตากันก่อนที่ฉันจะเป็นฝ่ายหลบตาพี่ดาร์กก่อน ฉันไม่สามารถสู้สายตาคู่คมของเขาได้หรอก
ฉันกับพี่ดาร์กเดินมาที่ลานจอดรถแต่ยังไม่ทันจะได้เดินขึ้นรถไปด้วยซ้ำ ทิมเพื่อนที่เรียนร่วมคลาสกับฉันก็เรียกฉันเอาไว้ก่อน
ทำให้ฉันกับพี่ดาร์กหันไปมองที่มาของเสียงและเห็นว่าเขาวิ่งมาและหอบหายใจถี่รัวด้วยความเหนื่อย
“นุดาเดี๋ยวก่อน...”
“ทิมมีอะไรหรือเปล่า?”
“เรื่องรายงานวันนี้อ่ะ กลุ่มเธอเต็มหรือยังถ้ายังเรากะว่าจะมาขออยู่ด้วยได้ป่ะ”
“ได้สิ กลุ่มเราขาดหนึ่งคนพอดีเลย”
ฉันยิ้มให้ทิมและบอกให้เขาเข้ามาอยู่กลุ่มกับฉันได้เลย เพราะเขาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก เวลาที่มีงานกลุ่มเราก็มักจะอยู่กลุ่มเดียวกันก็เลยได้สนิทกัน
เขายิ้มให้ฉันก่อนจะยกมือไหว้พี่ดาร์กที่เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับเราก่อนที่เขาจะขอตัวกลับไปก่อน
ที่จริงไลน์มาก็ได้นะเพราะเราก็สนิทกันอยู่แล้ว อีกอย่างที่กลุ่มของฉันเหลืออยู่หนึ่งคนน่ะก็เพราะรอเขานั่นแหละ
ฉันหัวเราะออกมาที่เห็นว่าทิมวิ่งมาหาฉันแล้วทำให้ตัวเองเหนื่อยแบบนี้ ทำให้พี่ดาร์กหันมามองหน้าฉันที่กำลังหัวเราะอยู่
“ดูอารมณ์ดีจังเลยนะ สนิทกับเพื่อนคนนี้มากเหรอ?”
“ก็ประมาณหนึ่งค่ะ ทำไมเหรอคะ?”
“เปล่า แค่หวงเท่านั้น”
หวงเหรอ เดี่ยวก่อนนะพี่ดาร์กมีสิทธิ์หวงฉันด้วยเหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ อีกอย่างฉันก็ยังไม่ได้รับรักเขาด้วย
เขาชอบเป็นแบบนี้ตลอดนั่นแหละเวลาที่มีเพื่อนผู้ชายมาพูดคุยกับฉันอ่ะ ฉันเลิกสนใจพี่ดาร์กก่อนจะบอกให้เขาไปส่งฉันที่ห้องเพราะฉันอยากจะกลับแล้ว
แต่พอเข้ามานั่งในรถเขาก็หันมามองจ้องหน้าฉันอีกครั้ง และสีหน้าของเขาตอนนี้เหมือนไม่พอใจฉันมากด้วย ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ
“เราสนิทกับเพื่อนคนนี้มากแค่ไหนที่บอกว่าประมาณหนึ่ง?”
“อะไรของพี่ดาร์กคะ หนูก็สนิทกับเพื่อนทุกคนนั่นแหละ”
“แต่พี่รู้สึกว่าเพื่อนคนนี้เราจะสนิทมากกว่าเพื่อนผู้ชายคนอื่นนะ”
“คะ?”
ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีที่ได้ยินประโยคที่พี่ดาร์กพูดเมื่อกี้ อะไรคือการที่ฉันสนิทกับทิมมากกว่าเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆ
ฉันคิดว่าตัวเองก็สนิทกับเพื่อนๆ ทุกคนนะ และที่ฉันต้องพูดคุยกับทิมมากกว่าเพื่อนคนอื่นน่ะก็เป็นเพราะว่าเราทำงานกลุ่มด้วยกัน
การที่จะพูดคุยกันก็ไม่เห็นเป็นเรื่องแปลกตรงไหนเลย นี่เขาคิดมากไปหรือเปล่า และที่สำคัญเลยนะเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำ
แต่เขาทำเหมือนว่าเราสองคนคบกันแล้วอย่างนั้นแหละ
“ทำแบบนี้พี่ไม่ค่อยโอเคเลยนะ พี่ไม่อยากให้นุดาสนิทหรือใกล้ชิดกับเพื่อนผู้ชายคนไหน”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ดาร์กด้วยล่ะคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย”
“พูดแบบนี้แม่งน่าจับเอาคารถชิบหายเลยว่ะ”