APPROACH04:แค่หวง(เด็กดื้อ)

1808 คำ
APPROACH 04 ******************************* “จะกลับพร้อมพี่ดาร์กใช่มั้ยหรือว่าจะกลับพร้อมฉันอ่ะ?” “พี่ดาร์กบอกให้ฉันรอกลับพร้อมเขาอ่ะ” “นี่ขนาดว่าไม่ได้คิดอะไรกับเขานะเนี่ย ยังยอมเขาขนาดนี้เลย ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าแกกับพี่ดาร์กคบกันแกจะยอมให้เขาขนาดไหน” “แกไม่ต้องมาพูดเลย ที่ฉันต้องยอมเขาแบบนี้มันเป็นเพราะว่าเขาชอบบังคับและขู่ฉันเหอะ” “โอเค จะพยายามเชื่อก็ได้” พอเรียนเสร็จแล้วมันแกวก็หันมาถามว่าฉันจะกลับยังไง ฉันไม่ได้อยากกลับพร้อมพี่ดาร์กหรอกนะแต่ถ้าไม่ยอมทำตามที่เขาบอก ฉันรู้เลยว่าเขาจะต้องตามฉันไปที่ห้องแน่ๆ และเขาก็เคยทำแบบนั้นมาแล้ว ตอนแรกก็คิดว่าเขาแค่ขู่เท่านั้น แต่เปล่าเลยเพราะเขาทำจริงๆ มันแกวมันหัวเราะและบอกว่าฉันคงจะหนีพี่ดาร์กไม่พ้นแน่ๆ ก็เขาเล่นตามฉันอยู่แบบนี้ แถมยังบอกอีกว่าทางที่ดีให้ฉันตอบรับรักเขาไปยังง่ายกว่าอีก ก็คนไม่ได้รักแล้วจะให้ตอบรับได้ยังไงล่ะ ฉันเองก็ไม่เข้าใจคนรอบข้างเหมือนกันนะที่เชียร์ให้ฉันคบกับพี่ดาร์กอ่ะ ถ้าเกิดว่าฉันรักเขาฉันก็คงคบกับเขาไปแล้วหรือเปล่า ไม่ปล่อยให้เขามาตามจีบฉันนานสามเดือนแบบนี้หรอก “พี่ดาร์กเขาตามแกขนาดนี้ แกก็รับรักเขาไปเหอะเพราะยังไงแล้วเขาก็คงจะเอาแกเป็นเมียให้ได้อยู่ดีนั่นแหละ” “แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขาหรือเปล่าล่ะ” “ตอนนี้ไม่คิด แต่ตอนไปมันก็ไม่แน่ไงแกอาจจะหลงรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้นก็ได้” “นั่นก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเหอะ ฉันรู้แค่ว่าตอนนี้ฉันไม่ได้คิดอะไรกับพี่ดาร์กโอเคมั้ย” ฉันขี้เกียจอยู่คุยเรื่องนี้กับมันแกวแล้วก็เลยเดินหนีมันทันทีก่อนจะเดินมาที่หน้าคณะ เพราะนัดกับพี่ดาร์กเอาไว้แล้วบังเอิญเจอเข้ากับพี่ไข่มุกแฟนพี่ไนน์คนที่ฉันคิดจะแย่งเขาไปจากเธอ ตอนนั้นมันเป็นเพราะความอยากได้และเสียเขาไปไม่ได้มันเลยทำให้ฉันทำอะไรสิ้นคิดลงไป และฉันจะไม่แก้ตัวอะไรด้วย ฉันยอมรับว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปน่ะมันไม่ดีและมันก็ไม่น่ารักมาก ถ้าเกิดว่าเธอจะโกรธจะเกลียดฉัน ฉันเองก็เข้าใจ “สวัสดีค่ะพี่ไข่มุก” “อืม ไม่ได้อยู่กับพวกไนน์กับดาร์กเหรอ?” “เปล่าค่ะ หนูเพิ่งเรียนเสร็จกำลังจะไปรอพี่ดาร์กพอดี ขอตัวก่อนนะคะ” ฉันยิ้มให้พี่ไข่มุกก่อนจะเดินผ่านเธอไป ที่จริงก็อยากจะขอโทษกับเรื่องที่มันเกิดขึ้นเหมือนกันนะ แต่ฉันยังไม่พร้อมที่จะคุยเรื่องนี้กับเธอ ต่อให้เวลามันจะผ่านมาสามเดือนแล้วก็ตาม แต่ฉันก็ยังไม่พร้อมจริงๆ เอาไว้ให้ใจฉันมันเข้มแข็งมากกว่านี้ก่อนแล้วกันและฉันจะเดินไปขอโทษเธอในสิ่งที่ตัวเองทำไม่ดีกับเธอเอง ไม่ว่าเธอจะยกโทษให้ฉันหรือไม่ก็ตาม พอเดินมาที่หน้าคณะพี่ดาร์กก็เดินมาพอดี เขาหันไปมองพี่ไข่มุกก่อนจะมามองหน้าฉัน จากที่ยิ้มให้ฉันอยู่นั้นเขาก็หุบยิ้มทันทีและแสดงสีหน้าเป็นห่วงออกมา ฉันบอกแล้วไงว่าพี่ดาร์กรู้ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกับฉัน และเขาก็เป็นคนบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับพี่ไนน์เองตอนนั้นอ่ะ “ไข่มุกมาต่อว่าอะไรเราหรือเปล่านุดา?” “เปล่าค่ะ พี่ไข่มุกน่าจะมาหาพี่ไนน์มั้งคะ” ฉันหันไปมองพี่ไข่มุกที่น่าจะยืนรอพี่ไนน์ เพราะเธอเองก็ชอบมาหาพี่ไนน์ที่คณะวิศวฯ บ่อยๆ แต่พอพี่ดาร์กเห็นแบบนั้นก็เลยคิดว่าพี่ไข่มุกอาจจะมาหาเรื่องฉันก็ได้ เพราะฉันคิดที่จะแย่งแฟนเธอไปไง แต่ฉันก็พอจะรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้นหรอก ถ้าเกิดว่าเธอจะมาหาเรื่องหรือต่อว่าฉันก็คงทำไปนานแล้วล่ะ เพราะเธอรู้ดีมาตลอดว่าฉันคิดที่จะแย่งแฟนของเธอไปไง ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่คิดที่จะประจานฉันน่ะ “แล้วเราโอเคหรือเปล่า?” “เรื่องอะไรคะ?” ฉันเลิกคิ้วถามทันทีที่พี่ดาร์กถามว่าฉันโอเคหรือเปล่า ที่จริงก็พอจะรู้นะว่าที่เขาถามฉันหมายถึงเรื่องอะไร แต่ฉันก็แกล้งทำเป็นไม่รู้แล้วถามเขาว่าสิ่งที่เขาพูดหมายถึงอะไร พี่ดาร์กเอื้อมมือมากุมมือฉันเอาไว้เหมือนว่าเขาเป็นห่วงฉันมาก ไม่อยากให้ฉันมาเจอคนที่ไม่พร้อมจะเจอ ต่อให้ฉันไม่อยากเจอยังไงก็ต้องได้เจอกันอยู่แล้ว อย่าลืมสิว่าพี่ไนน์เป็นพี่รหัสของฉันและพี่ไข่มุกก็ต้องมาหาแฟนของเธอด้วยเหมือนกัน ยังไงเราก็ต้องได้เจอกันอยู่แล้วนั่นแหละ “เราก็น่าจะรู้นะว่าพี่หมายถึงเรื่องอะไร” “หนูไม่ได้เป็นอะไรนี่คะ อีกอย่างพี่ไข่มุกก็ไม่ได้มาหาเรื่องหนูสักหน่อย” “แต่เราก็ยังไม่พร้อมที่จะเจอไข่มุกไม่ใช่เหรอ?” “กลับกันเถอะค่ะ หนูเหนื่อยแล้ว” ฉันเปลี่ยนเรื่องทันทีเพราะไม่อยากให้พี่ดาร์กถามเรื่องที่เกี่ยวกับพี่ไนน์และพี่ไข่มุก และฉันก็ไม่อยากตอบคำถามอะไรแบบนี้ด้วย แต่ดูเหมือนว่าพี่ดาร์กจะเป็นห่วงฉันมากเลย เขาถึงได้ถามขึ้นมาอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “แน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไรจริงๆ” “ค่ะ เรื่องมันผ่านมานานแล้วนี่คะ หนูเองก็ทำใจได้แล้วด้วย” ฉันยิ้มให้พี่ดาร์กก่อนจะดึงมือตัวเองออกมาจากมือของเขาที่กุมมือฉันเอาไว้ ถ้าถามว่าทำใจได้จริงๆ หรือเปล่าฉันเองก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน มันรู้แค่ว่ามันไม่ได้รู้สึกโหยหาพี่ไนน์เหมือนวันแรกที่ติดต่อเขาไม่ได้แล้ว และตอนนี้การที่ได้เห็นหน้าเขาฉันก็รู้สึกเฉยๆ แล้ว ไม่ได้รู้สึกเสียใจหรืออยากร้องไห้เลย สิ่งที่ทำให้ฉันเสียใจมากที่สุดก็คือการแย่งแฟนคนอื่นนั่นแหละ พี่ดาร์กยังมองหน้าฉันด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงมาก เขาก็คงจะกลัวว่าฉันจะคิดมากล่ะมั้ง “พี่เป็นห่วงความรู้สึกของเรานะคะนุดา” “เป็นห่วงทำไมคะ หนูไม่ได้เป็นอะไรและไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย” “พี่รู้ แต่พี่ก็เป็นห่วงอยู่ดี” เราสองคนมองสบตากันก่อนที่ฉันจะเป็นฝ่ายหลบตาพี่ดาร์กก่อน ฉันไม่สามารถสู้สายตาคู่คมของเขาได้หรอก ฉันกับพี่ดาร์กเดินมาที่ลานจอดรถแต่ยังไม่ทันจะได้เดินขึ้นรถไปด้วยซ้ำ ทิมเพื่อนที่เรียนร่วมคลาสกับฉันก็เรียกฉันเอาไว้ก่อน ทำให้ฉันกับพี่ดาร์กหันไปมองที่มาของเสียงและเห็นว่าเขาวิ่งมาและหอบหายใจถี่รัวด้วยความเหนื่อย “นุดาเดี๋ยวก่อน...” “ทิมมีอะไรหรือเปล่า?” “เรื่องรายงานวันนี้อ่ะ กลุ่มเธอเต็มหรือยังถ้ายังเรากะว่าจะมาขออยู่ด้วยได้ป่ะ” “ได้สิ กลุ่มเราขาดหนึ่งคนพอดีเลย” ฉันยิ้มให้ทิมและบอกให้เขาเข้ามาอยู่กลุ่มกับฉันได้เลย เพราะเขาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก เวลาที่มีงานกลุ่มเราก็มักจะอยู่กลุ่มเดียวกันก็เลยได้สนิทกัน เขายิ้มให้ฉันก่อนจะยกมือไหว้พี่ดาร์กที่เป็นรุ่นพี่คณะเดียวกับเราก่อนที่เขาจะขอตัวกลับไปก่อน ที่จริงไลน์มาก็ได้นะเพราะเราก็สนิทกันอยู่แล้ว อีกอย่างที่กลุ่มของฉันเหลืออยู่หนึ่งคนน่ะก็เพราะรอเขานั่นแหละ ฉันหัวเราะออกมาที่เห็นว่าทิมวิ่งมาหาฉันแล้วทำให้ตัวเองเหนื่อยแบบนี้ ทำให้พี่ดาร์กหันมามองหน้าฉันที่กำลังหัวเราะอยู่ “ดูอารมณ์ดีจังเลยนะ สนิทกับเพื่อนคนนี้มากเหรอ?” “ก็ประมาณหนึ่งค่ะ ทำไมเหรอคะ?” “เปล่า แค่หวงเท่านั้น” หวงเหรอ เดี่ยวก่อนนะพี่ดาร์กมีสิทธิ์หวงฉันด้วยเหรอ เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลยนะ อีกอย่างฉันก็ยังไม่ได้รับรักเขาด้วย เขาชอบเป็นแบบนี้ตลอดนั่นแหละเวลาที่มีเพื่อนผู้ชายมาพูดคุยกับฉันอ่ะ ฉันเลิกสนใจพี่ดาร์กก่อนจะบอกให้เขาไปส่งฉันที่ห้องเพราะฉันอยากจะกลับแล้ว แต่พอเข้ามานั่งในรถเขาก็หันมามองจ้องหน้าฉันอีกครั้ง และสีหน้าของเขาตอนนี้เหมือนไม่พอใจฉันมากด้วย ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ทันได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ “เราสนิทกับเพื่อนคนนี้มากแค่ไหนที่บอกว่าประมาณหนึ่ง?” “อะไรของพี่ดาร์กคะ หนูก็สนิทกับเพื่อนทุกคนนั่นแหละ” “แต่พี่รู้สึกว่าเพื่อนคนนี้เราจะสนิทมากกว่าเพื่อนผู้ชายคนอื่นนะ” “คะ?” ฉันขมวดคิ้วเข้าหากันทันทีที่ได้ยินประโยคที่พี่ดาร์กพูดเมื่อกี้ อะไรคือการที่ฉันสนิทกับทิมมากกว่าเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆ ฉันคิดว่าตัวเองก็สนิทกับเพื่อนๆ ทุกคนนะ และที่ฉันต้องพูดคุยกับทิมมากกว่าเพื่อนคนอื่นน่ะก็เป็นเพราะว่าเราทำงานกลุ่มด้วยกัน การที่จะพูดคุยกันก็ไม่เห็นเป็นเรื่องแปลกตรงไหนเลย นี่เขาคิดมากไปหรือเปล่า และที่สำคัญเลยนะเรายังไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำ แต่เขาทำเหมือนว่าเราสองคนคบกันแล้วอย่างนั้นแหละ “ทำแบบนี้พี่ไม่ค่อยโอเคเลยนะ พี่ไม่อยากให้นุดาสนิทหรือใกล้ชิดกับเพื่อนผู้ชายคนไหน” “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่ดาร์กด้วยล่ะคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย” “พูดแบบนี้แม่งน่าจับเอาคารถชิบหายเลยว่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม