“ไม่ได้ เอ่อ ผมหมายความว่าอย่างไรเราสองคนก็ต้องไปงานนี้ครับคุณน้า งานนี้เป็นงานใหญ่ของปี ทั้งคุณตาของเลี่ยงรุ่ยและคุณปู่ของผมต่างก็มาในงานนี้” โหวเจียวซือเอาตาของหญิงสาวและปู่ของเขาขึ้นมาอ้าง
หวงเลี่ยงหลิงยิ้มอ่อนๆ ก่อนจะเอ่ยขอตัวเพื่อให้หนุ่มสาวได้พูดคุยตกลงกันเอง เธอรู้ว่าแต่ก่อนลูกสาวของเธอนั้นหลงรักนายทหารหนุ่มคู่หมั้นหัวปักหัวปำ คอยเทียวไล้เทียวขื่อวิ่งไล่ตามเขา แต่เวลานี้จูเลี่ยงรุ่ยได้เปลี่ยนไปเสียแล้ว ลูกสาวของเธอก็คงเหมือนตัวเธอกระมัง…ที่เหนื่อยกับความรัก
“เอาเป็นว่าให้เราสองคนคุยตกลงกันเองก็แล้วกันจ้ะ น้าเคารพการตัดสินใจของลูกสาว น้าขอตัวขึ้นไปพักผ่อนก่อนนะ” พูดจบหวงเลี่ยงหลิงก็ไม่รอช้า เธอก้าวเท้าเดินออกไปจากห้องโถงรับแขกนั้นในทันที
คล้อยหลังผู้เป็นแม่จูเลี่ยงรุ่ยจึงได้แยกเขี้ยวใส่คู่หมั้น
“คุณโหวเจียวซือคะ คุณกินยาผิดเทียบมาหรือไร ทำไมต้องมาคอยตามตอแย ตามรังควานฉัน ถอนหมั้
