สามีรับจ้าง
1292 คำ
ตอนที่ 7
ณัชชารีบโทรหาสามีเพื่อให้เขามารับเธอเย็นนี้ โดยเธอจะบอกเขาว่าเจ้านายจะชวนเธอไปดินเนอร์ แต่ณัชชาก็ต้องผิดหวังเมื่อเจนภพบอกว่าเขาต้องไปดูงานที่ต่างจังหวัดสักสองสามวันถึงจะกลับทำให้ณัชชาถึงกับคิดไม่ตก
“เอาไงดีพี่เจตน์เจ้านายต้องรู้ว่าณัชโกหกเขาแน่ ๆ”
“เอาอย่างนี้ เดี๋ยวพี่แก้ปัญหาให้ เดี๋ยวพี่จะจ้างให้ปรเมศวร์ไปรับณัชแล้วให้เขาอ้างตัวว่าเป็นสามีณัชเองก็แล้วกัน”
“เออ!!..จะดีเหรอคะพี่เจตน์ แล้วเขาเป็นใครเหรอคะ”
“ณัชจำคนที่มานวดให้ณัชวันนั้นได้มั้ย จริง ๆ แล้ว ตอนนี้เขาทำงานเป็นฟรีแลนซ์ด้วยนะ สนิทกับพี่ดี เดี๋ยวพี่จะบอกให้เขามาช่วยณัชเอง” เจนภพรีบบอกภรรยาทันที
“เอาเบอร์เขาไว้สิ”
“อ๋อ นายคนนั้นเหรอคะ พี่เจตน์บอกเขาคร่าว ๆ ก็ได้ค่ะเดี๋ยวรายละเอียดณัชโทรคุยกับเขาอีกที พอดีว่าณัชมีนามบัตรของเขาอยู่”
“ก็ได้ ๆ งั้นแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวพี่ต้องรีบกลับบ้านไปเตรียมตัว” หญิงสาวล้วงกระเป๋าหานามบัตรที่เขาเคยให้เธอเอาไว้
พอตกเย็นณัชชาจึงโทรหาหมอนวดหนุ่มคนนั้น เพื่อจะถามเรื่องที่เจนภพบอกให้เขามารับเธอที่ทำงาน
“สวัสดีค่ะ คุณปรเมศวร์ หรือเปล่าคะ”
“ครับผม สวัสดีครับ”
“ดิฉัน ณัชชานะคะ ที่ไปนวดกับคุณหมอวันนั้น”
“อ่อ..จำได้ครับ”
“ไม่ต้องกังวลนะครับ วันนี้สามีคุณณัชแจ้งกับผมไว้แล้ว ว่าวันนี้ให้ผมไปรับคุณณัชกลับบ้าน”
“ขอบคุณค่ะ แต่ว่า..สามีดิฉันแจ้งคุณปรเมศวร์ไปหรือยังค่ะ”
“อ๋อ! เรื่องที่ให้ผมแกล้งเป็นสามีคุณณัชเพื่อตบตาเจ้านายคุณใช่มั้ยครับ”
“ใช่ค่ะ”
“ไม่มีปัญหาครับ ถ้าใกล้เลิกงานแล้วคุณโทรหาผมได้เลยครับ”
“ค่ะ งั้นเดี๋ยวเลิกงานแล้วดิฉันจะโทรหานะคะ” ณัชชากำลังจะวางสายจากปรเมศวร์แต่เมื่อนึกจึงเอ่ยทักขึ้น
“เอ่อ!..เดี๋ยวค่ะ.. คุณปรเมศวร์จะรู้ได้ยังไงคะ ว่าดิฉันทำงานที่ไหน”
“สามีคุณบอกเอาไว้แล้วครับ” ณัชชาเห็นท่านประธานเดินตรงมาที่เธอจึงรีบวางสายกับเขาไป
“เดี๋ยวเย็นนี้ เจอกันนะครับ” ทันทีที่ปรเมศวร์พูดจบเธอรีบตัดสายทันที เนื่องจากท่านประธานรอคุยธุระกับเธออยู่
“มีอะไรหรือเปล่าคะ ท่านประธาน”
“เดี๋ยวคุณณัชช่วยเตรียมแผนการประชุมวันพรุ่งนี้ให้ผมด้วยนะครับ”
“ได้ค่ะ” ณัชชาตอบรับ
พอตกเย็น ปรเมศวร์ก็มารับเธอถึงที่ทำงานด้วยมอเตอร์ไซด์บิ๊กไบค์คู่ใจของเขา ณัชชาไม่กล้านั่งเนื่องจากกระโปรงของเธอสั้นมาก จึงแนะนำให้ปรเมศวร์ขับรถเข้ามาจอดไว้ที่ลานจอดรถของบริษัท ระหว่างนั้นท่านประธานกำลังเดินมาที่รถของเขา พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นทั้งคู่เข้าพอดี จึงรีบทักขึ้น
“แหม่!.. วันนี้ให้แฟนขับมอเตอร์ไชด์มารับเลยเหรอ” ท่านประธานยิ้มเหมือนจะแซวทั้งคู่ และเดาว่าปรเมศวร์เป็นสามีของเลขาคนสวย เมื่อณัชชาเห็นว่าเจ้านายคิดว่าปรเมศวร์เป็นสามี เธอจึงรีบแนะนำตัวปรเมศวร์กับเจ้านายของเธอ
“ดิฉันขอฝากมอเตอร์ไชด์ของสามีไว้ที่บริษัทนะคะ พอดีเราจะออกไปพร้อมกัน”
“อืม! ได้สิ”
“ดิฉันขอตัวก่อนนะคะท่านประธาน”
“ตามสบายครับ ผมก็กำลังจะไปรับแขกคนสำคัญอยู่พอดี” เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วเจ้านายของเธอจึงไม่คิดจะถามอะไรปรเมศวร์อีก และเข้าใจว่าทั้งคู่คงเป็นสามีภรรยากับจริง ๆ
ณัฐชาเดินควงแขนกับปรเมศวร์ และให้เขาขับรถของเธอไป เพื่อให้เจ้านายเห็นว่าเธอกับเขากำลังจะไปเดทในวันครบรอบของการแต่งงานตามที่เธอกล่าวอ้าง พอทั้งสองอยู่ในรถณัชชาจึงรีบเอ่ยกับปรเมศวร์ทันที
“ต้องขอโทษด้วยนะคะ ที่ยืมควงเป็นแฟน พอดีว่าท่านประธานแกเป็นสายหื่นค่ะ ก็เลยต้องแอบอ้างสักหน่อย นี่ก็จะชวนดิฉันไปงานรับรองแขกด้วยกัน แต่ดิฉันบอกว่าสามีจะมารับ” ปรเมศวร์ส่งยิ้มให้แล้วเอ่ยพูดขึ้น
“ไม่แปลกหรอกครับ คุณณัชชาสวยซะขนาดนี้ ใครจะไปห้ามใจได้ล่ะครับ” ปรเมศวร์เอ่ยชมจนณัชชาพูดไม่ออก หญิงสาวเลยเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อแก้เขิน
“เออ แล้วสามีดิฉันโอนเงินค่าจ้างให้คุณปรเมศวร์หรือยังค่ะ”
“เรียบร้อยแล้วครับ ว่าแต่สามีคุณเขาไปทำอะไรที่ต่างจังหวัดครับ”
“เขาไปดูงานค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้น ช่วงนี้คุณณัชชาก็ใช้บริการจากผมได้นะครับ”
“ก็คงแค่วันนี้แหละคะ พอดีว่าดิฉันไม่อยากไปรับรองแขกกับเจ้านาย”
“หมายถึงบริการนวดครับ คุณยังเรียกใช้บริการผมได้เหมือนเดิมนะครับ” ปรเมศวร์รีบย้ำเพราะเลขาคนสวยกำลังเข้าใจไปคนละทาง
“ก็ได้ค่ะ พอดีวันนี้อยากนวดเหมือนกัน ไปที่ร้านนวดของคุณก็ได้” ณัชชาเกรงใจจึงจะไปใช้บริการที่ร้านของเขาเป็นการตอบแทน
“อ๋อ...ผมไม่ได้นวดที่ร้านแล้ว ถ้าคุณณัชชาไม่รังเกียจจะให้ผมไปนวดที่บ้านก็ได้นะครับ” ปรเมศวร์เริ่มทำตามแผนทันทีจึงเสนอขอไปนวดที่บ้านให้ณัชชาตามที่เจนภพบอก
“แต่ว่าดิฉันยังไม่ได้ทานอะไรเลย เดี๋ยวแวะทานอาหารกันก่อนนะคะ ดิฉันเลี้ยงเอง” ในเมื่อเขาดีขนาดนี้ก็เลี้ยงข้าวแถมให้อีกหน่อยก็แล้วกัน
“มื้อนี้ผมขอเป็นเจ้ามือเลี้ยงคุณณัชชาดีกว่าครับ ผมมีร้านอาหารอร่อย ๆ แนะนำ รับรองคุณณัชชาต้องติดใจแน่นอนครับ”
“จะดีเหรอคะ ดิฉันเป็นคนชวน”
“ไม่เป็นไรครับ”
“อะไรกันค่ะ ดิฉันเป็นคนชวนแล้วก็จ้างคุณมาทำงาน ดิฉันก็ต้องเป็นคนจ่ายสิคะ” เธอรีบบอกเขา
“เอ่อ จริง ๆ แล้วผมไม่ได้ทำงานที่ร้านนวดแล้วครับ”
“อ่าว!!.. เหรอคะ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ มันนวดนอกสถานที่นี่ครับ”
“แล้วตอนนี้คุณปรเมศวร์ไปทำงานอะไรแทนคะ”
“ตอนนี้ผมทำฟรีแลนซ์อยู่น่ะครับ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีเลยค่ะ เผื่อถ้าณัชงานยุ่งจะได้จ้างคุณช่วย”
ณัชชาเผลอ เรียกชื่อเล่นตัวเอง ทำให้ปรเมศวร์แอบยิ้ม ก็เขาเป็นกันเองซะขนาดนี้เธอก็เลยลืมตัวนะสิ
“ไหน ๆ คุณณัชก็แทนตัวเองด้วยชื่อเล่นแล้ว คุณณัชเรียกผมว่าเมศวร์ก็ได้ครับ”
“ค่ะ คุณเมศวร์”
“คุณณัชครับ ร้านข้างหน้านี้ไงครับ ถึงแล้ว”
บรรยากาศในร้านอาหารร่มรื่น ดนตรีก็เพราะร้านอาหารริมแม่น้ำ บรรยากาศสุดร่มรื่น เพราะตัวร้านเน้นความเป็นธรรมชาติพื้นที่ในร้านกว้างขวางสะดวกสบาย มีทั้งต้นไม้น้อยใหญ่ ริมฝั่งแม่น้ำก็มีเก้าอี้เรียงรายให้นั่ง โซนที่นั่งมีทั้งโซนอินดอร์ และเอ้าดอร์โซนอินดอร์เป็นเรือนกระจกใสให้ได้นั่งกินข้าวไปดูวิวริมฝั่งน้ำไปแบบสบายๆ โซนเอาท์ดอร์มีที่นั่งระเบียงริมน้ำ และที่นั่งท่ามกลางสวน ในช่วงกลางคืนร้านก็จะยิ่งชิลล์ไปอีก เพราะภายในร้านจะเปิดไฟตกแต่งมากมาย
- ผู้เขียน
