02

1234 คำ
1 ชั่วโมงผ่านไป~ “พี่เจย์ทางนี้”ฉันยืนลุกขึ้นเรียกพี่เจย์ ไม่เจอกันนานหลายปีดูหล่อมาก ดูดีขึ้นเยอะมากเลยสาวตามเต็มแน่ๆ “ไหนบอกมาพรุ่งนี้ แล้วมายังไง” “นั่งแท็กซี่มา ขึ้นห้องกันจีเหนื่อย”ฉันให้กระเป๋าพี่เจย์ลากใบนึง ฉันลากใบนึง เพลียมากนั่งเครื่องมาเอง หารถมาคอนโดเอง “เจสอ่ะ ไม่มาส่งหรอ” “พี่เจสทำงาน ไม่อยากกวนเลยมาเอง” “คอนโดพี่เจย์หรูมากเลยนะ รวยขึ้นแล้วหรอ”ฉันแซวกวนๆพี่เจย์ ก็จริงนะคอนโดหรูมากลิฟต์ยังหรูเลยเป็นฉันคงไม่มาอยู่คนเดียวแน่ “ก็รวยตั้งแต่เกิด”เจย์หยักไหล่ชิลๆ เค้ารวยตั้งแต่เกิดแค่ทำธุรกิจอะไรเพิ่มนิดหน่อย “อวยตัวเองเก่งมาก~”ฉันไม่ได้แบมือขอพ่อแม่แบบฟุ่มเฟือยนะอยู่นิวยอร์กฉันก็ทำงานเก็บเงินเอง ถ้าไม่พอจริงๆก็ขอพ่อแม่ กึกตี๊ด~ “นี่คีย์การ์ดเข้าห้อง อันนี้ฝั่งของพี่ถ้าบอกว่าห้ามเข้าก็คือห้าม เข้าใจมั้ย”เจย์สั่งจีเสียงนิ่งจริงจัง ห้องของเค้าจะแบ่งเป็นสองโซนเป็นห้องเชื่อมติดกัน “โหดเหมือนเดิม เข้าใจค่ะ”พี่เจย์โหดไม่เคยเปลี่ยน ยิ่งโตยิ่งโหดไม่รู้ไปเอาความโหดมาจากไหน แต่ฉันไม่ได้ขัดคำสั่งนะกลัวน่ะ “จีไปนอนก่อนนะ”ฉันเข็นกระเป๋าเปิดประตูเข้าห้อง แต่ไม่ใช่ถึงห้องนอนนะ มันเป็นอีกห้องนึงเลยมีพี่ชายรวยก็ดีเหมือนกันไม่ต้องซื้อห้องอยู่เอง กึกๆ “ห้องนี้เปิดไม่ได้หรอ?”ฉันเจอประตูห้องนึงมันเป็นสีดำแปลกจากประตูอื่นเลยสงสัยแต่มันเปิดไม่ได้ล็อกเอาไว้ “คิดถึงฮ่องกงจัง~”ฉันเดินมารับลมอากาศเย็นๆที่ระเบียงห้อง ฉันโตที่นี่แต่ได้แลกเปลี่ยนไปเรียนที่นิวยอร์ก “อาบน้ำดีกว่า”ฉันปิดประตูระเบียงปิดม่าน เดินไปเปิดกระเป๋าเอาเสื้อผ้าชุดใส่อยู่บ้านออกมาแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ คืนนี้ฉันจะนอนหลับให้เต็มอิ่มเลย~ @ วันต่อมา~ 8.30 “พี่เจย์....พี่เจย์ไปแล้วหรอ”ฉันแต่งตัวพร้อมไปเรียนแต่เดินออกมาห้องเงียบกริบ ไม่มีเสียงตอบรับกลับมาเลย “ทิ้งน้องเลยนะ”รีบไปไหนแต่เช้าหรือเมื่อคืนไม่ได้นอนที่นี่ปกติตื่นสายหนิ “ให้รถไว้ขับรถด้วย”ฉันเจอกุญแจรถวางไว้ที่โต๊ะกินข้าวแสดงว่าให้ฉันขับไปมหาลัยใช่มั้ย โชคดีจังมีพี่ชายใจดีแบบนี้>< “ขอให้เป็นวันที่ดีเถอะ~”ฉันอวยพรตัวเอง วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันจะได้เข้าไปเรียนในมหาลัยอินเตอร์ชื่อดัง มหาลัยเดียวกับพี่เจย์นั่นแหละ @มหาลัย “คนเยอะจัง...........”ฉันมองช่องเล็กๆที่เห็นในห้องเรียน คนนั่งเรียนเยอะเลยและฉันก็มาสายไปครึ่งชั่วโมงด้วย ก็อกๆ “ขออนุญาตค่ะอาจารย์”ฉันเดินเข้าไปเงียบๆและทั้งห้องก็เงียบจ้องมองมาที่ฉันเป็นสายตาเดียวด้วย “จีใช่มั้ยนี่เพื่อนใหม่ของเรานะคะ แนะนำตัวหน่อยจ่ะ”อาจารย์พูด ทุกคนก็มองฉันจ้องมากเยอะแบบนี้เกร็งสิ “สวัสดีค่ะ ชื่อจีนะคะเรียนสื่อการแสดงค่ะ”ฉันแนะนำตัวเองสั้นๆ ไม่รู้จะพูดอะไรยาวๆหนิ “เข้าไปนั่งได้ค่ะ”ฉันก้มหัวขอบคุณอาจารย์แล้วเดินเข้ามาหาที่นั่ง “นั่งนี่ดิ ว่าง” “อ่อ ขอบคุณนะ”ฉันยิ้มอ่อนๆให้ผู้ชายที่ชวนฉันนั่งข้าง ก็นั่งๆไปก่อนฉันไม่รู้จะไปนั่งกับใครพอดีเลย “เธอที่เป็นเด็กเส้นป่ะ” “ห่ะ?......งั้นมั้ง”ฉันเข้าใจคำนี้ดี ก็เข้ามากลางเทอมจู่ๆก็ย้ายมาก็ไม่แปลกที่คนอื่นจะพูดกันแบบนี้แต่ฉันไม่สนใจหรอก “ฉันชื่อเค ที่ถามแค่ถามเล่นๆนะ”ฉันจับมือทักทาย ดูหน้าก็คงไม่มีพิษภัยอะไรมั้ง “มาถึงก็ได้เลยหรอ” “...........ว๊อท!?”ฉันหันมองโต๊ะข้างๆ แบบนี้ไม่ต้องกระซิบก็ได้นะ “ไม่ต้องไปสนใจหรอก ฉันอ่ะฮอตสุดในห้องแล้ว”ฉันมองเคไม่ค่อยจะอวยตัวเองเลย ผู้หญิงพวกนี้หวงผู้หรอ “หรอ อืม”ฉันเบ้ปากนิดๆไม่สนใจเสียงนินทาพวกนี้ พี่เจย์สอนว่า ใครจะทำไร พูดไรชั่งมันพวกนั้นชอบเสือก “จีรอด้วยดิ”ฉันถอนหายใจเดินต่อไปไม่หยุดรอ แค่ฉันนั่งข้างเคผู้หญิงก็แทบจะเดินเข้ามากระชากหัวแล้ว “นายไม่มีเพื่อนรึไง”ฉันหยุดเดินหันไปถามเค ตามฉันมาทำไมเนี่ยเลิกคลาสแล้วนะแยกกันสิ “มี แต่ฉันอยากเดินกับเธอพึ่งมาวันแรกรู้ที่จะไปแล้วหรอ”เคถามจีแบบอมยิ้มนิดๆ “ก็ยัง ฉันจะไปกินข้าว”เดินๆไปเดี๋ยวก็เจอเองละมั้ง พอฉันเดินเคก็เดินตีคู่ตาม เห้อชั่งเถอะจะเดินก็เดิน “เออแล้วเธอมีญาติในนี้มั้ย”เคสังเกตจากใบหน้าจีที่คล้ายๆกับรุ่นพี่ในมหาลัย “มี แต่บอกไม่ได้”พี่เจย์บอกว่าห้ามเปิดเผยว่าเป็นพี่น้องกัน เพราะอะไรพี่เจย์ไม่บอกแต่ห้ามคือเด็ดขาดมาก “รุ่นพี่รุ่นน้อง” “ถามเพื่อ?”ฉันทำหน้ากวนตีนกลับ ถามแต่ละคำถามไม่รู้จริงจังหรือเล่นกวนตีน “หน้าหวานแต่พูดแรงนะเนี่ย”เคจับหัวจีแต่โดนมองแรงใส่ แต่นั่นทำให้เค้าขำมากกว่ากลัวซะอีก “นายกะล่อนฉันดูออก”ฉันดูแปปเดียวจากการพูด ชวนคุย เล่นหยอก ก็ดูรู้แล้วกะล่อนเจ้าชู้น่าดูเลย “ฉันอยากเป็นเพื่อนกับเธอจริงๆนะ ไม่ได้มาจีบ”ฉันพยักหน้าตอบก็ดีเข้าหาเพราะอยากเป็นเพื่อน ถ้ามาจีบฉันก็ไม่เล่นด้วย เคเดินบอกสถานที่ที่เดินผ่านให้จีฟัง ตรงไหนคือตรงไหน เข้าได้หรือเข้าไม่ได้ จะได้รู้ไว้เผื่อจะมาทำอะไรแถวนี้จะได้ไม่โดนลงโทษเพราะมหาลัยนี่คนคุมโหดขั้นสุด “ถึงล่ะ โรงอาหารมันจะแบ่งเป็นโซนนะ”เคพาจีเดินเข้ามาก็บอกทันที ใครเข้ามาใหม่ต้องรู้เอาไว้ “โซนอะไร เค้าก็นั่งกันได้ทั่ว”มหาลัยนี้ทีแบบนี้ด้วยหรอ แบ่งเป็ยโซนคืออะไรแล้วแบ่งทำไม “เห็นโซนตั้งแต่ห้องกินข้าวนั้นมั้ย เป็นของรุ่นพี่เจสัน”เคบอกเป็นในๆเตือนจีไว้ ข้ามเขตเดินผ่านได้แต่ห้ามเข้าไปนั่งเพราะนั่นมันที่ส่วนตัว “แล้ว?”ฉันต้องทำยังไงล่ะ รุ่นพี่นะไม่ใช่เจ้าของมหาลัย “ห้ามนั่งไง ในนี้มีแต่คนกลัวเอาเป็นว่าเธออย่ารู้จักจะดีกว่า”เครู้จักแต่ไม่เคยเข้าไปยุ่งเพราะมันเสี่ยงตายมากถ้ารู้จัก “ฉันจะนั่งตรงไหนได้”ฉันถามแบบเหนื่อยๆ ตอนนี้หิวก็หิว คนก็เริ่มมาเยอะแล้วด้วย “แถวนี้ได้หมดอ่ะ แต่ห้ามเข้าตรงนั้น”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม