ฉันนั่งรอเคอยู่ที่ร้านเค้ก ตอนกลับจากมหาลัยฉันโทรหาเคแล้วมันรับพอดีเลยนัดเคออกมา เผื่อเคเครียดไงเห็นเงียบไปทั้งวันและวันนี้ฉันจะพาเที่ยว
“จีรอนานป่าว”เคเดินมานั่งที่โต๊ะ จีโทรหาเค้าก็รีบออกจากห้องขับรถมาที่นี่ทันทีเลย
“ไม่นาน ทำไมวันนี้ไม่มาเรียน”ฉันยิงคำถามใส่เคทันทีเลย เพื่อนๆเค้าเป็นห่วงกันทั้งกลุ่มจู่ๆก็เงียบไป
“ขี้เกียจ อันนี้พูดจริง”เคโดนเจย์สั่งห้ามเมื่อวานและเจอปัญหาตอนกลับบ้านนิดหน่อย เลยตัดสินใจไม่มาเรียน
“เป็นอะไรรึป่าว”ฉันดูเคหนักใจนะ ไม่รู้สิฉันเห็นแววตาเคเหมือนมีเรื่องกังวลใจ
“เป็นดิ จะเป็นแฟนเธอไง”ถึงเค้าจะโดนสั่งห้ามไม่ให้จีบก็ไม่ได้ทำให้เค้าหมดกำลังใจจีบจีหรอก
“หื้ม! ฉันก็เป็นห่วงไปเถอะ”เคชอบเล่นมุขเสี่ยวมาก บางทีมันก็เลี่ยนหวานเกิ๊น
“ดีใจว่ะเธอเป็นห่วง”แค่นี้เค้าก็ดีใจแล้วที่จีเป็นห่วง เพราะแบบนี้ไงเค้าถึงได้ชอบจีเป็นคนเอาใจใส่ตลอด
“นายจะจีบฉันจริงๆหรอ ไม่กลัวพี่ฉ
