เหนือนทีกำรอบท่อนลำ ก่อนจะชักขึ้นลงเบาๆ แต่กระนั้นก็สามารถเรียกน้ำหล่อลื่นให้ออกมาชโลมลำเอ็นจนมันวาว มันค่อยๆ ผุดซึมจากสวนหัวมนๆ ไหลลงมาจนอาบหัวหยักแดงเรื่อแล้วซึมลงตามง่ามมือเขาที่กุมกำมันอยู่
พราวฟ้ากัดปากกัดฟัน น่าเสียดายนะนั่น น้ำใสๆ ซึมไหลให้เสียของ
“มานี่มา ก้มหัวลงมาคนดีของอา...” เหนือนทีเร่งเร้า มือข้างหนึ่งรั้งท้ายทอยของพราวฟ้าเข้ามาใกล้ “แลบลิ้นเลียมันเลยคนดี อย่างนั้น...เก่งจัง ไม่โดนคมฟันเลย โอ้ว...” เขาแหงนหน้าหลับตาพริ้มอย่างเป็นสุข มือหนึ่งดันบ่าบาง อีกมือขยุ้มหัวพราวฟ้า ส่งแรงช่วยหล่อนตอนที่หล่อนโยกขย่มกันด้วยปาก เสียงดังอ่อกๆ ช่างรื่นหูนัก
สองมือของพราวฟ้าค้ำเบาะนั่งของโซฟา หัวเธอขึ้นๆ ลงๆ ขย่มลำเอ็นของอาเหนือด้วยปากอุ่นๆ มันไร้รสชาติ แต่ช่างมันลิ้นมันปาก เธอทำจนปวดกราม เหนื่อยก็พักจากการดูดดึง มาไล้เลียขึ้นลงตามความยาวของท่อนลำ เธอจับมันตั้งไว้ เลื่อนปากลงไปข้างล่าง
