2

1487 คำ

นรินดานั่งดูทีวีอยู่คนเดียวเงียบๆ เธอคิดว่าคืนนี้จะค้างที่บ้านของเขา นอนที่โซฟาตัวนี้ก็ไม่เป็นไร ความเงียบเหงาและความหว้าเหว่ทำให้เธอไม่มีที่ไป จู่ๆ ก็รู้สึกเหงาอย่างไม่ทราบสาเหตุ คิดถึงบิดามารดาจับใจ ยามนี้หากได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา เธอคงได้นั่งดูทีวีกับพวกท่าน หญิงสาวตบๆ โซฟาไปมาก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหลังจากปิดทีวี นอนบ้านของพยัคฆ์ อย่างน้อยก็รู้สึกว่าไม่ได้อยู่คนเดียว พยัคฆ์เดินออกมาเข้าห้องน้ำ พอเสร็จกิจกำลังจะเข้าห้องนอนเขาก็ชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นเงาของเด็กสาวข้างบ้านยังนอนอยู่หน้าทีวี ชายหนุ่มสบถในใจก่อนจะเดินเข้าไปตรงโซฟา เขาทำท่าจะปลุกเธอขึ้นมาดุด่าว่าทำไมไม่กลับไปนอนบ้าน แต่เห็นร่างที่นอนขดตัวหนาวเหน็บอยู่ตรงหน้าทำให้เขาพูดไม่ออก ร่างเล็กนอนขดตัวเหมือนเด็กตัวน้อยๆ ใบหน้าเนียนใสอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงเข้าไปอีกเมื่อเธอนอนหลับเช่นนี้ นรินดาแทบจะกรีดร้องเมื่อร่างเล็กลอยหวือขึ้นจากโซฟา เธอผวากอดคอหนาเอาไว้ ใบหน้าเหลอหลาเมื่อโดนอุ้มขึ้นกลางอากาศ “ลุงเสือ” เธอหลุดอุทานออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของเขาชัดเจน “มานอนทำอะไรตรงนี้” “ขอโทษค่ะ แต่ที่บ้านไม่มีใคร หนูเหงาขอนอนบ้านลุงเสือได้ไหมคะ” เขาไม่ตอบว่าอะไรแต่อุ้มเธอพาเข้าไปในห้องนอน คราวนี้คนที่ตกใจอยู่แล้วยิ่งตกใจเข้าไปใหญ่ แผ่นหลังของนรินดาเบียดกับพื้นเตียงทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว ทำท่าจะผวาลุกขึ้นจากที่นอนเขาก็กดเอาไว้ “นอนบนโซฟาไม่ปวดหลังหรือไง” “เอ่อ...” เธออึกอักหน้าแดงเมื่อร่างสูงเบียดขึ้นมานอนข้างๆ รีบขยับไปอีกด้านจนแทบตกเตียงเขาก็ดึงกลับมาก่อนทำเสียงดุ “จะตกเตียงแล้วเห็นไหม” “หนูดาเกรงใจลุงเสือค่ะ” “นี่ขนาดเกรงใจนะ” เขาทำเสียงดุ เธอเลยไม่กล้าพูดอะไรอีก “นอนเถอะ ดึกแล้ว” เขาพูดก่อนจะห่มผ้าให้เธอจนถึงอกและพลิกตัวนอนตะแคงไปอีกด้าน นรินดานอนตัวแข็งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะผ่อนคลายเมื่อเห็นเขานอนหลับไปแล้ว เธอนอนไม่หลับเอาเสียเลย รู้สึกใจเต้นแรง กลิ่นกายชายหอมกรุ่นทำเอาท้องไส้ปั่นป่วน หญิงสาวรู้ตัวดีว่าไม่เคยมีความรู้สึกเช่นนี้กับชายคนใดมาก่อน เกิดมาก็ไม่เคยมีแฟน ไม่เคยคบหากับผู้ชายคนไหน เอาแต่ตั้งใจเรียน พอมีความรู้สึกกับพยัคฆ์มันเลยรุนแรงจนเธอมิอาจหักห้าม นรินดาค่อยๆ ตะแคงหน้ามาหาคนที่นอนหันหลังให้เธออยู่ หญิงสาวค่อยๆ ชะโงกหน้าไปมอง ใบหน้าคมเข้มที่นอนตะแคงอยู่ผ่อนคลายไม่น้อย เขาดูอ่อนกว่าวัยขึ้นไปอีก เธอค่อยๆ ไล้นิ้วเบาๆ ไปตามโครงหน้าหล่อเหลา “อุ๊ย!” นรินดาอุทานเมื่อโดนตะครุบนิ้ว เธอดึงมือหนีแต่เขารวบเอาไว้แน่น ก่อนจะขึ้นคร่อมทับ เธอตาโตดันอกกว้างของเขาออกห่าง “จะทำอะไร” “ปะ... เปล่าค่ะ” “นึกว่าจะลักหลับ” “เปล่านะคะ” เธอรีบปฏิเสธ ใบหน้าเหลอหลา ดูเหมือนเขาจะไม่เชื่อ พยัคฆ์มองเธอนิ่งเหมือนจะค้นคว้าความจริงในจิตใจของเด็กสาว “ไม่อยากลองเหรอ” เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงแทบทะลุออกนอกอก เพียงเสี้ยววินาทีที่เธอพยักหน้า เขาก็จับมือของเธอสอดเข้ามาในเสื้อยืดสีขาวที่สวมใส่อยู่ นรินดาหายใจสะท้านเมื่อสัมผัสกับผิวเนื้อเรียบตึงของวัยหนุ่ม เขาจัดการดึงเสื้อยืดสีขาวออกทางศีรษะ ภายใต้แสงสลัวนั้นเธอมองเห็นกล้ามเนื้อแข็งแรงของเขากำลังตื่นตัวอยู่ภายใต้ฝ่ามือน้อยๆ ของเธอ พยัคฆ์ปลดกางเกงเลย์ออกจากตัว นรินดาตาโตเมื่อเห็นท่อนลำใหญ่โตอยู่ในกางเกงบ็อกเซอร์สีเข้ม เขาจับมือเธอไปดึงกางเกงตัวนั้นออก ก่อนที่ความเป็นชายจะปรากฏต่อสายตา เธอรู้สึกถึงความวาบหวาม หัวใจเต้นแรงกระชั้นถี่เมื่อเห็นแก่นกายของบุรุษเพศเป็นครั้งแรก นรินดาหัวใจเต้นกระหน่ำเมื่อเขาจับมือเธอไปสัมผัสกับแก่นความเป็นชาย มันดีดเด้งเต้นเร่าอยู่ในอุ้งมือของเธอ ขนสีเข้มจากสะดือเชื่อมต่อลงมายังท่อนลำอวบใหญ่สีจัด เธอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความสะท้านเมื่อรู้สึกถึงความแห้งผากของลำคอ “รูดสิ” เขาพูดเสียงแหบพร่า เธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย “สองนิ้วพอ” เขากำกับเมื่อเธอรูดไปทั้งมือ เขาก็จัดการให้เธอทำให้ถูกต้อง “อ๊า...” เขาเงยหน้าขึ้นครางขณะที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าของเธอ นรินดาไม่เคยเห็นมุมนี้ของพยัคฆ์มาก่อน เธอหน้าแดงซ่านลามไปถึงใบหูยามเมื่อเห็นใบหน้ากระด้างของเขากระตุก “ดูดสิ” เขาบอกอะไรเธอก็ทำตามอย่างว่าง่าย “เหมือนดูดไอติมน่ะ” เขากำกับเธอก็ทำตาม เลียไปอย่างถ้วนทั่ว รสชาติของเขาแปลกประหลาดล้ำลึก ก่อนที่เธอจะดูด “อ๊า...” เสียงแหบห้าวคำรามลั่นยามเมื่อปากของเธอสวมครอบดูดท่อนลำของเขาจนแก้มตอบ ยิ่งเขาร้องครางเธอยิ่งดูด มือหนาสอดแทรกจิกเข้ามาในผมนุ่มสลวย เสียงหอบรุนแรงของเขาทำเอาเธอตื่นเต้นหนักเข้าไปอีก คนไม่เคยถูกกดลงบนเตียงนอนกว้าง ใบหน้าของเขาดูดุดันกระด้างอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่มันก็เต็มไปด้วยความปรารถนาอันร้อนแรง “ถอดออก” น้ำเสียงของเขายังดุดันอยู่เช่นเดิม มือของเธอสั่นยามเมื่อปลดเสื้อผ้าออกจากตัว เขาถอยห่างมองอย่างปรารถนา เธอกอดตัวเองด้วยความเขินอายยามเมื่อเขาลูบไล้ไปทั่วสรรพางค์กาย พยัคฆ์จับร่างของเธอพิงไปกับพนักหัวเตียง ก่อนจะจับเธอแยกออกจากกันเป็นท่านั่งชันเข่า “อ๊า... ลุงเสือ” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขาก้มงุดลงไปลามเลียกลีบกายสาว “ละ... ลุงเสือ” เสียงของนรินดาสะท้านเมื่อเขาซุกหน้าเข้ามาอย่างหนักหน่วง จมูกโด่งเป็นสันของเขาเสียดสีอยู่กับติ่งสวาท เธอก้มมองอ้าปากค้างกับภาพที่เห็น เท้าเล็กๆ จิกไปกับพื้นเตียงด้วยความเสียวซ่าน มือใหญ่แข็งกร้าวรวบขาของเธอเอาไว้จับถ่างออกจนกว้างมากกว่าเดิม รินรดาจิกมือกับผมของเขาด้วยความเสียว อ้าปากหอบหายใจอย่างรุนแรงเมื่อความเสียวซ่านเข้าจู่โจมอย่างหนัก เธอแหงนใบหน้าขึ้นร้องครางก่อนที่ร่างกายท่อนล่างจะเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง หยาดน้ำหวานไหลซึมออกมาจากซอกทางรัก พยัคฆ์ก้มลงซดดูดจนเหือดแห้ง ก่อนจะตวัดลิ้นเลีย เธอหอบหายใจหน้าแดงก่ำ มองเขาอย่างงุนงง “นอนหงายสิ” เขาบอกให้นอนหงายแต่เธอโดนเขาจับให้นอนหงายเสียเอง เป็นครั้งแรกที่รินรดากำลังมึนงงและสับสนในใจ พยัคฆ์ประคองศีรษะของเธอให้ผงกขึ้นมา คนที่กำลังงุนงงมองท่อนลำใหญ่โตที่เขาใช้มืออีกข้างรูดเบาๆ แล้วเสียดสีมากับร่องฉ่ำเยิ้ม “อื้อ...” เธอเสียวซ่านจนต้องกัดปาก เขามองสบตาก่อนจะค่อยๆ กดกายลงไปหา คราแรกเธอใจกล้าหยัดกายเสียดสีกับความแข็งแกร่งนั้น แต่พอเขากดเข้ามานี่สิ เธอถึงกับถอยหนี พาสะโพกกระถดไปทางด้านหลัง เขารวบสะโพกผายของเธอเอาไว้บดจูบอย่างร้อนแรงแล้วสอดแทรกร่างเข้าไปไม่หยุดหย่อน นรินดาจิกมือกับแขนแกร่งพยายามพาตัวเองหนีแต่ไม่สำเร็จ เขายิ่งกดคลึงเข้าหาบดจูบเธอรุนแรงขึ้น เป็นครั้งแรกที่เธอทั้งตื่นเต้นทั้งหวาดกลัว ไม่มีคำปลอบโยนยามเมื่อเขาเคลื่อนกายเข้าไปมาจนถึงครึ่งทาง เธอพาริมฝีปากหนี เขาก็บีบปลายคางตามมาบดจูบอย่างเอาแต่ใจ “รู้ไหมว่าเรื่องบนเตียงฉันเอาแต่ใจแค่ไหน” เขากระซิบบอกเสียงดุดัน นรินดาถอนสะอื้นด้วยความเจ็บ แต่เขาไม่ได้คิดจะปล่อย ยังคืบคลานเข้าหลอมรวมเป็นหนึ่ง “อ่ะ” เธอร้องเสียงหลงเมื่อกายชายแทรกลึกจนเชื่อมกับเธอแทบเป็นเนื้อเดียวกัน เขาประคองใบหน้าของเธอให้ก้มมองความเป็นชายที่สอดเสียบเข้ามาในร่อง เลือดสีแดงสดไหลซึมออกมา นรินดาหลับตาด้วยความกลัว เขาจุมพิตที่เปลือกตาจับขาเธอถ่างออกจนกว้างมากกว่าเดิมก่อนจะเริ่มขยับ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more