นางถูกสั่งให้หิ้วน้ำไปเทใส่ถังอาบน้ำในห้องอาบน้ำที่นางเคยตกลงมาทัพดาบท่านทัพ จนน้ำเต็มถังขนาดใหญ่ ก่อนที่แม่ทัพจะมา น้ำต้องร้อนได้ ที่ไม่เช่นนั้นย่อมอดทั้งข้าว ซ้ำยังจะถูกโยนออกนอกจวน ไปเผชิญกับอากาศหนาวเหน็บด้านนอก เกิดมาเป็นเหมยเยี่ยนอิงไม่เคยต้องระกำใจเช่นนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะท่านแม่ทัพน่ากิน นางไม่มีวันทนอยู่ทนทำงานที่ไม่เคยทำเช่นนี้เด็ดขาด
“โครม !!! เสียงหนึ่งดั่งลั่นในห้องครัว
ป้าเยี่ยวิ่งเข้ามาดู ต่อหน้าของนางคือกองถ้วยชามกระเบื้องแตกกระจายไม่เหลือชิ้นดี
“เป็นฝีมือเจ้า ข้าใช้ให้เจ้าล้างชามมิใช่ทุบจาน ใครใช้ให้จากทุบชามพวกนี้ เจ้า...เจ้า...ออกไปให้พ้น เจ้านี่มันทรามสิ้นดี”
ไม่เพียงแต่ป้าเยี่ย ตรงหน้านางยังมีพ่อบ้านตู้ เย่าจื่อ สาวใช้ตัวเล็กแรงมาก เย่าจื่อสามารถกวาดถูจวนแม่ทัพสะอาดทุกซอกทุกมุม ด้วยมือเล็กๆ ของนางโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ ห้องนอนของเย่าจื่ออยู่ติดกับเหมยเยี่ยนอิง
