ชะตาต้องรัก

พิฆาตนางจิ้งจอกด้วยเปลือกกล้วย 1

“ว๊าย !!! กรี๊ดดด” ตุบ...ซ่า...ตู้ม

“อูยยย...กรี๊ดดังซะด้วย เสียงนี้แสดงว่า...แสดงว่า...” ลี่อิงที่เฝ้าดูลาดเลาเงี่ยหูฟังได้ยินเสียงกรีดร้อง โหยหวน อยู่ภายในห้องออนเซ็นวีไอพี รีบเผ่นโผนกระโจนเพื่อไปแจ้งข่าวดีแก่คนต้นคิด “รีบไปบอกผิงผิงดีกว่า”

“เอ้า...เมาเหมือนหมา” พอไปถึงคนที่บอกว่าจะพาผู้จัดการส่วนตัวดาราสาวไปดื่มกาแฟ กลับเมาสติหลุดกอดคอกันกลม แบบนี้ถ้าบอกจะพูดกันรู้เรื่องไหมเนี่ย “ผิงผิง” ลี่อิงเรียกดาราตัวประกอบสาวที่กำลังเมาได้ที่ ทั้งที่เพิ่งหัวค่ำ กอดคอชนแก้วไม่ลืมหูลืมตากับผู้จัดการสาว

เหตุการณ์ในห้องออนเซนเกิดขึ้นแค่เสี้ยววินาที ขณะนักแสดงสาวก้าวเข้าไปในห้องแช่น้ำอุ่นผสมน้ำแร่ เพียงก้าวแรกที่ก้าวเข้าไปห้อง ปลายเท้าหญิงสาวเหยียบกับอะไรบางอย่าง ลื่นปรื๊ดก้นกระแทกพื้น ยังไม่เท่านั้นทันทีที่ลื่นล้ม ศีรษะหลังกระแทกพื้น ลื่นไถลเบรกไม่อยู่ ตกลงไปในบ่อออนเซน ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ หรือแม้จะร้องให้คนช่วยยังไม่มีเสียงเล็ดลอด ร่างเธอจมดิ่งลงไปในน้ำ รู้ตัวว่าเจ็บมาก ไม่อาจพยุงตัวเองขึ้นจากบ่อได้

เธอเหยียบโดนอะไรสักอย่างลื่นๆ สบู่ น้ำยาอะไรหกอยู่หน้าประตู สั่งให้ทำความสะอาดห้องให้ดีที่สุด ก่อนที่เธอจะเข้าไปใช้ ทำแบบนี้รับรอง โรงแรมนี้ได้ปิดถาวรแน่ เล่นกับใครไม่เล่น กล้าเล่นกับเหมยเยี่ยนอิง สิ่งย่อมเป็นสั่งเพิกเฉยแบบนี้รับรองได้สั่งปิดตลอดชาติ

ยี่สิบนาทีก่อนหน้านั้น

ภายในห้องอาบน้ำพุร้อนส่วนตัวของเหมยเยี่ยนอิง สองสาวกำลังย่องเข้าไปในห้องที่จัดว่าเป็นพื้นที่วีไอพีของนักแสดงสาว ‘หยกงามแห่งเอเชีย’

“เฉยเถอะน่า หมั่นไส้มานานแล้ว” ในมือผิงผิงคือเปลือกกล้วยหอมเหลืองนวลหนึ่งชิ้น

“นี่ผิงผิงเธอจะทำอะไร อย่าบอกนะว่า” ลี่จิงแอบกลัว

“หุบปากซะ ดูต้นทางไว้ก็พอ” ผิงผิงรำคาญลี่จิงถามซ้ำซากอยู่ได้ คุยกันรู้เรื่องตั้งแต่อยู่ในห้องพัก พอจะทำจริงๆ เอาแต่กลัว ใครกล้าเข้ามาตรงนี้ ทุกคนรู้อยู่ว่าเป็นที่ส่วนตัวนักแสดงสาวเรื่องมาก ปากร้าย

“ถ้าแม่นั่นเป็นอะไรไป...แบบ...เอ่อ...ตายล่ะเธอกับฉันไม่กลายเป็นฆาตกรเลยหรือยะ” ลี่จิงรู้สึกขนลุกที่ต้องมาเป็นผู้รับรู้แผนการแกล้งนางเอกเบอร์หนึ่งในโลกมายา นางร้ายเบอร์ใหญ่ในชีวิตจริง

“โอ๊ยย ! แค่เหยียบเปลือกกล้วยไม่ตายหรอก อย่างมากแค่หกล้มก้นกระแทกสะโพกเดี้ยงก็เท่านั้น ฉันแต่จะสั่งสอนแม่นั่น ให้รู้จักเห็นหัวคนอื่นบ้าง ไม่ใช่เหยียบหน้าคนอื่น เห็นว่าตัวเองดัง หน็อยเป็นนางเอกแค่ในจอ นอกจอนางร้ายดีๆ นี่เอง” ผิงผิงเพิ่งถูกเหมยเยี่ยนอิงดูถูกมาหมาดๆ ตลอดการถ่ายทำซีรีส์ฟอร์มยักษ์ ได้ทุ่มทุนสร้างหลายพันล้าน นักแสดงตัวเอก ตัวประกอบ คับจอ เธอดีใจที่ได้ร่วมเป็นนักแสดง แม้จะเป็นเพียงตัวประกอบ เล่นบทนางสนม แต่ทุกบทก็มีความสำคัญไม่แพ้กัน ไม่ใช่จะดูถูกกันหน้าด้านๆ

“คิดดีๆ นะถ้ามีใครจับได้เราสองคนได้ตายแน่ ข่าวใหญ่ทั่วจีนแน่ๆ”

“สบายใจเถอะไม่มีกล้อง ไม่มีใครกล้าเข้ามา ก็แม่นั่นกระแดะชอบความเป็นส่วนตัวซะขนาดนั้น สั่งห้ามติดกล้อง ห้ามคนมารบกวน สั่งล้างห้องแช่น้ำร้อนทุกซอกทุกมุม สั่งเปลี่ยนน้ำใหม่ฆ่าเชื้อโรค จุดน้ำหอมอะโลมา ผ้าไม่สะอาดนางไม่ยอมใช้ รองเท้าผ้าต้องเป็นคู่ใหม่ เสื้อคลุมใหม่กลิ่นหอม แม้แต่ผ้าเช็ดผม ทุกอย่างเธอต้องเป็นคนใช้คนแรกเสมอ

โถ...ทำอย่างกับตัวเองเป็นนางฟ้า คนเหมือนกัน กินทางปากออกทางก้น เหมือนกันนี่ล่ะว๊า ผิงผิงเกลียดแม่นางเอกเรื่องมากที่สุดเท่าที่เคยเกลียดคนมา พูดถึงแม่นี่ทีไรเลือดความเกลียดพุ่งกระแทกสมองทุกที

“งั้นเอาไงเอากัน” ลี่จิงเริ่มคล้อยตามผิงผิง ถึงขนาดกล้าโยนความกลัวทิ้งไป รู้ซึ้งถึงฤทธิ์แม่นางเอกหมื่นล้านเบอร์หนึ่งกับตัว บทจิกหัวใช้ถนัดทั้งในจอนอกจอ ตอนนี้ทนไม่ไหวจนต้องระเบิดกับผิงผิง ระบายความรู้สึกกันอยู่ในห้องพักส่วนตัว ที่ทางทีมกองถ่ายจัดเตรียมไว้ให้นักแสดง

ดูซิถ้าสะโพกเดาะสักสองสามวัน จะมีหน้ากล้าแหกปากดูถูกจิกหัวใครมั้ย สองสาวตัวประกอบหัวเราะสะใจ โยนเปลือกกล้วยไว้หน้าประตูตั้งใจสังหารโหด ‘หยกงามแห่งเอเชีย’ โทษฐานเกลียดเข้าไส้

วางเปลือกกล้วยแถมด้วยการเทน้ำมันพืชราดลงไป จากนั้นสองสาวตัวประกอบ ระแวดระวังมองรอบตัว ปลอดคนจึงแอบย่องออกไปจากห้องแช่น้ำร้อนออนเซนของนางเอกคนดัง เดินคุยเรื่องบทที่จะถ่ายทำในวันถัดไป เหมือนไม่ได้ไปสร้างแผนการร้ายอะไรไว้

เสียงฮัมเพลงดังมาจากทางเดิน สาวสวยหยกงามแห่งเอเชีย ปรากฏกายด้วยเสื้อคลุมอาบน้ำ ตัวหอมขาวสะอาด ก่อนสวมใส่หญิงสาวจะต้องให้ผู้จัดการส่วนตัวตรวจสอบความเรียบร้อยซะก่อน ถ้าผ่านมาตรฐานของเธอ จึงยอมสวมใส่

“อืม...หอมชื่นใจ” หญิงสาวทำท่ารื่นรมย์หลัง ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ โชยมาจากห้องแช่น้ำร้อน ที่ทางรีสอร์ตหรู จัดเตรียมไว้ให้ตามคำสั่งของเธอ

ประตูห้องบานเลื่อนแบบญี่ปุ่นถูกเปิด สองสาวที่แอบดูอยู่ ลุ้นกันจนตัวโก่ง “เข้าไป เข้าไป”

ขาที่กำลังก้าวผ่านประตูชะงัก “เยี่ยนอิง” ผู้จัดการส่วนตัวเรียกไข่มุกสาวไว้

“โอ๊ยย...” สองสาวที่แอบดูลุ้นจนตัวเกร็งไปหมด ผิดหวังที่จู่ๆ ผู้จัดการสาวส่วนตัวของดาราคนดัง ดันเรียกไว้ก่อนแม่นั่นจะก้าวเข้าไปอยู่แล้วเชียว อวี้หลินยุ่งไม่เข้าท่าจับกดน้ำซะดีมั้ย

“โทรศัพท์”

“จากใคร” เหมยเยี่ยนอิง ชักสีหน้าไม่พอใจผู้จัดการสาว บอกตั้งกี่ครั้งเวลาส่วนตัว เวลาพักผ่อนห้ามรบกวน จุ้นจ้านไม่รู้จักหน้าที่ หักค่าจ้างซะดีไหม น่ารำคาญ !!

“บริษัทโฆษณา” อวี้หลินผู้จัดการสาวร่างอวบ ปิดโทรศัพท์ไปก่อนหน้าจะวิ่งมาที่ห้องออนเซ็นวีไอพี รู้อยู่ถ้าแม่นี่ไม่พอใจ จะต้องอาละวาดด่ากราดไม่ไว้หน้า กลัวเสียงดังเล็ดลอดเข้าไปในโทรศัพท์พาลจะเป็นเรื่องใหญ่ จึงบอกกับทางฝ่ายนั้นขอติดต่อกลับไปอีกทีหลังจากแจ้งให้เหมยเยี่ยนอิงทราบ

“อ้อ...โฆษณาครีมหน้าขาวที่เคยติดต่อมาคราวก่อนนั่นหรือ ปัดไปเลย ฉันไม่รับ ค่าตัวไม่ถึงเจ็ดหลัก ไม่ต้องวิ่งมาถามฉัน อวี้หลินก็รู้นี่ฉันไม่รับ ฉะนั้นไม่ต้องเสียเวลาคุย อยากได้ตัวฉันไปเป็นพรีเซนเตอร์ต้องทุ่มหน่อย” พูดเสร็จเชิดหน้าไม่สนเงินน้อยนิดแต่มากสำหรับคนอื่น

“ได้ๆ” อวี้หลินจำเป็นต้องยอมรับทราบ แม้เสียดายงานชิ้นนี้ ดาราหลายคนอยากร่วมงานกับเหยาหวันลองเวย์ มาก แม้เป็นแบรนด์ใหม่ที่เพิ่งตีตลาด แต่ถือได้ว่ากำลังเป็นน้องใหม่มาแรงด้านเวชภัณฑ์เครื่องสำอาง ผู้คนต่างจับตามอง ผู้จัดการสาวรู้สึกเหนื่อยทุกครั้งเรื่องการรับงาน ระดับสูงส่งของแม่นักแสดงสาวจอมหยิ่งยโส เมื่อก่อนหลักพันยังรับไม่เกี่ยง พอโด่งดังหน่อยรับงานทีเจ็ดหลักขึ้นไปเท่านั้น