@สวนสาธารณะ [19.00 น.]
หลังจากซื้อของเสร็จ อยู่ ๆ ญดาก็เกิดอยากนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ เธอมีเรื่องให้คิดจนไม่อยากกลับหอพัก และคิดว่าการที่มีเขาคนนี้คอยเคียงข้างในช่วงเวลาที่ยากลำบากก็คงจะดี
“ชีวิตที่เพอร์เฟกต์มันเป็นยังไงเหรอคะ เป็นชีวิตที่ไม่ต้องทำงานหรือเปล่า...” หญิงสาวพึมพำมาเบา ๆ ขณะที่สายตาไล่มองไปตามท้องถนนเบื้องหน้า เธอกำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับคำพูดของพีช
พีชเธอคงทำงานหนักจนทนไม่ไหว ปัญหาเชิงโครงสร้างที่มันแก้ไม่ได้มันหล่อหลอมให้เธอต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างลงไปโดยที่ไม่ได้ไตร่ตรอง ขณะเดียวกันวายุ...เขาเข้าใจความรู้สึกของเธอเป็นอย่างดี โรงพยาบาลของครอบครัวเขากำลังประสบปัญหาการบริหารการจัดการที่แย่พลอยทำให้บุคลากรทางการแพทย์ทำงานหนัก
“ไม่รู้สิครับ แต่ก็เห็นคนที่ไม่ต้องทำงานบ่นว่าไม่มีความสุขนะ” ตอบพลางมองไปที่ถนนใหญ่เช่นกัน เหมืองหลวงตอนกลางคืนแสนวุ่นวาย งานวันนี้ทำให้ญดารู้สึกเหนื
