มือหนากระชากปราการของเธอออกจนหมด เรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอตอนนี้มันดึงดูดเขาเหลือเกิน ยิ่งมองก็ยิ่งสวย จนแทบจะละสายตาไปไหนไม่ได้ ผิวขาวเนียนนุ่มละเอียด ลูบไล้ไปตรงไหนก็ลื่นมือราวกับเป็นผ้าแพรเนื้อดี
อกอวบอิ่มเด่นตระหง่าน เมื่อเธอหายใจเข้าหายใจออกก็กระเพื่อมขึ้นลงจนเขาหักห้ามใจไม่ไหว ก้มลงไปฉกชิมยอดประทุมถันนั้น ลิ้นร้อนเลียรอบฐาน ก่อนที่จะดูดจุกสีหวานอย่างรุนแรง และเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ หนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับสัตว์ป่าหิวกระหาย
“อ๊ะ” ความเสียวซ่านเริ่มค่อยๆ คืบคลานเข้าหาเธอ
“ฉันจะให้โอกาสเธอตอบฉันอีกครั้ง ว่าเธอจะไม่ตัดใจจากฉัน”
“ตัดค่ะ” วาเลนเซียยังคงหนักแน่น แม้ว่าเธอจะไม่ขัดขืนแต่มันก็แค่ร่างกาย ในเมื่อเธอเลี่ยงเขาไม่ได้ สู้แรงเขาไม่ได้ เธอก็จะทนรับมัน แต่สิ่งเดียวที่เธอยังคงยืนยันคือ เธอจะไม่เอาหัวใจของเธอไปให้เขาย่ำยีอีก ครั้งนี้จะยอมปล่อยตัวให้เขาอีกสักครั้ง แต่จะไม่มีวันปล่อ
