บทที่2หาโอกาสใกล้ชิด
1607 คำ
ในห้องของสาวน้อยที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีขาวฟ้า ตุ้กตาชินาม่อนตัวโปรดตั้งเรียงรายบนหัวเตียง สาวน้อยในชุดลำลองเสื้อยืดกางเกงขาสั้น นั่งทานอาหารที่ซื้อมาบนเบาะนั่งสีครีมและโต้ะญี่ปุ่นตัวเล็กกระทัดรัด แต่ในหัวคิดถึงแต่น้ำเสียง แผ่นหลัง เคล้าโครงรูปร่างของ ผช คนนั้น เขาช่างมีอิทธิพลต่อความคิดและตราตรึงในความรู้สึกของเธอ
เดินทาง
" เอาล่ะเราจะแบ่งทีมขึ้นรถไป3คัน โดยจะมีคณะแพทย์ร่วมเดินทางกับเราครั้งนี้ด้วย "
รุ่นพี่ที่เป็นคนดูแลบอกเมื่อทุกคนรวมตัวกันหน้าลานกว้าง
" เราจะแบ่งทีมรุ่นพี่จากคณะแพทย์ช่วยดูแลในแต่ละคัน จะแนะนำให้รู้จักนะครับ " ไอพี่ว้ากที่ตามจีบส้มส้มครานั้นเอ่ยตามมา
" คนนี้ชื่อ ฟลิกซ์ คณะแพทย์ปี3 "
" ส่วนนี่ พี่เฟิสท์ หนุ่มฮอตประจำคณะแพทย์ ปี3เช่นกัน "
" สวัสดีครับ " เฟิร์สพูดขึ้นเสียงนุ่มพร้อมรอยยิ้มหวานจนเรียกเสียงฮือฮาจากสาวๆได้เป็นอย่างดี และหนึ่งในนั้นก็คือส้มส้มที่มองตาโตไม่กระพริบเพราะน้ำเสียงนั้นคล้ายกับคนที่เธอเพ้อหามาตลอด1อาทิตย์
ส้มส้ม ยัยฟิล์มได้นั่งรถคันที่3
ส่วนอาทและเอมนั่งคันที่1
" จะนั่งไหนยัยชะนีน้อย " เมื่อขึ้นมาบนรถที่นั่งว่างแค่บางที่เพราะถูกคนที่ขึ้นมาก่อนเขานั่งกันไปแล้วเลยจะเหลือแค่ส่วนหน้าๆเท่านั้น
" ขอนั่งติดหน้าต่างนะอยากรับลม ตรงนี้ก็ได้ขึ้นลงง่ายดี " ส้มส้มเลือกนั่งเบาะใกล้กับประตูทางขึ้นลงถัดมาสองสามเบาะ
" ย่ะ แล้วแต่แกเลย ฉันได้หมด " ฟิล์ที่ตอบเพื่อนไปแต่สายตาก็สอดส่องมองรุ่นพี่ผู้ชายที่อยู่โซนด้านหลังรถ
รถทัวร์สองชั้นหลายคันแล่นมุ่งหน้าสู่สถานที่ท่องเที่ยวที่ขึ้นชื่อของประเทศ มีน้ำตกสวยงามขนาดใหญ่ที่มีหนังหรือซีรีย์บางเรื่องก็เคยไปถ่ายทำที่นั่นเสียงเพลงหลายจังหวะต่างถูกเปิดเพิ่มบรรยากาศในรถคึกคัก มีทั้งคนที่นอนและคนที่สเต็ปแดนซ์ และแน่นอนยัยฟิล์มไม่พลาดที่จะโชว์สเต็ป
พรึบบบบ
ร่างสูงใส่หมวกสีดำเสื้อยืดสีดำนั่งลงข้างส้มส้มด้วยอาการงัวเงีย ก่อนจะหยิบแจ็กเก็ตที่เขาถือติดมือมาด้วยขึ้นมาห่มในท่าเอนหลัง
" ตรงนี้เพื่อนหนูนั่งค่ะ " ส้มส้มสะกิดที่แขนเบาๆเอ่ยบอกอย่างเกรงใจ ทว่าไร้เสียงตอบรับจากคนด้านข้าง
" ขอโทษนะคะ ตรงนี้มีคนนั่งแล้วค่ะ " เธอจึงขยับพูดใกล้ที่ข้างหูเขาอีกครั้งเพราะเสียงที่ดังเธอคิดว่าเขาคงไม่ได้ยิน
" เจ้าของกลับมาเดี๋ยวลุกให้ของีบหน่อย ข้างหลังคนเต้นเยอะฉันนอนไม่ได้มันเบียด "
เมื่อได้ยินเสียงเขาสาวน้อยต้องกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่อจับต้นชนปลายแล้ว
" ใช่แน่ๆ " เธอพรึมพรำกับตัวเองเบาๆและคิดทบทวนว่าคนที่เธอเดินชนที่ทางขึ้นหอ และพี่เฟิร์สหนุ่มฮอตของคณะแพทย์ คือคนเดียวกันแน่ๆและเธอฟันธง ยังไงซิกเซ้นท์เธอก็แม่นมากกว่าอะไรทั้งหมด คิดแบบนั้นคนตัวเล็กก็ได้แต่หน้าแดง แถมเมื่อกี้ที่ขยับพูดกับเขาใกล้ๆกลิ่นตัวเขามันยิ่งหอมจนอยากสูดดมนานๆ
แต่จะว่าไปมาตรงนี้ก็นอนไม่ได้เหมือนกันนะ เมื่อคิดแล้วก็งงๆแต่ก็ดีนะ ได้นั่งใกล้กระทบไหล่ขนาดนี้ ส้มส้มชอบบบบบพอคิดแล้วก็คิกคักอยู่ในใจ จนอยู่ไม่นิ่งตัวยุกยิกไปชนไหล่คนด้านข้างสองสามครั้ง
" เป็นอะไร " เสียงทุ้มๆถามขึ้นพรางมองหน้าหวาน
"คะ อะเอ่ออออ " คนถูกถามถึงกับเลิ่กลั่กเธอนึกว่าเขาหลับไปแล้วซะอีก อีกอย่างเสียงเพลงดังขนาดนี้เขาได้ยินหรอ ฉันก็ว่าไม่ได้ออกเสียงนิ
" ฉันเห็นเธอ นั่งอมยิ้มคิกคักๆอยู่คนเดียว " คนตรงหน้าจ้องถามอย่างเอาคำตอบใบหน้านิ่งเรียบแต่สายตาที่ส่งมาคมกริบเป็นสายตาที่พลังทำลายล้างสูงมากนะ คนถูกจ้องต้องกัดปากล่างอย่าประหม่า
" อะ เอ่ออ ดูซีรีย์ค่ะ " สาวน้อยพูดพรางยกมือถือให้ดูที่หน้าจอเปิดซีรีย์ทิ้งไว้พอดี
จากนั้นเขาก็ใส่หมวกแกปสีดำกลับเข้าไปและกดปิดใบหน้าเอาไว้ แขนแกร่งกอดอกและหลับไป ส้มส้มที่รีบตั้งสติก็ปิดโทรศัพท์และมองนอกหน้าต่างตลอดทาง เพราะนานๆจะได้เห็นบรรยากาศต้นไม่ริมทางเยอะขนาดนี้
ฟึบบบบบ อ้ะ
" ตัวหนักชะมัด " สาวน้อยบ่นงุบงิบเมื่อคนตัวสูงด้านข้างดันสัปงกหัวลงมาที่ไหล่เล็กของเธอ โดยที่เธอพยายามปลุกเขาหลายครั้งแต่ไร้การตอบรับ เธอจึงได้แต่พยายามนั่งนิ่งๆ ยิ่งเข้าใกล้กลิ่นหอมจากคนร่างสูงยิ่งชัดเจน
" หอมจัง " ส้มส้มเบาได้เบาลูกเอ้ย มีแอบเอียงคอไปสูดดมพี่เขาอีก กลิ่นแชมพูสูตรผู้ชายให้ความหอมสดชื่น แตะเข้าที่จมูก ฮ้าาาาาา
ส้มส้มแอบยิ้มกับตัวเองและหันออกนอกหน้าต่างเหมือนเดิม อาการคนคลั่งรักอะเนาะ (คลั่งรักฝ่ายเดียวที่ไหนอิพี่ก็ร้ายใช่ย่อย เห็นน้องไม่ตอบโต้ละได้ใจ)
ใช้เวลาเนิ่นนานกว่าจะถึงที่หมายสาวน้อยก็พล่อยหลับตามไปอีกคนเขาและเธอหลับโดยหัวซบกัน แต่ไม่ได้มีใครสนใจเพราะต่างคนต่างสนุุกอยู่กับเพลงและบรรยากาศริมทาง เดิมทีตอนแรกคนตัวโตเพียงแกล้งหลับและลองเผลอซบไหล่หญิงสาวดูเท่านั้น แต่เมื่อเห็นยัยน้องทำแบบนั้น เขาได้แต่อมยิ้ม และอยู่ในท่านั้นจนหลับไปจริงๆ ปกติเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยหลับบนรถ และไม่ค่อยนั่งใกล้ผู้หญิงคนอื่นสักเท่าไหร่ ทำไมกับยัยน้องคนนี้เขาถึงรู้สึกอยากเข้าใกล้เธอตลอดเวลา เธอสดใสร่าเริงโก้ะๆ มันทำให้เขามีรอยยิ้มอย่างไม่รู้ตัว และเขาชอบที่เธอเป็นเธอแบบนี้
ส้มส้มและเฟิร์สนั่งข้างกันจนถึงที่หมาย ส่วนยัยฟิล์มน่ะหรอ เตาะหนุ่มอยู่ด้านหลังไม่มาสนใจเพื่อนเลยสักนิด
ถึงจุดหมายก็ช่วงบ่ายแก่ๆ
" แยกกันเข้าที่พัก เก็บของให้เรียบร้อยแล้ว5โมงเย็น มารวมกันที่นี่ " รุ่นพี่ที่ควบคุมบอกก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายเข้าที่พัก
ระหว่างเดินไปที่พักส้มส้มที่ตัวเล็กตัวน้อยก็หิ้วกระเป๋าเป้ใบใหญ่เดินเซไปมา
พรึบบบบ
" พี่ช่วยถือไปส่งนะส้มส้ม " พี่ว้ากคณะของเธอเดินมาแย่งถือกระเป๋า พร้อมส่งยิ้มให้แต่มันเป็นยิ้มที่จอมปลอมมากส้มส้มมองออก
" ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวส้มส้มถือเองดีกว่า " เธอปฏิเสธพร้อมกับดึงรั้งกระเป๋ากลับ ทว่าสู้แรงชายไม่ได้
" เถอะน่า พี่ไปส่ง " เธอที่มองซ้ายขวาเพื่อขอความช่วยเหลือเห็นเพื่อนเดินมาไกลๆกำลังจะยกมือเรียกอาทและเอม
พรึบ! ปึก!!
" โทษทีมองไม่เห็น " ชายหนุ่มตัวสูงชุดดำคนเดิมที่นั่งซบกับเธอเดินชนจนกระเป๋าร่วงจากมือ
" เห้ย เดินชนแล้วจะหนีอ่อ " คนโดนชนแหกปากตามหลังอย่างเอาเรื่อง
เขาส่งสายตาให้ส้มส้มหยิบกระเป๋าและรีบเดินไป ก่อนที่ส้มส้มจะทำตามอย่างว่าง่าย เขามองหน้าพร้อมส่งสายตาในเฮดว้ากอย่างไม่กลัวก่อนจะกระชับกระเป๋าเป้สะพยายสีดำและเดินตามส้มส้มไปทางที่พักโซนเดียวกัน
" แกทำไมมาช้าละ ฉันหาแกไม่เจอเลยมาก่อน " ฟิล์มรีบถามเมื่อเห็นเพื่อนสีหน้าไม่ดี
" เออก็ตอนเดินมา ไอพี่ว้ากมันมาแย่งกระเป๋าฉันบอกจะมาส่งที่พักอะสิ!! " เธอตอบไปมือก็เปิดประตูเข้าในห้องที่ถูกจัดไว้ให้
" นั่นไง ฉันว่าแล้วมันสนใจแก " ฟิล์มตามเข้าห้องตามมาเอ่ยเสียงระริก
" บรึ๋ยยย!! ไม่เอาอะ ฉันว่าฉันมีคนที่ใช่แล้วแหละ แต่เหมือนจะต้องต่อคิวอีกยาวเลยว่ะ " เธอวางกระเป๋าลงข้างเตียงเอ่ยก่อนจะล้มตัวลงแผ่หลา
" อะไร ไหน ใคร เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ " ฟิล์มเด้งตัวนั่งเตียงกับสาวน้อยก่อนถามอย่างอยากรู้
ส้มส้มเล่าให้ฟิล์มฟังเป็นฉากๆจนเวลาล่วงเลยมาถึงที่ต้องไปรวมตัว
" เราจะทานข้าวเย็นกันที่นี่ หลังจากนั้นจะไปเดินดูธรรมชาติยามค่ำคืนรอบๆรีสอร์ทกันนะคะ " รุ่นพี่สุดสวยบอกอักครั้งด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
ในขณะที่เดินดูธรรมชาติตอนกลางคืนนั้นส้มส้มที่เดินมาหยุดที่หนึ่งที่เต็มไปด้วยหิ่งห้อยนับพันที่บินออกมาเต็มโขดหิน จนทำให้ส้มส้มเดินตามเพื่อนไปไม่ทัน เกือบจะหลงป่าส้มส้มจึงเปิดแฟลชจากมือถือและรีบเดินตามเพื่อนๆไป โดยที่มีความรู้สึกว่ามีคนตามไม่ห่างก่อนที่เธอจะรีบสปีดฝีเท้าโดยไม่เหลียวหลัง
- ผู้เขียน
