เหมือนจะเป็นกิจวัตรไปแล้ว ที่สองนายน้อยของสองแก๊งค์ จะมายังเซฟโซนของพวกเขา เมื่อมีโอกาส
ชายร่างสูงกำยำกอดจูบกันราวกับคู่รัก รู้สึกดีแปลกๆ ตอนโดนจูบดูดปากอย่างนี้ จมูกโด่งคมซุกไซ้กันและกัน ริมฝีปากอิ่มได้รูปสัมผัสผ่านไปทุกที่
"พอแล้วสัส กูไม่อยากกลับช้าบ่อยๆ เดี๋ยวลุงหินซักไซ้อีก เขายิ่งจ้องกูอยู่"ปลาวาฬบอก พร้อมผละออกจากเหมันต์อย่างอ้อยอิ่ง แต่ต้องไปแล้วจริงๆ ถึงจะมีความรู้สึกโหยหาแปลกๆ แต่ชายหนุ่มไม่อยากบอกหรือแสดงออกให้อีกฝ่ายเห็น
"เออ พรุ่งนี้มาเปล่า"เหมันต์ถาม
"ไม่น่าจะได้มานะ"
"เออ เจอกันวันจันทร์"
"อือ กูไปก่อน"
เหมันต์มองตามร่างหนาไปอย่างอาลัยอาวรณ์ ที่จริงเขาก็ควรกลับแล้ว แต่อยากอยู่ต่อให้นานกว่านี้หน่อย เพื่อซึมซับบรรยากาศที่เหมือนเป็นโลกอีกใบ
ปลาวาฬกลับมาถึงบ้านก็ตรงเข้าห้อง หมู่นี้ชายหนุ่มมักใช้เวลากับตัวเองคนเดียวบ่อยๆ แถมเหม่อๆ ถอนหายใจ เหมือนคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา
"เอ
