ชู้รักคุณเชมตอนที่3
609 คำ
“ไหวไหมหนู”เชมถามเด็กหนุ่มที่อายุห่างเขาถึง20ปี คะน้ามองชายหนุ่มอายุคราวน้องพ่อที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงราว10ปีด้วยสายตาหวานเยิ้ม
“มันแดงมากเลยนะ”เชมหมายถึงบริเวณรอบจีบรูสีชมพูของเด็กหนุ่มที่บัดนี้กลายเป็นสีแดงและดูจะบวมขึ้นหน่อยๆ คะน้าส่ายหน้าพร้อมกระแทกตัวเองลงใส่ตอที่ตั้งแข็งรออยู่
“อะ อ้า!!!!!!” เสียงหวานร้องคราง เหงื่อออกจนทั้งสองตัวมันเลื่อม ทั้งน้ำกามชโลมชุ่ม ข้างเตียงเต็มไปด้วยกองกระดาษทิชชูและถุงยางไซส์ใหญ่ที่ใช้แล้วมากมาย
“คุณเชมคิดว่าผมไหวหรือเปล่าล่ะครับ” เด็กหนุ่มถามเสียงยั่วพร้อมขยับข้อมือชักแท่งเอ็นแข็งของตัวเองโชว์ไปด้วย
“ฉันกลัวพรุ่งนี้หนูจะแย่เอาน่ะสิ จะลุกไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้” เชมบอกคะน้าด้วยความเป็นห่วง นึกถึงตอนได้กันครั้งแรก ที่เชมห้ามใจไม่ไหว จัดหนักกับเด็กหนุ่มทั้งคืน จนคะน้าถึงกับนอนซมเพราะไข้กิน
“นะครับ จะไม่ได้มาเจอกันแล้ว ขอผมเดินขาถ่างไปเลยเถอะ” เจ้าเด็กตัวดีพูดด้วยอาการเมาๆ น้ำกาม ก่อนจะโน้มตัวลงมากอดร่างกำยำที่นอนอยู่ เชมเอื้อมมือมากอดเอวเล็กของเด็กหนุ่ม เขาน่ะไหวอยู่แล้ว จะกี่น้ำก็ได้เท่าที่คะน้าต้องการ แต่ที่บอกครั้งสุดท้าย เขาไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นหรอกนะ
ก้นงอนยังคงกระดกขยับตัวยกสะโพกพารูเล็กกระแทกลงมาที่ลำเอ็นใหญ่สวบๆ เชมเอื้อมมือไปจับก้นกลมของคะน้า บีบเคล้นไปพลางอย่างเพลิดเพลิน ภายในตัวเด็กหนุ่มช่างวิเศษนัก วิเศษเหมือน…ใครคนหนึ่งที่จากกันไปนานกว่า19ปี
ทุกๆ เช้า คุณนวลจะมาใส่บาตรให้ลูกของเธอที่ตายไปตั้งแต่อยู่ในท้อง ลูกที่เธอคิดว่าเกิดจากวันชื่นคืนสุขระหว่างเธอกับผู้ชายที่เธอรัก
เธอกรวดน้ำส่งผลบุญให้ลูก และขณะเดียวกันก็สาปแช่งน้องชายร่วมผัวของเธอด้วยเช่นกัน
“กูไม่ให้บุญมึงหรอก ไอ้ชั่ว มึงใช่ไหมที่เอาลูกกูไป กูขอสาปแช่งมึง แถมตายไปแล้วยังเหลือความเลวไว้อีก มึงทำให้คุณเชมผิดเพศไปหมด กูจะแช่งมึงๆ”
ตามที่คาด คะน้าหลับสนิทจนถึงบ่ายยังไม่อยากจะตื่น ถ้าไม่ใช่เพราะถูกเชมปลุกให้ลุกขึ้นมากินข้าว คะน้าอาจจะตื่นเอาอีกทีตอนทุ่ม
“อือ…ขอผมนอนอีกหน่อยได้ไหม” เด็กหนุ่มพูดเสียงอู้อี้ทั้งที่ยังหลับตา
“กินก่อนค่อยนอนต่อ” คุณเชมไม่ยอม เขาจับร่างอ่อนปวกเปียกรุกขึ้นนั่ง
“คุณเชมอ่า…”คะน้าเสียงยานคางตัดพ้อ ความเหนื่อยล้าทำให้ร่างบางสั่นพั่บๆ อย่างเห็นได้ชัด ร่างสูงจึงให้เด็กหนุ่มพิงซบที่อกเขา ก่อนจะหยิบแก้วน้ำมาจ่อที่ปากเล็ก คะน้าดื่มน้ำเสียงดังอึกๆๆ ราวกับกระหาย คุณเชมยิ้มพอใจ แล้วจึงเริ่มตักอาหารรสเลิศที่สั่งทำพิเศษให้เด็กหนุ่มกิน
คะน้าอ้าปากงับกินทุกอย่างที่คุณเชมป้อนให้ เขาชอบความอบอุ่นนี้ ชอบทุกอย่างของคุณเชม ชอบตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก ไม่ได้ชอบที่ความหล่อรวย แต่ชอบเพราะอะไรก็ไม่รู้
ผมจะคิดถึงคุณเชมนะครับ เด็กหนุ่มกอดอ้อนเขาด้วยอาลัย
- ผู้เขียน
