ในเวลาแรกของวันใหม่ อากาศในยามนี้เย็นกำลังดี สงบเงียบแต่ยังมีเสียงลมพัด ท้องฟ้ายังทาไปด้วยสีเข้ม แต่ตลอดสองข้างถนน ยังสว่างไสวด้วยไฟดวงใหญ่ให้ทาง รถหรูนำเข้าจากต่างประเทศ แล่นฉิวมุ่งไปยังที่หมาย ด้วยตลอดเส้นทางที่แทบจะไร้เพื่อนร่วมทาง ไม่นานพวกเขาก็พาอีหนูของนายมาส่ง
เขียนฟ้าถูกพาไปพบมังกรยังห้องนอนกว้างของอัลฟ่าหนุ่ม ทันทีที่เข้าไปถึงเขียนฟ้าก็สังเกตเห็นกระเป๋าเป้สีดำใบเก่าหน้าตาคุ้นๆ ถูกวางทิ้งไว้บนพรมหนังสัตว์ของมังกร
มันควรจะถูกซ่อนไว้ในสวนสาธารณะ เขารู้สึกอายที่เจอมันที่นี่ นึกโกรธมังกรที่ชอบทำให้ขายหน้าอยู่เสมอ ค่อนข้างจะมากเกินไป หมายความว่าไงกันที่ทำแบบนี้ เลี้ยงกุมารหรือถึงได้รู้เรื่องของผมทุกฝีก้าว บ้าแล้ว แบบนี้ไม่ใช่แล้ว
"ก็บอกแล้วไงว่าไม่รับงาน จะอะไรนักหนา" เขียนฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงฉุนเฉียว พร้อมเดินเข้าไปฉวยเอากระเป๋าของตนขึ้นมากอด ด้วยสายข้างหนึ่งมันขาด คงจะดูน่าสมเพชน้อยก
