ตอนที่7
2126 คำ
ในตอนสาย เขียนฟ้าในชุดกีฬา ก็มาออกกำลังที่ยิมของพนักงานด้วย โดยครั้งนี้ไม่ลืมบอกพ่อบ้านว่าจะไปไหน ตามที่ได้ถูกกำชับไว้แต่เมื่อวาน
ร่างสูงสันทัดลุกนั่งเป็นจังหวะสม่ำเสมอ มัดกล้ามเนื้อยืดหยุ่น อกนูนแอ่น ก้นยกกระชับ เส้นเลือดเส้นเอ็นปูนโปนเห็นชัดทั่วร่าง เหงื่อกาฬไหลโทรมเปียกโชกท่วมกาย เขียนฟ้าเปลี่ยนท่าทางอยู่ตลอดทุก5นาที เมื่อทำจนครบก็เวียนกลับมาเริ่มต้นใหม่อีก ทำอยู่อย่างนี้จนในสมองเริ่มโล่งเบา จึงหยิบเครื่องอาบน้ำที่เตรียมมา เพื่อไปแช่ยังบ่อออนเซน
ที่ในห้องอาบน้ำรวมมีคนอยู่ปะปลาย ต่างเปลือยกายทั้งท่อนบนท่อนล่างไม่ได้อายกัน บรรยากาศคล้ายกับที่ค่ายมวยเลย เขียนฟ้าก็ไม่ได้รู้สึกขัดเขิน ต่างกับตอนที่อยู่ต่อหน้ามังกรโดยสิ้นเชิง
พวกเขาแต่ละคนแช่น้ำอย่างอ้อยอิ่งในบ่อ บ้างเข้าไปนั่งในซาวน่า บ้างกำลังแต่งตัวจะกลับออกไป อันที่จริงที่ในห้องของพวกเขา ก็มีห้องอาบน้ำส่วนตัวให้อยู่แล้ว แต่เหมือนจะไม่ได้อารมณ์เท่ามาอาบที่ซาวน่า หลายคนที่มีเวลาเหลือๆ จึงเลือกมาอาบแช่น้ำยังที่ในนี้
"อ่าว คุณเขียนฟ้าก็มาซาวน่าด้วยหรือครับ" ชายร่างใหญ่ หนึ่งในยามที่ประจำยังทางเข้าออกหน้าลิฟต์คนเมื่อวานร้องถามทัก
"ครับ จากนี้คงได้มาบ่อยๆ"
"แหม ไม่ทิ้งลายนักมวยเลย เหงื่อท่วมเชียว"
เขียนฟ้ายิ้มรับไม่ได้ตอบว่าอะไร ก่อนจะเดินเลยไปยังฝักบัวที่เรียงรายเป็นระยะอยู่ที่ผนังอีกฝั่ง เขาชำระเหงื่อไคลให้สะอาด เพื่อจะได้ไปแช่น้ำอุ่นสบายๆที่อ่างใหญ่อย่างคนอื่นๆ
ชายหนุ่มรู้สึกตึงๆที่ช่องทางด้านหลังอยู่บ้าง จากการถูกมีเพศสัมพันธ์อย่างรุนแรงเมื่อวาน แต่ด้วยความที่เป็นนักมวยเก่า ร่างกายของเขียนฟ้าจึงฟื้นฟูได้เร็วกว่าคนทั่วไปหลายเท่า แม้จะเจอศึกหนักมามากแค่ไหนก็ตาม
กำลังถูสบู่ก้อนละ12บาทอยู่ นายยามคนนั้นก็เข้ามายืนอาบอยู่ข้างๆ เพื่อจะได้คุยกับเขียนฟ้าที่เป็นเสมือนไอดอลของตน
"ผมชื่อไม้นะ"เขาแนะนำตัว
"อ้อ ครับ ผม เขียนฟ้า" ชายหนุ่มแนะนำตัวกลับ
"รู้อยู่แล้วล่ะครับ" นายไม้บอก
"อ้อ ครับ แล้วคนเมื่อวานที่อยู่ด้วยกันไปไหนแล้วล่ะ"
"วันหยุดครับ เลยนัดสาวไปเที่ยว"
"อ้อ" ไม่รู้จะคุยอะไร เพราะเขียนฟ้าก็พูดไม่เก่ง จึงทำเป็นยุ่งกับการฟอกสบู่ถูตัวต่อไป นายไม้มองอย่างสนใจที่สบู่กลิ่นหอมบ้านๆของเขียนฟ้า เขาเองก็เคยใช้ยี่ห้อนี้มาก่อนตอนอยู่ต่างจังหวัด เป็นสบู่ราคาถูกที่มีความนิยมเป็นอย่างมากในเขตชนบท เห็นแล้วก็ชวนให้คิดถึงบ้านอยู่เหมือนกันนะ
"กลิ่นนี้มีแบบเป็นครีมอาบน้ำแล้วนะครับ"นายไม้บอก เผื่ออีกคนยังไม่รู้
"ผมชินแบบสบู่มากกว่าครับ"เขียนฟ้าว่า
"งั้นหรือครับ อา ผมขัดหลังให้เอาไหม"นายไม้ถามเสนอ ในมือมีอุปกรณ์ใยขัดตัวอยู่เสร็จสรรพ เขียนฟ้าจะปฏิเสธก็เกรงใจ ก็คนเขาอุตส่าห์มีน้ำใจเตรียมมาให้แล้วนี่นะ ชายหนุ่มจึงขยับหันข้างหลังให้ เป็นเชิงว่าโอเค
กล้ามนักมวยนี่ ถึงจะเล็กกว่าคนเล่นกล้าม แต่ดูต่างชั้นมาก ด้วยความอัดแน่นและแข็งแรงของมวลกล้ามเนื้อที่สมบูรณ์ ยามร่างใหญ่ขัดถูไปก็มองดูไปอย่างชื่นชม เขาเองก็ใฝ่ฝันจะมีมัดกล้ามสวยๆอย่างนี้บ้างเหมือนกัน
"คุณเป็นคนที่ไหนหรือครับ"นายไม้ชวนคุย
"คนกรุงเทพครับ"เขียนฟ้าบอก
"อ่าว งั้นหรือครับ"ยามร่างใหญ่ดูจะแปลกใจไม่น้อย เพราะโดยมากนักมวยจะเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มาแสวงโชคในเมืองใหญ่เสียมากกว่า
"ที่บ้านไม่มีเงิน ผมเองก็เขียนไม่เก่ง จึงลงเอยที่อาชีพนี้ล่ะครับ"เขียนฟ้าเล่า
"ผมก็ความรู้น้อย และแก่เกิดกว่าจะไปทางมวย เลยมาเป็นยามนี่ล่ะ แต่ผมชอบมวยมากนะครับ ดูคุณชกทุกนัดเลย"
"ขอบคุณครับ"
"ไม่อยากให้แขวนนวมเลยครับ เสียดาย"นายไม้ทำหน้าอย่างที่บอกจริงๆ
"พอแล้วล่ะครับ ขอบคุณมาก" เขียนฟ้าบอกขอบคุณเพื่อให้เขาหยุดมือด้วยเกรงใจ แต่นายไม้ยังไม่อยากรามือไปง่ายๆ เพราะเขาต้องการชื่นชมร่างกายของเขียนฟ้านานกว่านี้หน่อย
"อีกนิดนะครับ จะได้เกลี้ยงๆ" เขาว่า เขียนฟ้าก็ตามใจ ที่จริงเอาใยนุ่มนั่นมาขัดตัวก็รู้สึกสะอาดดี จึงว่าจะขอยืมมาขัดด้านหน้าต่อสักหน่อย
"ผมถูให้ไหมละครับ" นายไม่อาสา
"ไม่เป็นไรครับ ผมทำเองดีกว่า" เขียนฟ้าบอก ก่อนจะหันหน้ากลับมา และรู้สึกผิดสังเกต ที่คนทั้งโรงอาบน้ำก็หายไปหมดแล้ว
"อ่าว!"เขียนฟ้าอุทานแปลกใจ นายไม้จึงหันกลับไปมองด้านหลังดูตาม ก็ไม่เห็นใครเหลืออยู่แม้แต่คนเดียว ยกเว้นตรงมุมห้องฝั่งหนึ่งที่มีร่างสูงกำยำยืนพิงผนังมองมาอยู่
"ว๊ากกก!! น นายครับ" นายไม้ร้องลั่นราวเห็นผี รนจนลื่นล้มก้นจ้ำเบ้า แต่ถึงเจ็บก็รีบคลานหนีออกไป ไม่รู้จะกลัวอะไรทั้งที่ไม่ได้ทำความผิด
พร้อมกันนั้นเขียนฟ้าก็สังเกตเห็นมังกรยืนอยู่เช่นกัน หากแต่เขาแค่แปลกใจ ว่าอัลฟ่าหนุ่มมาทำอะไรที่นี่
"มึงเป็นอะไรมากป่ะกับโรงอาบน้ำ เมื่อวานก็ได้ยินว่ามาขลุกอยู่นี่ทั้งวัน หรือเ****นมากเลยมาให้ถูกรุมเอา"
เขียนฟ้าขมวดคิ้วทำหน้างง ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงถูกมังกรด่า
"คุณมังกรเรียกหาผมหรือครับ?" เขาถามอย่างสุภาพ เหลือบมองไปยังหน้าจอโทรศัพท์ในถุงกันน้ำใกล้ๆ ก็ไม่เห็นจะมีสายเข้าจากคุณพ่อบ้านเลยนี่นา ว่าถูกเรียกตัว
มังกรไม่ได้พูดอะไร เขาเพียงแค่ได้ยินว่าเขียนฟ้ามาที่ซาวน่านี้อีก จึงแค่อยากลงมาดูว่าที่นี่มันมีอะไรน่าสนใจ ไหนๆก็มาแล้ว มังกรจึงถอดเสื้อผ้าเข้าไปอาบด้วยซะเลย
"ถูหลังให้กูหน่อย" มังกรสั่ง วันนี้เขาดูใจเย็น ดูเป็นคนในเวลาปกติ เขียนฟ้าไม่มีครีมอาบน้ำ จึงใช้สบู่ของตัวเองนั่นแหละ เอามาถูหลังมังกรให้
แผ่นหลังกว้าง กล้ามเนื้อแข็งแรง แน่นหนั่น น่าหลงใหล ถูกย้อมไปด้วยลายสักอักขระโบราณสวยงาม ที่ขนาดเขาเป็นคนไทยแท้ๆยังอ่านไม่ออกเลย
เขียนฟ้าถูไปจนทั่ว ความสบู่ลื่นก็หลุดมือหล่น ชายหนุ่มก้มลงไปเก็บแบบไม่คิดอะไร แต่อีกคนที่หื่นอยู่ตลอดเห็นในจังหวะนั้นก็เสียบความเป็นชายเข้าให้ที่ช่องทางเล็กโดยไม่ขอกกล่าว
สวบ!!!
"อึก คุณมังกร!"เขียนฟ้าบอกห้ามปราม กระทันหันไม่ทันตั้งตัว แถมกลัวใครจะมาเห็นเข้า แต่มังกรก็ไม่สนใจ และทำการกอดกระแทกตัวตนยังร่างกายที่มีกล้ามเนื้อสวยงามนั่นต่อไปตามใจตน
เขียนฟ้าลุ้นกลัวอย่างใจจดจ่อ มองที่ประตูทีสลับกับมองคนข้างหลังที ตัดสินใจทำอะไรไม่ถูก จนมีคนเข้ามาเจอจนได้ ชายคนนั้นก็ถลันล้มลงไปนอนกลิ้ง เมื่อรู้ว่าใครกำลังทำอะไรอยู่ เขาก็วิ่งคลานกลับออกไปแทบไม่ทัน
เขียนฟ้ารู้สึกอับอายเป็นอย่างมาก อายจนคนอย่างเขากล้าพูดความต้องการออกมา
"หยุดเถอะครับ"
"กูจะเอา มึงมีปัญหา?"
"ผมไม่ทำในที่สาธารณะนะครับ ไม่ได้ตกลงกันก่อน"
"หึหึหึ แค่นี้ทำเป็นอาย กูเห็นมึงก็แก้ผ้าอาบน้ำต่อหน้าคนเยอะแยะ"
"อาบน้ำกับทำเรื่องอย่างว่ามันไม่เหมือนกันนี่ครับ"
"มึงจะเอาเปรียบกูมากไปนะ ราคานี้กูอยากเอาตอนไหนกูก็เอาได้"
"แต่ไม่ใช่ที่สาธารณะครับ"
"ก็กูจะเอา"มังกรว่าดื้อดึง
"ไม่ได้ครับ!" เขียนฟ้าสุดจะทน คนอะไรวะพูดดีๆด้วยแม่งไม่รู้เรื่อง ชายหนุ่มขยับพลิกตัวให้ลำเอ็นของมังกร ที่เสียบคาในตัวเขาอยู่หลุดออก ตั้งการ์ดท่าทางต่อต้านไม่ยอมง่ายๆ
"จะสู้กูหรือ?" มังกรขมวดคิ้วถาม
"ครับ"เพราะมันไม่ถูกต้อง เขียนฟ้าจึงยอมไม่ได้ ฟังเท่านั้น มังกรก็เปิดก่อนทันที ด้วยการจับร่างเขียนฟ้ากดให้นอนหงาย
แต่เขียนฟ้าสู้กลับ ตรงนี้ไม่ใช่บนสังเวียน ไม่มีกติกาข้อห้ามใดๆ และเขายังมีเหตุผลในการสวนใส่อีกคนด้วย ชายหนุ่มยกเท้าขึ้นมาถีบแบบออมแรงที่ยอดอกอัลฟ่า
มังกรผละถอยหลังออกห่างเล็กน้อย แต่ในวินาทีถัดมา ร่างหนาก็โถมตัวเข้ามาด้วยความเร็ว พาหมัดหนักๆซัดเข้าที่หน้าเขียนฟ้าอย่างจัง จนคนโดนมีเลือดไหลออกทางจมูก แต่เขียนฟ้าไม่สนใจมาร้องเจ็บ เพราะเขาเตรียมใจไว้แล้วว่าจะโดนแบบนี้ ชายหนุ่มสวนกลับในจังหวะถัดมาทันที ด้วยเอาหัวแข็งๆโขกเข้าที่หน้าผากอัลฟ่าหนุ่มจังๆ
เท่านั้นสัตว์ร้ายทั้งสองก็ใส่กันตุ๊บตั๊บ ท่ามกลางเสียงน้ำไหลและพื้นเปียกลื่น มังกรต่อยเข้าที่ลำตัว เขียนฟ้าทุบหลังกลับ ต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมกัน ได้เลือดได้ช้ำจากหมัดเปล่าๆกันทั้งสองคน
จนมาถึงรอบตัดสินชี้ขาด เมื่อมังกรเล่นแรง ฮุกหมัดหนักๆ แย๊บรัวใส่อกของอีกคนสามทีติด
"อั่กๆๆ" เขียนฟ้าจุกจนหายใจไม่ออก มือกอบกุมป้องกันหน้าอกไว้ ขณะที่หัวใจกระตุกเต้นในจังหวะที่ผิด นี่มันจุดตาย ใครเขาให้ต่อยตรงจุดนี้กัน
มังกรหยุดมือแล้วมองดูอาการของเขียนฟ้านิ่งๆ และยอมรามือในที่สุด
"แค่กๆๆ"เขียนฟ้าหมดแรงหมดสภาพ นอนหายใจหอบและยังจุกที่หน้าอกอยู่ไม่หาย
"ฮ่าๆๆๆ"มังกรเห็นเลือดตัวเองไหลออกมาตามรอยแตกของเนื้อแล้วขำพอใจ เขาไม่ได้จะมีท่าทีก้าวร้าวอย่างที่เขียนฟ้าคิด ซึ่งนั่นก็ดีแล้ว ชายหนุ่มเบาใจ
แต่แล้วมังกรก็ทำเขาตกใจได้อีก เมื่ออัลฟ่าหนุ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้ เขียนฟ้าปัดป้องตั้งการ์ดรับ มังกรจิ๊ปากไม่พอใจ แล้วบอกให้เขียนฟ้าอยู่นิ่งๆ เป็นเสียงบอกสั่งที่มีน้ำเสียงน่าฟังกว่าที่เคย เขียนฟ้าจึงยอมลดการ์ดลงเมื่อรู้สึกปลอดภัย และมังกรก็ทำในสิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้น โดนการโน้มใบหน้าเข้าไปจูบประกบปากกับอีกคน สัมผัสจากริมฝีปากอ่อนละมุน ดูดดึงรุ่มร้อน นิ้วหัวแม่มือเขี่ยหัวนมเล็ก เขียนฟ้าถูกโลมเลียร่างกายเป็นครั้งแรก ขณะที่ลิ้นที่ชำนาญ กำลังพัวพันสอดอยู่ภายในปาก
เขียนฟ้าตกใจทำอะไรไม่ถูก มันอะไรกันอีกล่ะเนี่ย อยากผลักไสร่างหนาออกให้พ้น แต่รู้สึกเกรงใจในความอ่อนโยนปนป่าเถื่อนนี่ ชายหนุ่มจึงหลับตาและยอมให้เหตุการณ์บ้าบอนี้ดำเนินต่อไปจนกว่าเขาจะเสร็จกิจ
มันบ้ามากที่มาทำเรื่องน่าอายนี้ในที่สาธารณะ เขาไม่ชอบเอาเสียเลย แต่ครั้งนี้มันแตกต่างกับสัมผัสจากครั้งก่อนจริงๆ เขียนฟ้ารู้สึกร้อนแปลกๆในทุกที่ที่ร่างกายอีกฝ่ายมาโดน ถึงบ้างช่วงมังกรจะรุนแรงกับเขา แต่มันมีความวาบหวามบางอย่างซ่อนอยู่ในความทารุณนั้น
สวบ!!!
"อึก!!!!"แท่งเอ็นร้อนอันใหญ่สอดใส่เข้ามายังรูเล็กคับแน่นของอีกคน จากนั้นก็ขยับช้าเนิบนาบ ค่อยๆซึมซาบรสชาติภายในพร้อมกับลูบไล้ผิวเรียบลื่นที่ภายนอก
"อ่ะ!!"ความรู้สึกดำดิ่งแปลกๆทำชายหนุ่มใต้ร่างลืมตัวจนเผลอกอดอีกฝ่ายตอบ เขียนฟ้ายังอับอาย แต่ก็มีอย่างอื่นที่แปลกใหม่ให้ความรู้สึกตื่นเต้น ผสมผสานอยู่ในนั้นด้วย เขาหลับหูหลับตายอมให้ความร่วมมือในที่สุด ในใจก็ภาวนาขออย่าให้มีใครเข้ามาเจออีกก็แล้วกัน
- ผู้เขียน
