บทที่ 3 เธอดูน่าสนใจมากขึ้น

764 คำ
หลังจากที่ฉันกลับมาจากคอนโดของคุณกรคุณ ฉันก็ต้องกลับมาคอนโดของตัวเองเพื่อที่จะแต่งตัวเข้าพบกับลูกค้าคนสำคัญ “พี่ลิตาไปนอนที่ไหนมา”ยัยแสบลูกพี่ลูกน้องที่อยู่กับฉันเอ่ยถาม “ห้องเพื่อน”ฉันไม่พูดอะไรมากเพราะต้องรีบแต่งตัว “จริงเหรอออ” “อืมมม พี่ไปก่อนนะ”ฉันรีบคว้ากุญแจรถและเดินออกจากห้องทันที บริษัทเซนโทรไวฟ์ เป็นบริษัทจัดงานอีเว้นที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ซึ่งฉันทำหน้าที่เป็น AE “พี่ลิตาจะสายแล้วนะคะ” “อืมพี่ขอโทษ ไปกันเถอะ”ฉันพูดจบก็รีบหยิบเอกสารไปยังบริษัทของลูกค้าทันที แ เป็นบริษัทที่นำเข้าของรถสปอร์ตและไวน์ชื่อดังของประเทศไทยและประธานบริษัทก็คือ คุณกรคุณ “จะสายแล้วพี่ลิตา” “อืมรู้แล้วน่า” ฉันกับยัยแจงเดินมาหยุดตรงหน้าห้องประชุมเล็ก ในใจของฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่ใช่เพราะรู้ว่าจะต้องเจอใครนะ แต่เป็นเพราะว่าฉันมาสาย!!! “สวัสดีค่ะ ขะ...” “ให้ลูกค้ามารอแบบนี้เหรอ”ไม่ทันได้ขอโทษ คนตรงหน้าก็พูดขึ้น “คุณลิตา”ฉันได้ยินเสียงเรียกเบาๆมาจากปากคนตรง “ขอโทษจริงๆ นะคะ พอดีรถติดนิดหน่อย” “อืม คราวหลังก็มาให้ตรงเวลาหน่อย ผมไม่ได้มีเวลามารอคุณทั้งวันหรอกนะ” “ค่ะ!! คุณกรคุณ?” “ขออนุญาตแนะนำตัวอีกครั้งนะคะ ฉันลิตาค่ะ จะเป็นผู้ดูแลโปรเจค ส่วนแจงจะเป็นผู้ช่วยฉันค่ะ” “อืม” ฉันกับคุณกรคุณเรานั่งคุยเรื่องรายละเอียดของงาน เขาดูเป็นคนเก่งและใส่ใจงานมาก แต่บางครั้งฉันก็แอบคิดว่าเขาเรื่องมากไปหน่อย “ทั้งหมดก็จะเป็นแบบนี้ค่ะ คุณกรคุณว่าไงค่ะ” “อืม ดีครับ เอาแบบที่คุยกันไว้เลย”ฉันกับเขาเราต่างคนต่างทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งฉันและเขา กริ้งๆ เสียงโทรศัพท์ของยัยแจงดังขึ้น “พี่ลิตา เดียวหนูไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ”เธอกระซิบฉัน “อืม เดียวแกก็ลงไปรอที่รถเลยก็แล้วกัน เดียวพี่เก็บของเสร็จจะรีบตามไป” “ค่ะ สวัสดีค่ะ”ยัยแจงพูดจบก็หันไปสวัสดีคุณกรคุณ “อืม” ทำให้ในห้องตอนนี้มีแค่ฉันและเขา ฉันทำตัวปกติรีบเก็บของและจะได้ออกจากห้องนี้ เพราะตอนนี้ดูจากสายตาเขาแล้วเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉันสุดๆ “แปลกดีแหะ”อยู่ๆเขาก็พูดขึ้น “คะ?” “ทำไมถึงทำเป็นไม่รู้จักฉัน” “แล้วคุณอยากให้ฉันทำตัวแบบรู้จักคุณหรือค่ะ” “แบบนี้แหละดีแล้ว” “หมายถึงแบบไหนค่ะ” “ไม่รู้จักฉัน”เห้อ ถึงรู้ว่าคำตอบเป็นยังไง แต่มันก็ยังเจ็บอยู่ดี “หึ....ฉันรู้ค่ะ ว่าต้องทำตัวแบบไหน” “ก็ดี” “อายุเท่าไหร่” “........” “คุณลิตา” “28 ค่ะ” “ผมคิดว่าคุณเรียนมหาลัยสะอีก” “ผิดหวังเหรอคะ?” “ไม่.....เธอดูน่าสนใจมากขึ้น” “หืมม?” “คืนนี้มาเจอกันหน่อยสิ”เขาพูดขึ้น “ได้ค่ะ คุณกรคุณ?” ก๊อกๆ เสียงเค๊ะประตูดังขึ้น “คุณกรคุณ...”เลขาสาวเดินเข้ามาอย่างหน้าตาตื่น “มีอะไร ผมยังคุยงานไม่เสร็จ” “พี่คุณณณณณ.....”อยู่ๆมีหญิงสาวใส่ชุดนักศึกษาคนนึงเดินเข้ามาเธอใส่เสื้อรัดจนกระดุมแทบปริ แถมกระโปรงของเธอยังสั้นเสมอหู...อีก “?”เขาหันหน้ามามองฉันเล็กน้อย “พี่คุณทำไมเมื่อคืนไม่มาหาเจนนี่คะ ไปอยู่กับอีนางฟ้าใสมาใช่ไหม!!!!”อยู่กับฉันเองแหละ5555 “เออ....ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะคุณกรคุณ” “อืม รดาฝากส่งคุณลิตาด้วย ส่วนเจนนี่ไปคุยกันที่ห้อง!!!” คุณรดาเลขาของคุณกรคุณเดินมาส่งฉันดูสีหน้าที่ดูเหนื่อยมาก “เป็นอะไรหรือป่าวคะ?” “ฉันเอ่ยถาม” “ไม่มีอะไรค่ะ ฉันเหนื่อยนิดหน่อย” “เป็นแบบนี้ทุกวันเลยหรือคะ?” “ไม่ซ่ำหน้าเลยค่ะ”ถึงจะรู้คำตอบอยู่ในใจแต่ก็แอบอึ้งอยู่ไม่น้อย คอนโด(ของคุณกรคุณ) ฉันมารอเขาตามสัญญา ถึงจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นและสถานะเขากับฉันเป็นยังไง ฉันก็พร้อมที่จะเสี่ยงเพื่อแลกกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับตัวเขา “คุณลิตา....”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม