August
“คนของ...ฉัน?” ผมพูดทบทวนสิ่งที่ได้เมื่อกี้นี้ที่มันออกมาจากปากของโยเกิร์ต
“ใช่...คนของฉันหมายถึงไซมอนไง?”
“เพราะงั้นเลิกมายุ่งวุ่นวายกับเราได้แล้ว!” โยเกิร์ตเธอพูดกับก่อนจะคว้ามือของไอ้ไซมอนและเดินออกไป แววตาของเธอเมื่อกี้ไม่มีการประชดประชันอะไรเลยมันแววตาที่บอกว่าเธอ...ไม่ได้รักผมแล้วจริง ๆ ที่ผ่านมาเป็นผมเองที่คิดเองคนเดียวว่าเธอยังรักและที่ทำไปทั้งหมดคงต้องเรียกร้องความสนใจจากผมและคงวางแผนบางอย่างกับไอ้ไซมอน แต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าเธอไม่ได้รักหรือชอบผมแล้วจริง ๆ
วูบบบบบ~
ทำไมใจของผมมันหายแปลก ๆ นะหรือว่าที่ผ่านมาผมแค่หลอกตัวเองทั้งที่รู้อยู่แก่ใจกันนะ
“ออกัสเกิดอะไรขึ้น?” หมับ! เสียงพร้อมแรงที่แขนทำให้ผมที่มองโยเกิร์ตเดินจากไปได้สติ และคนที่เรียกผมก็คือข้าวตังซึ่งตอนนี้เธอเป็นรักของคนผมแต่ ผมก็ยังเรียกแบบนั้นได้ไม่เต็มเท่าไ
