Episode 4 ถอนหมั้น

1189 คำ
จึ้ก! จึ้ก! “อ๊ะ..” เรายืนเอียงไปมานิดหน่อยเมื่อรู้สึกว่าเจ็บที่หัวเหมือนมีใครเอาเข็มเป็นร้อยมาแทง เราเจ็บมากก่อนจะมีความทรงจำของโยเกิร์ตตัวจริงหลั่งไหลเข้ามา ภาพและความทรงจำตั้งแต่เด็กรวมทั้งความรู้สึกที่เธอมีทุกข์ สุข เศร้าและอีกมากมายเธอเจ็บปวดเพราะความรักมามากมาย... พรึ่บ!! “โยเกิร์ต! ยัยบ้ายืนยังจะไม่ไหวยังซ่าเดินมาอีก” เรากำลังล้มแต่ไซมอนก็มารับตัวเราได้ทัน อีกแล้วมีผู้ชายมาโดนตัวของเราอีกแล้ว มันไม่ควรเกิดขึ้นสิเราพยายามดิ้นเล็กน้อยเพื่อให้หลุดจากพันธนการของเขา “ปะปล่อยนะ..” “ไม่ปล่อย ฉันพึ่งรู้นะว่าเธอมันดื้อด้านขนาดนี้แต่ก็นะไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะตามไอ้กัสมาตั้งแต่เด็กนิ” เขาพูดถึงคนที่ชื่อกัด? ไม่สิ หมายถึงออกัสคู่หมั้นของโยเกิร์ตสินะเขาเป็นคนผลักเธอให้ตกบันไดลงนั่นเอง และนั่นทำให้โยเกิร์ตโกธรแค้นข้าวตังที่เป็นนางเอกมากว่าเดิมและเธอก็ร่วมมือกับไซมอนเพื่อกำจัดข้าวตังสุดท้ายคนร้ายก็คือคนร้ายจุดจบคือความตายทั้งโยเกิร์ตและไซมอนตายเพราะโดนฆ่าโดยตำรวจ... ตามที่อ่านน่ะนะ ทั้งที่ได้เกิดมาใหม่ขนาดนี้เราคงไม่ยอมตายแบบนั้นอีกแน่นอน... “ข้า...” ไม่สิ ตอนนี้เราจะพูดแบบนั้นไม่ได้แล้วตอนนี้เราคือโยเกิร์ตในเมื่อมาอยู่ในร่างนี้แล้วฉันต้องยอมรับความจริงให้ได้ “ฉันเดินเองได้...” เราใช้คำพูดแบบที่คนที่นี่พูดกัน “หืม?” หมับ! ไซมอนยื่นมือมาแตะที่หน้าผากของเรา “หายบ้าแล้วเหรอ?” “ฉะฉันไม่ได้เป็นแบบนั้นสักหน่อยปล่อยมือออกจากเอวของข้า..ของฉัน” เกือบจะพูดเหมือนเดิมออกไปแล้วสิ “เดี๋ยวฉัน...” “โยเกิร์ตลูกกกกกก~” เรากับไซมอนหันออกไปมองข้างนอกพร้อมกันเพราะมีเสียงดังของผู้หญิงคนหนึ่งในความทรงจำของโยเกิร์ตบอกว่าคนนั้นคือแม่ของเธอและพร้อมกับผู้ชายที่เป็นพ่อของเธอ ไม่สิ ตอนนี้พวกเขาเป็นพ่อแม่ของเราแล้วในความทรงจำพวกเขาเป็นพ่อแม่ที่ดี ดูแลโยเกิร์ตมาอย่างดีตลอดเหมือนพ่อแม่จริง ๆ ของเรา เพียงแต่...พ่อแม่ของโยเกิร์ตนั้นตามใจลูกสาวมากจนสุดท้ายเธอก็เสียผู้เสียคนจนจบชีวิตลง... “พ่อ..แม่...” หมับ! เราผละออกมาจากไซมอนก่อนจะเดินไปหาท่านทั้งสองเรากอดทั้งสองไว้แน่ก่อนจะปล่อยโฮออกมา “ฮืออออ ฮึก!” เราคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของความรู้สึกโยเกิร์ตเธอคงอยากจะรู้สึกผิดกับท่านทั้งสองมากเพราะที่ผ่านมาเธอเป็นเด็กที่ไม่ดีกับพ่อแม่เท่าไหร่นักทั้งเอาแต่ใจหลายครั้งที่เธอขึ้นเสียงใส่ผู้เป็นบิดามารดา “เป็นอะไรลูกหืม?” แม่กอดเราไว้แน่นก่อนจะลูบหลังอย่างปลอบใจส่วนพ่อก็กำลังตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น “จะเจ็บมากเลยเหรอลูกหืม?” พ่อถามออกมาเสียงสั่นนั่นยิ่งทำให้เราร้องไห้ออกมาหนักหน่วงกว่าเดิม “ฮืออออ ลูกขอโทษ ฮึก! ฮืออออ” “ขอโทษเรื่องอะไรกัน หืม? ไหนมานั่งตรงนี้สิ” แม่จับตัวเราให้นั่งบนเตียงตอนนี้เลยกลายไปกลายเป็นว่าพ่อแม่และไซมอนกำลังยืนล้อมเราอยู่ “ขะขอโทษ ที่ผ่านมาลูกไม่น่ารัก ทำตัวไม่ดี ฮึก! อาจจะทำให้พ่อแม่เสียใจ ฮึก!” เราพูดไปตามความรู้สึกของโยเกิร์ตทั้งหมด พวกท่านทั้งสองเป็นพ่อแม่ที่ดีเพราะงั้นก็ควรได้รับลูกสาวดี ๆ เช่นกัน “โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรเลยนั่นเพราะพ่อกับแม่เลี้ยงโยเกิร์ตแบบตามใจไปหน่อยลูกเลยอาจจะทำตัวไม่น่ารักไปบ้าง...” เราส่ายหน้าไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่แม่พูดออกมา “ไม่เลย..ลูกไม่น่ารักเองทั้งที่พ่อแม่เลี้ยงลูกมาอย่างดี” “พ่อเอง...ก็ผิดที่ตามใจลูกตามจนเกินไปแต่ทั้งหมดเพราะใจลูกเป็นของเขา...” ที่พูดถึงเพราะโยเกิร์ตรักออกัสมากเลยยอมปล่อยเพราะคิดว่าสักวันผู้ชายคนนั้นจะหันมารักลูกสาวของตัวเองบ้าง “พ่อ..แม่..ลูกมีเรื่องอยากจะขอ” ถ้าจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเราไม่ให้ตายแบบโยเกิร์ตคนเก่าก็คือต้องทำสิ่งนี้เท่านั้น “อะไรลูก?” “พ่อแม่ให้ลูกได้ทุกอย่างแหละ...” เพราะแบบนี้ความรู้สึกของโยเกิร์ตถึงรู้สึกผิดมาก “ลูก..อยากถอนหมั้นค่ะ ลูกไม่ได้อยากหมั้นกับออกัสแล้ว” ใช่... การเปลี่ยนโชคชะตาแรกก็คือการถอนหมั้นกับผู้ชายนั้นซะ เพราะยังไงตัวเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยอยู่แล้วเพราะฉะนั้นการถอนหมั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องเสียใจอะไร อีกอย่างเขาคนนั้นก็คงต้องการแบบนี้อยู่แล้ว “ว่าไงนะ?!” “ลูกแน่ใจเหรอ?” “..!!” ไซมอนไม่ได้ร้องโวยวายอะไรออกมาแต่ก็แสดงสีหน้าตกใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน “ค่ะ แน่ใจเพราะต่อให้ฝืนต่อไปมันก็คงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้รักลูก แล้วจะให้ลูกทำยังไงที่ทำได้ก็ทำไปทั้งหมดแล้ว...” แม้ไม่ใช่ตัวเราที่ทำก็เถอะแต่เราเชื่อว่าโยเกิร์ตคงจะทำอะไรมากมายให้ชายผู้เป็นที่รักแน่... “พ่อดีใจนะที่ลูกคิดได้แบบนี้...” “ไม่..โกธรใช่ไหมเจ้าคะ?” “ไม่เลยลูก...ลูกก็รู้ว่าพวกเราตามใจลูกตลอด” “ขอบคุณมากนะเจ้า..ค่ะ” เราลืมวิธีการพูดไปอีกแล้ว “พ่อจะติดต่อทางนั้นไปเองว่าลูกสาวของพ่อต้องยกเลิกการหมั้น^^” พ่อส่งยิ้มให้เรา “ไม่เป็นไรค่ะ...ลูกอยากบอกกับเขาด้วยตัวเอง” “ว่าแต่...นายมาทำที่นี่?” แม่หันไปถามไซมอนที่เขามาก็เพราะว่าจะยื่นข้อเสนอให้โยเกิร์ตร่วมมือกับเขาเพื่อทำลายออกัส แต่ตอนนี้เราจะถอนหมั้นแล้ว... หวังว่าเขาจะไม่ก่อเรื่องอันใดอีก “เอ่อ พอดีว่าผมมีเรื่องจะคุยกับโยเกิร์ตแล้วก็มาเยี่ยมด้วย” “หึ อย่างนายน่ะนะมาจะเยี่ยมลูกสาวของฉัน?” พ่อถามเพราะในสายตาคนทั่วไปไซมอนเป็นคนไม่ดีและชั่วร้ายมากการที่เขามาหาโยเกิร์ตนั่นอาจจะหมายความว่า...เขากำลังคิดทำอะไรบางอย่างอยู่ “พ่อคะ...ถ้าไม่ได้ไซมอนลูกคงล้มและเจ็บหนักมากเดิมเป็นแน่ค่ะ” ไม่ได้อยากแก้ตัวแทนเขาแต่เขาช่วยไว้จริง ๆ “งั้นเหรอลูก” “ค่ะ^^” “งั้นถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัวก่อน... แล้วฉันจะมาหาเธอใหม่” เขาพูดก่อนเดินออกไปโดยที่หันกลับมามองเราอย่างสงสัยเล็กน้อย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม