Chapter 15

1491 คำ
ภาดาทำหน้าคิ้วขมวดอย่างคิดหนักไม่รู้จะตัดสินใจยังไงดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่กีต้าร์ไม่ปล่อยให้เธอคิดเยอะหรอกก็แค่ตอบตามความรู้สึกของตัวเองเท่านั้นมันจะยากตรงไหน “ทำไมต้องคิดเยอะขนาดนั้น” “แหม่! มันก็ต้องคิดนิดหนึ่งป่ะ นายมันเป็นไอ้คนเลว การที่ฉันจะคบกับผู้ชายคนหนึ่งมันก็ต้องเลือกหน่อยป่ะ” “แล้วฉันไม่ดีตรงไหน ฉันโสดจะคุยกับใครก็ได้แต่ถ้ามีแฟนก็คุยคนเดียวไง ทำไมทีผู้จัดการเธอถึงยอมคุยด้วยแล้วฉันสู้ไม่ได้ตรงไหน” เขามองหน้าเธออย่างต้องการคำตอบ คนอย่างเขาสู้ผู้ชายคนอื่นไม่ได้ตรงไหน รวย การศึกษาก็ดี ทำอาหารเก่ง เปย์ได้ทุกอย่างที่ต้องการ “โอ๊ยยยย ฉันก็แค่คุยประชดนายอะ…เอ่อ หมายถึงว่าคุยแบบ…” หญิงสาวเผลอหลุดปากออกมาและนั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มออกมาทันที ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เองแล้วยังจะคิดมากไม่คบกับเขาอีกไม่รู้ใจตัวเองเลย “ว่าไงเลือกมาจะคบมั้ย ไม่คบพรุ่งนี้ฉันจะย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้วนะ” “ไอ้บ้านายขู่ฉันเหรอ” “ขู่อะไรบอกดีๆต่างหาก ตอบช้าไม่ทันใจงั้นถือว่าคบกันนะตามนี้” เขายิ้มออกมาก่อนจะยื่นใบหน้าไปคลอเคลียกับหญิงสาวจากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนริมฝีปากไปซุกไซ้ตามซอกคอเล่น ภาดาตกใจเอามือดันตัวเขาก่อนจะเอ่ยเสียงเบา “ทำแบบนี้ไม่ได้นะมันผิดผี” “นี่มันยุคไหนล่ะผิดผีอะไรก่อน คนเป็นแฟนกันเค้าก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้นแหละ เธอผิดเองที่มาขัดขวางถ้าหวงไม่ให้ฉันนอนกับผู้หญิงคนอื่นงั้นเธอก็ต้องมานอนแทน” เขาพูดออกมาเสียงเรียบก่อนจะอุ้มเธอขึ้นแล้วพาไปตรงโซฟา ภาดากอดคอเขาแน่นรู้สึกว่าตัวเองจนตรอกจะถอยก็ไม่ได้แล้ว สงสัยต้องเสียความบริสุทธิ์วันนี้ซะแล้วล่ะมั่ง อร๊ายยย ยังเตรียมใจไม่ได้เลยนะ “อื้อออ อย่าสิ” “ไม่ต้องเลยเธอผิดเองนะที่ไปกับผู้จัดการ มาให้ลงโทษเสียดีๆ” เขาโน้มใบหน้าไปจูบหญิงสาวซุกไซ้ไปมาเล่นเอาภาดารู้สึกเสียวสันหลังวาบ ความรู้สึกที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนแต่ว่ามันดีนะทำไมรู้สึกชอบก็ไม่รู้ แต่ไม่ได้สิเธอยังไม่ได้เตรียมใจเลยนะ “กีต้าร์ อื้อออ” “หือ… อะไร” “หิวอ่ะ หิวข้าว” เธอเปลี่ยนเป็นลูกอ้อนอย่างอื่นใช้ความหิวเป็นข้ออ้างเผื่อว่าเขาจะใจอ่อนยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะยื่นมือไปเกลี่ยแก้มนวลอย่างหลงไหล “เธอไม่หิวหรอก” “รู้ได้ยังไง หิวจะตายแล้วเนี่ย” “ถ้าเธอหิวไม่แสดงอาการหน้าแดงเขินอายฉันแบบนี้หรอก ถ้าหิวต้องเหวี่ยงไปทั่วโวยวายไปแล้วฉันพูดถูกใช่มั้ย” เขายิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ทำไมจะไม่รู้ทันว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ แล้วคนอย่างเขาที่อ้อยเข้าปากช้างแล้วมีหรือจะยอมปล่อยไป แล้วตอนนี้ก็มีอารมณ์แล้วด้วยคงยากที่จะหลุดมือออกไป “นายอย่ามาทำเป็นรู้ดีหน่อยเลยน่า” “ฉันรู้จักเธอดีกว่าเธอรู้จักตัวเองอีก หึ” พูดเพียงแค่นั้นเขาก็ดึงหญิงสาวมาจูบอย่างอ่อนโยน ภาดารู้สึกว่าตัวเองตัวแข็งทื่อมือไม้อ่อนไปหมดไม่อาจจะต้านทานสัมผัสของชายตรงหน้าได้ หรือว่าจริงๆแล้วเธอรักเขามาโดยตลอดเพียงแค่หลอกตัวเองว่าเกลียดมาโดยเสมอ ทั้งสองคนคลอเคลียกันอยู่พักใหญ่รู้ตัวอีกทีเสื้อผ้าอาภรณ์ของทั้งคู่ก็ถูกถอดออกไปเหลือแต่ร่ายกายเปลือยเปล่า ภาดาตาโตอย่างตกใจสวมกอดชายหนุ่มไว้แน่นไม่อยากให้เขามองเรือนร่างของเธอ “กรี๊ดดดด นายอย่ามองนะ” “เห็นหมดแล้ว เธอมัวแต่หลับตาไงก็เลยถูกถอดเสื้อผ้าจนหมด” “นายมันมือไวไว้ใจไม่ได้เลย อร๊ายยย อย่านะ กรี๊ดดดดด” กีต้าร์หลุดขำออกมาเมื่อเขาแกล้งหญิงสาวด้วยการเอามือเธอไปจับความเป็นชายที่มันใหญ่โตพร้อมสำหรับการทำภารกิจแบบคู่รัก เธอรีบดึงมือกลับก่อนจะตีเขาหลายทีอย่างตกใจ “ไอ้บ้าเอ้ยฉันตกใจหมด” “เดี๋ยวก็ชินน่า กีต้าร์น้อยมันน่ารักนะไม่ลองทำความรู้จักมันหน่อยเหรอ” “ไอ้คนบ้าโรคจิต กรี๊ดดดด กีต้าร์อย่านะ อ๊าาา มันเจ็บ ฮึก” ชายหนุ่มใช้จังหวะที่เผลอสอดความเป็นชายเข้าไปในร่องสาว เธอกรีดร้องออกมาอย่างตกใจปนกับความเจ็บปวดที่ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยรับรู้ความรู้สึกนี้ เธอกอดเขาแน่นมือเล็กจิกบนแผ่นหลังของชายหนุ่ม กัดริมฝีปากของตัวเองเพื่อให้มันบรรเทาความเจ็บปวดลงไปบ้างถึงแม้ว่ามันจะไม่ช่วยอะไรเลยก็เถอะ “เจ็บเหรอ” “เจ็บสิถามได้ นายมันนิสัยไม่ดี อ๊าาา ซี๊ดดดด” หญิงสาวร้องครางออกมาเมื่อชายหนุ่มค่อยๆขยับความเป็นชาย เธอกัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรงร้องซี๊ดออกมาเป็นพักๆเพราะยังไม่ชินกับสัมผัสแบบนี้ แต่ก็ใช้เวลาปรับตัวไม่นานเธอก็เริ่มคุ้นชินกับสัมผัสของชายหนุ่ม เขาค่อยๆสอนเธอให้เรียนรู้ๆพร้อมกันและไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนกว่าที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะจบลง ภาดานอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงนอนโดยมีกีต้าร์นอนทับตัวเธออยู่ หญิงสาวนอนกระพริบตาปริบๆอย่างเหนื่อยล้า “ไหวมั้ยเนี่ย” “ไหวอะไรล่ะ นายได้ฉันแล้วต้องรับผิดชอบนะไม่งั้นฉันเอานายตายแน่” หญิงสาวร้องโวยวายออกมาทันที กีต้าร์ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อให้เธอพลิกตัวหันมาคุยกับเขา “รู้แล้วน่า” “ห้ามคุยกับผู้หญิงคนอื่นไม่งั้นนายไม่ได้เป็นคนแน่นอน” “อือ สัญญา มีไรอีกมั้ย” เขาเอ่ยออกมาก่อนจะยื่นใบหน้าไปจูบหน้าผากหญิงสาว ระหว่างที่ฟังเธอบ่นก็หมุนผมหญิงสาวเล่นไปพรางๆ “นายห้ามนอกใจฉันเด็ดขาด ต้องอยู่ในโอวาทของฉันอ่ะเข้าใจป่ะ ต้องว่านอนสอนง่ายไม่ดื้อไม่ซน ห้ามเถียงด้วย” “เป็นผัวหรือเป็นอะไรวะเนี่ย กฎเยอะฉิบหาย” กีต้าร์กุมขมับตัวเองอย่างคิดหนัก ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือคิดผิดที่เลือกจะมาอยู่ตรงจุดนี้ จากที่รู้จักกันปกติเธอก็มีความเยอะในตัวสูงมากอยู่แล้ว พอเปลี่ยนสถานะเยอะขึ้นกว่าเดิมไปอีก “ไม่รู้แหละ” เธอเอ่ยออกมาเสียงจริงจังก่อนจะกุมท้องตัวเองเพราะรู้สึกว่ามันหิวมาก แต่สภาพเธอในตอนนี้ไม่พร้อมสำหรับการลุกขึ้นออกจากเตียงนอน มันล้าไปหมดไม่มีแม้แต่แรงจะเดิน “ตัวเองเค้าหิวอ่ะพาไปกินข้าวหน่อย” “หือ… เมื่อกี้เรียกว่าไงนะ” เขาเหมือนจะหูฝาดขึ้นมาต้องถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ได้ยินไม่ผิดใช่มั้ยเธอเรียกเขาว่าตัวเองและเรียกแทนตัวเองว่าเค้า “ก็เรียกตัวเองไง เป็นแฟนกันแล้วก็ต้องเรียกแบบแฟนเค้าเรียกกันสิ ทำไมเรียกไม่ได้เหรองั้นเรียกไอ้กีต้าร์เหมือนเดิมก็ได้เอาป่ะ” เธอเอ่ยออกมาเสียงหงุดหงิดและนั่นทำให้เขาเห็นเธอในอีกมุมหนึ่งซึ่งมันน่ารักมากเลยนะสำหรับเขาและไม่คิดว่าจะได้ยินด้วยในชีวิตนี้ ชายหนุ่มลุกขึ้นอุ้มเธอขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนก่อนจะเอ่ยเสียงอ่อนโยน “ก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่จะบอกว่ามันน่ารักดี” “ห้ามมองด้วยสายตาแบบนั้นนะ” ภาดาเอามือปิดแก้มตัวเองอย่างรู้สึกเขินอายเมื่อถูกชายหนุ่มมองด้วยสายตาหวานเชื่อมแบบนั้น ทำไมรู้สึกไม่ชินเอาเสียเลย จากคนที่ทะเลาะกันทุกครั้งที่เจอกันมาตอนนี้กลับมาเป็นแฟนกันเฉย ถามว่าตอนนี้มันดีมั้ยก็คงดีแหละ เพราะจริงๆเขาก็เป็นคนที่นิสัยดีคนหนึ่งเลยแหละแต่ว่าเธอแค่ไม่ชอบขี้หน้าเฉยๆหมั่นไส้ความเจ้าชู้ของเขาแต่ตอนนี้ลองเจ้าชู้ดูสิเธอเอาตายแน่ “ทำไมเขินเค้าเหรอคะที่รัก” “กรี๊ดดดดด อย่ามองนะ” “ฮ่าๆ ตัวเองน่ารักดีนะ” “กรี๊ดดดดดด ไม่เรียกเค้าตัวเองแล้วเรียกเหมือนเดิมเลยนะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม