“พ่อรู้จักโชว์รูมพี่พายไหมคะ ม่านอยากเอาขนมไปให้พี่พาย” ชูถุงขนมสำหรับพี่พายให้พ่อดู “ม่านอยากตอบแทนพี่พายที่ช่วยม่านไว้ตอนป่วยน่ะค่ะ”
“ได้สิ พ่อเอานามบัตรพี่เขาให้แล้วกัน ว่าแต่อย่ากลับดึกนะ”
“วันนี้ม่านนอนค้างคอนโดค่ะ” บอกพ่อทันทีเพราะว่าหลังจากไปหาพี่พายแล้ว คนสำคัญของฉันอีกคนจะต้องได้รับขนมที่ทำเองกับมือด้วย พ่อได้ฟังแบบนั้นจึงพยักหน้ารับยื่นนามบัตรของพี่พายให้ “ม่านไปก่อนนะคะ ไว้เจอกันวันหยุดอีกสัปดาห์”
โน้มไปจูบแก้มพ่ออีกครั้งก่อนจะออกจากห้องทำงานพ่อและมองเส้นทางการไปโชว์รูมของพี่พายซึ่งอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่ จึงนั่งรถไฟใต้ดินไปไม่ถึงสี่สถานีเดินไปตามทาง กระทั่งมาหยุดที่โชว์รูมขนาดใหญ่ เปิดประตูกระจกเข้าไป มองรถหรูสปอร์ตหลายคันอย่างตื่นเต้น
“โอ้โห... รถสวยมาก” ชื่นชมได้สักพักจึงไปติดต่อที่เคาน์เตอร์ซึ่งพนักงานก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เนื่องจากฉันสวมชุดนักศึกษา กระโปรงสั้นทรงเอกับเสื
