ปิดฉากรัก #13
:: วาเลนไทน์กับคนพิเศษ ::
“ดูสดใสขึ้นมากเลยนะม่านฟ้า ยังกับไม่เคยป่วยแพ้ฝนยังไงยังงั้นเลยอะ”
“นั่นสิ ปกติแพ้ฝน โดนฝนไม่ได้ป่วยเป็นครึ่งเดือน นี่อะไรกันเนี่ย... แพ้ฝนจริงปะ”
ฉันมองสบตากับพิมและแอมกำลังถามขณะกำลังนั่งกินขนมหน้าคณะ เพื่อรอยี่หวาเพราะฉันมีคลาสเรียนห้องเดียวกับยี่หวา ส่วนพิมกับแอมหมดเวลาเรียนแล้วจึงได้นั่งเป็นเพื่อนฉัน
“แน่นอน ได้ยาดีก็งี้ล่ะ”
“เอ๋? ยาดีที่ว่า... ใช่ผู้ชายแบดบอยที่ชื่อสงครามหรือเปล่านะ” พิมถามพลางหรี่สายตามามองฉันอย่างจับผิดซึ่งทำได้เพียงเบือนหน้าหนีเพื่อน ยกมือเกี่ยวเส้นผมตัวเองอย่างเขินอาย
“ใช่แน่นอนเลยพิม ท่าทางของม่านฟ้าบ่งบอกชัดๆ” ทั้งสองคนได้ทีเล่นงานฉันอย่างหนักเลย “ยาดีที่ว่า คงไม่ใช่...”
“อะไรเล่า! ไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิดหรอกนะ หยุดคิดไปได้เลย”
“โธ่อะไรกันอ่า นึกว่าม่านฟ้าจะโดนสอยซะแล้ว”
ฉันได้แต่ยิ้มและก้มหน้าลงหยิบมะม่วงเปรี้
