ฉันควรบอกพ่อให้มาลงพื้นที่ตรวจแถวนี้ด้วยดีกว่า ถ้าเกิดมีอะไรขึ้นมาชาวบ้านและตัวฉันคงอยู่ไม่ได้แน่ๆ
หมับ
“ปล่อยแขนฉันด้วยค่ะ”
“สัดเอ๋ย! แค่ข้อมือยังนิ่มเลย” ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้จนฉันเอนตัวหนี “หอมมาก... หอมน่าฟัดฉิบหายเลยมึง!”
เมื่อพวกเขาไม่ยอมปล่อยฉันเลยหยิบมือถือออกมาเพื่อกดต่อสายหาพ่อ แต่ทว่ามือถือกลับถูกดึงไปอยู่ที่มือเขาคนนั้นซะก่อน “เอาคืนมานะคะ”
“อยากได้คืนก็ต้องไปกับพวกพี่สิคะ” พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานแต่ขัดกับบุคลิกตรงหน้ามากๆ อีกอย่างกลิ่นบุหรี่ก็ฉุนจมูกมากเลยด้วย ฉันไม่เคยเหม็นกลิ่นบุหรี่นะเพราะพี่ทิศเหนือก็สูบ แต่พวกเขาสูบอะไรมาบ้างฉันไม่รู้เลยกลิ่นถึงได้ฉุนจนมึนหัวไปหมด
“ฉันเจ็บนะ ปล่อย!” พยายามบิดข้อมือออกเพราะยิ่งดิ้นเขายิ่งบีบข้อมือฉันแรงขึ้น
“พี่พาไปสวรรค์นะ”
“แถวไหนดีไอ้แมน ตึกร้างหลังคอนโดปะ” ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาพูดถึงเรื่องอะไร แต่ตอนนี้ร่างของฉันกำลังถูกลากไปตาม
