ปิดฉากรัก #12
:: สักนิดก็ยังดี ::
:: SONG-KRAAM TALK ::
ผมลุกขึ้นตื่นในช่วงเช้ามืดเนื่องจากพยาบาลมาปลุกเพราะต้องเจาะเลือดม่านฟ้าไปตรวจ ผมถึงกับเขินในทันทีเมื่อพยาบาลเห็นผมกับม่านฟ้านอนกอดกันบนเตียงซึ่งเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เวลานั้นผมจึงพาตัวเองเข้ามาอาบน้ำแต่งตัวออกมาเจอกับม่านฟ้าที่ถูกเจาะเลือดและเช็ดตัว ล้างหน้าล้างตาแล้ว
“ฉันต้องกลับก่อนนะ” ใบหน้าสวยซีดเซียวในวันแรก บัดนี้กลับมีสีเลือดมากขึ้นจนผมยิ้มอ่อนเมื่อเห็นเธอส่ายหน้าไปมาอ้าแขนราวกับให้ผมเดินเข้าไปหา จำต้องเดินไปสวมกอดเธอลูบศีรษะเล็กที่แนบอยู่ตรงหน้าท้อง
“ไม่ให้ไป” เริ่มงอแงจนผมเชยปลายคางเธอขึ้น
“ไม่ได้ เดี๋ยวเผื่อเพื่อน พ่อมาเยี่ยม” ในตอนนี้ผมยังไม่อยากให้ใครรับรู้เรื่องนี้ ไม่ใช่เพราะอะไร อยากให้อะไรมันชัดเจนมากกว่านี้ก่อนโดยเฉพาะตัวผม เมื่อถึงเวลานั้นผมจะเป็นฝ่ายเปิดตัวม่านฟ้าเองว่าคือใครสำหรับผม
แต่ ณ ตอนนี้ผมบอกไปแล้วว่า
