(แก้ไขจากตอนเดิม)
ถี่หลันมองไปยังเซียวเจี้ยนอี้ ฝ่ายนั้นเก่งด้านบุ๋น แต่ก็จับดาบยิงธนูได้ ทว่าหากนางหวังพึ่งเขาก็อาจถูกแว้งกลับ คิดแล้วสิ่งเดียวที่จะทำให้ทุกอย่างยุติเร็วที่สุด นางย่อมต้องควบคุมปู้หว่านถิง แม้จะเสี่ยงสักหน่อย หากนางต้องตัดสินใจอย่างรวดเร่งด่วน
คิดได้ดังนั้นก็ล้วงเข้าไปในสาปเสื้อหยิบขวดที่ใส่นางพญาแมลงคู่รักออกมา
“น้องแปด! จงวางมือของเจ้าเสีย บ้านเมืองนี้ยังต้องการพี่ปู้ และเจ้ายังกลับตัวทัน”
ฉางห้าวเฉียวที่เพิ่งมาถึงลานโล่งแห่งนั้นร้องห้ามน้องสาว แต่อีกฝ่ายกลับหัวเราะร่วน
“ฮิๆ ๆ พี่สี่เป็นพวกอ่อนเปียก ทำสิ่งใดก็ไม่ได้ นับจากนี้ ข้าจะควบคุมแม่ทัพปู้ ให้เขานำทัพทหารสองแสนนายยึดเมืองหลวง แล้วให้ไทเฮาบริหารบ้านเมืองแทน จนกว่าลูกของข้า และแม่ทัพปู้จะลืมตาขึ้นมาดูโลก จากนั้นก็ให้เขาขึ้นครองบัลลังก์”
“เหลวไหล ไทเฮาหลอกใช้เจ้า คนผู้นั้นข้าไม่เคยคิดเรียกว่าท่านย่าสักครั
