มอสกระชากคนคนตัวเล็กลงบนเตียงและตามคร่อมร่างบางเข้าไว้ ริมฝีปากหนานุ่มระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งบริเวรปากและใบหน้าไล่ต่ำลงมาที่ซอกคอ “พี่มอส หือ...ไม่นะ” เชอเนมครางประท้วงน้ำเสียงขาดๆ หายๆ ที่ถูกคนใจร้ายในระดมจูบฟัดพละกำลังกันไปหลายนาที จนคนใต้ร่างถึงกับเหนื่อยหอบ ในที่สุดฉันก็สู้แรงคนด้านบนไม่ได้ นัยน์ตาคมคู่ดุสบตาคนตรงหน้า หน้าผากทั้งสองจรดเข้าหากัน “ถ้าไม่อยากเจ็บตัว ก็อย่าขัดใจฉัน” มอสกดเสียงเข้มด้วยสีหน้าโกรธจัด ผู้หญิงบ้าอะไร ทั้งตบทั้งถีบ หักไปจะเอาที่ไหนใช้การ เชอเนมมันน่านัก “พี่มันบ้า...” คนตัวเล็กได้แต่กัดฟันกรอดๆ ใส่เขาอย่างที่ไม่มีท่าทีเกรงกลัว เขาสาดอารมณ์มาเธอสาดใส่กลับ ตาจ้องตา ด้านมอสได้ในเมื่ออยากให้โหด เชอเนมคืนนี้เธอต้องร้องขอชีวิต สยบไต้ร่างของเขา เมื่อเป็นเช่นนั้นมอสก็ไม่รอช้าร่างสูงที่ถูกอารมณ์โกรธเข้าครอบงำอย่างหนักหนัก มือหนาปลดชุดนอนของคนตัวเล็กออกจากร่างเ