อันตรายรักวิศวะ 5 | ทำหน้าที่ NC+++

1634 คำ
“ไปเอาเหล้ามาให้ฉัน” แพรวาเดินไปหยิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตามคำสั่งของลูคัส เมื่อได้มาแล้วจึงเดินไปหาคู่หมั้นหนุ่มที่นั่งรออยู่โซฟา รู้หน้าที่ตัวเองดีว่าต้องทำอะไรต่อ เธอจัดการรินเหล้าลงแก้วว่างแล้วยื่นให้เขา สายตาลอบมองลำคอแกร่งที่กำลังกลืนเครื่องดื่มมึนเมา เสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมลงมาสามเม็ดเผยให้เห็นแผงอกกำยำมันอดทำให้เธอมองไม่ได้ เพียงเสี้ยววินาทีเผลอใจเต้นแรงกับภาพที่มอง “ทำไมไม่รินให้ตัวเอง” “ฉันรู้สึกเมานิดหน่อยแล้วเลยไม่อยากดื่ม” ลูคัสไม่ตอบอะไร เขายกแก้วน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นมาดื่มอีกครั้งก่อนจะวางลงโต๊ะลายหินอ่อนสีดำ จากนั้นหันไปคว้าจับท้ายทอยหญิงสาวรั้งเข้ามาหาแล้วประกบจูบลงริมฝีปากสีระเรื่อโดยที่แพรวาไม่ทันตั้งตัว “อื้อ!!” เธอยกมือขึ้นมาดันไหล่ลูคัสออกแต่ทว่ากลับทำไม่สำเร็จ ของเหลวเย็นฉ่ำในปากเขาค่อยๆ ซึมเข้ามาในปากเธอแล้วไหลลงคอในที่สุด ริมฝีปากหยักได้รูปบดคลึงไปมาอย่างดูดดื่ม ฟันแหลมคมกัดกลีบปากเธอจนสัมผัสได้ถึงรสชาติเค็มของเลือด ลิ้นสากสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากหยอกเย้ากับลิ้นเธอ ความช่ำชองของเขาทำให้เธอเริ่มอ่อนระทวย “อืมม” เสียงลำคอจากลูคัสดังเล็ดลอดออดมาเบาๆ กลิ่นหอมจากตัวแพรวากระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้ตื่นตัว มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกขนาดใหญ่ทั้งที่ริมฝีปากยังจูบคนใต้ร่าง ร่างกายแพรวาเริ่มสั่นสะท้านเมื่อถูกลูคัสมอบสัมผัสหยาบโลบให้ กลิ่นแอลกอฮอล์จากตัวเขาพลอยทำหัวใจดวงน้อยสั่นไหวได้ไม่ยาก จูบแสนเนิ่นนานถูกถอนออกอย่างอ้อยอิ่งในเวลาต่อมา “เริ่มทำหน้าที่ของเธอซะ” เขาผละตัวออกจากแพรวามานั่งดื่มต่อ แพรวาดึงตัวเองขึ้นจากโซฟา สายตามองลูคัสที่กำลังยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่ม เธอโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้คู่หมั้นหนุ่มอย่างกล้าๆ กลัวๆ ประทับริมฝีปากลงลาดลำคอแกร่งในขณะที่มือลูบไล้ความเป็นชายผ่านกางเกงสีดำ มือเรียวเล็กปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดจนหมดตามไปด้วยเข็มขัดหนังราคาแพง เธอดึงออกจากขอบกางเกงวางลงโต๊ะลายหินอ่อน ก่อนจะปลดตะขอกางเกงแล้วรูดซิปลงมา มือล้วงเข้าไปจับแก่นกายขนาดใหญ่ออกมา มันตื่นตัวเต็มที่แล้ว… “อืมมม” ลูคัสครางเสียงต่ำในลำคอหลังจากแพรวาเริ่มใช้ริมฝีปากสัมผัสแก่นกาย เรียวลิ้นเล็กเปียกชุ่มตวัดไปมาตรงส่วนหัว ลากริมฝีปากลงมาตามความยาวของมัน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้ให้ลูคัส ดูเหมือนจะชินแต่ในความเป็นจริง…ไม่เลย เธอไม่เคยชิน น้ำสีใสจากส่วนหัวเริ่มไหลออกมา แพรวาครอบริมฝีปากลงแก่นกายขนาดใหญ่แล้วขยับศีรษะขึ้นลงเป็นจังหวะ “หยิบถุงยางมาใส่ให้ฉัน” “ถะ…ถุงยางอยู่ไหน” “ในกระเป๋ากางเกงของฉัน” นี่ลูคัสพกถุงยางอนามัยติดตัวไปด้วยเลยหรือเนี่ย เชื่อแล้วว่าเขาสามารถมีเซ็กซ์ได้ทุกที่และทุกเวลา เธอหยิบถุงยางอนามัยออกมาจากกระเป๋ากางเกงสีดำ ฉีกซองมันอย่างเงอะงะ เพราะไม่ได้ชำนาญใช้ปากฉีกแบบเขา จากนั้นเริ่มสวมถุงยางอนามัยใส่แก่นกายที่วางพาดหน้าท้องลูคัส ของเขาใหญ่และยาวเกินมาตรฐานมาก “ถอดเสื้อเธอออกให้หมด” “…” เธอถอดเสื้อผ้าตัวเองออกตามคำสั่งลูคัส ตอนนี้อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าโดยมีสายตาของเขาคอยมองไม่ละไปไหน “ให้บอกอีกไหมว่าต้องทำอะไรต่อ” “ฉะ…ฉันรู้ แต่ว่านายมีเจลหล่อลื่นไหม” เธอกลัวเจ็บ “ฉันไม่มีของแบบนั้น” พรึ่บ! “อ๊ะ!” ลูคัสกระชากเธอเข้าไปหา เขาใช้มือตัวเองควานน้ำลายในปากแล้วเอามาลูบตรงนั้นของเธอจนเริ่มเปียกแฉะ ก่อนจะจับแก่นกายจ่อเข้ามายังกายสาว สวบบ! “อื้อ!!!” เธอร้องออกมาด้วยเสียงในลำคอเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่รุกล้ำเข้ามาภายในร่องรักตัวเอง เผลอจิกไหล่ลูคัสแรงๆ เพื่อระบายความรู้สึกเจ็บปวดที่กำลังครอบงำจิตใจ “ยะ…อย่าเพิ่งขยับได้ไหม” “ไม่ใช่ฉัน เธอต่างหากที่ต้องทำ” “ฉะ…ฉันขอเวลาก่อนได้ไหม มันเจ็บ…” “จะขยับเองตอนนี้หรือให้ฉันทำ?” ถ้าลูคัสทำ เชื่อว่าเขาต้องไม่ปรานีเธออย่างแน่นอน เวลามีเซ็กซ์ด้วยกันเคยอ่อนโยนต่อจุดซ่อนเร้นเธอที่ไหน กระแทกเอาๆ จนตรงนั้นเกือบฉีก “อ๊ะ! ละ…ลูคัส!” “เธอเลือกเองนะแพรวา” ปึก! ปึก! ปึก! ความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาเมื่อลูคัสออกแรงขยับอย่างหนักหน่วงโดยไม่มีความปรานี ใบหน้าสวยหวานบิดเบ้ด้วยความทรมาน ความใหญ่โตครูดเสียดไปมากับร่องรักคับแคบจนรู้สึกแสบคันปนเจ็บ “ฉะ…ฉันเจ็บอึก!” เจ็บเหมือนร่างกายกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ “ฉันให้เธอเลือกแล้ว แต่เธอไม่ทำเอง” สิ้นคำพูดริมฝีปากหยักได้รูปก็ดูดเลียยอดปทุมถัน แรงดูดทำให้แพรวาเผลอแอ่นอกรับสัมผัสหยาบโลน “อึก! อ๊ะ ละ…ลูคัส นะ…นายทำแรงเกินไป อ๊ะ อ๊า..” “ก็ดูเธอจะชอบนิ ตอดฉันแรงขนาดนั้น” เขามองสีหน้าทรมานของแพรวาด้วยความพอใจ สองมือประคองเอวคอดกิ่วแล้วกระแทกเข้าใส่แก่นกายตัวเองอย่างไม่ปรานี ภายในที่ตอดรัดปล่อยกระแสเสียวซ่านไปทั่วร่างกาย “ละ…ลูคัส อ๊ะ~” “หึ คิดดีแล้วใช่ไหมที่ครางชื่อฉัน” ปึก! ปึก! ปึก! “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~” ความเจ็บปวดถูกแทนที่ด้วยความเสียวซ่าน แพรวาซบใบหน้าลงไหล่ลูคัสในขณะที่ส่วนล่างยังคงทำงานอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากสีระเรื่อเปล่งเสียงครางหวานข้างใบหูชายหนุ่ม พลอยกระตุ้นให้เขาเพิ่มความรุนแรงไปอีกเท่าตัว พรึ่บ! “ลูคัส…” จู่ๆ ลูคัสก็อุ้มกระเตงเธอขึ้น ทำให้เธอโอบกอดลำคอแกร่งไว้โดยอัตโนมัติเพราะกลัวตก ลูคัสพาเธอเดินตรงไปยังห้องนอน ระหว่างนั้นพลางอัดกระแทกแก่นกายเข้าใส่ร่องสวาทที่เริ่มบวมแดง ท่านี้ทำให้แพรวาทั้งเสียวและกลัวตกในเวลาเดียวกัน แพรวาถูกวางลงเตียงนอน ส่วนลูคัสเริ่มเคลื่อนไหวส่วนล่างอีกครั้ง สายตาคมเข้มจ้องมองจุดเชื่อมเพื่อกระตุ้นอารมณ์กระสัน สีหน้าทรมานของคนใต้ร่างเรียกรอยยิ้มเย้ยหยันจากชายหนุ่ม “อ๊ะ…อ๊า~” “อ๊าา ตอดดีฉิบ!” “ละ…ลูคัส ยะ…อย่า อย่ากระแทกใส่ตรงนั้น…” “ตรงไหนเหรอหืม?” เขายิ้มร้ายกาจ โน้มตัวลงไปหาแพรวาเล็กน้อยพร้อมจับเรียวขาข้างหนึ่งของเธอมาพาดบนไหล่ “ตรงนี้ใช่ไหม” “อึก! มะ…ไม่เอา อ๊ะ~” เธอเลื่อนมือมาจับมือลูคัสที่วางบนหน้าท้องตัวเอง สายตามองเขาอย่างเว้าวอน นัยน์ตาดำขลับดำมืดลง แพรวาอาจจะมองด้วยสายตาแบบนั้นเพื่อขอร้อง แต่สำหรับเขา… มองว่าเธอกำลังยั่วยวน “ฉะ…ฉันไม่ไหวแล้วลูคัส แฮก แฮก..” “ซี๊ดด ฉันใกล้แตกแล้วแพรวา” เสียงกระเส่าพูดกับคู่หมั้นสาว เคลื่อนไหวร่างกายไม่กี่วินาที ทั้งสองคนก็เกร็งกระตุกพร้อมกันเมื่่อแตะขอบสวรรค์ “อ๊า!!” “อร๊าย!!” แพรวานอนหายใจหอบเหนื่อย เพียงแค่รอบเดียวก็หมดแรงแล้ว เวลามีเซ็กซ์กับลูคัส เขาไม่เคยหยุดอยู่แค่รอบเดียว “ฉันไม่ไหวแล้ว…” “หน้าที่ของเธอคืออ้าขาให้ฉัน” “ระ…รอบนี้แล้วพอนะ” “เธอมีสิทธิ์เลือกด้วยเหรอ?” “แต่ฉัน…” “ฉันจะสดกับเธอ ถุงยางมันหมด พรุ่งนี้เธอค่อยไปซื้อยาคุมฉุกเฉินกิน” สวบบ ลูคัสสอดใส่แก่นกายเข้ามาในร่องรักคับแคบอีกครั้งหลังจากพูดจบ และบทรักอันเร่าร้อนได้เริ่มต้นบรรเลงขึ้น… หลายชั่วโมงต่อมา ปึก! ปึก! ปึก!! “อ๊ะ…อ๊า~” ลูคัสจับสองแขนแพรวาแล้วดึงเข้าหาตัวเอง อัดกระแทกแก่นกายใส่ร่องรักอย่างหนักหน่วง ริมฝีปากหยักได้รูปขบเม้มลำคอระหงจนเป็นรอยรักสีช้ำ ผ่านมาแล้วหลายชั่วโมง ลูคัสยังคงตักตวงความสุขจากร่างกายเธอไม่หยุด เขาผลักเธอให้นอนคว่ำหน้าลงเตียงนอน “ละ…ลูคัสมันแรงเกินไป อ๊ะ อ๊ะ~” “ฉันใกล้แตกแล้วแพรวา…” เขาเคลื่อนไหวส่วนล่างเร็วขึ้นเมื่อเริ่มมองเห็นขอบสวรรค์อยู่ไม่ไกล “ไม่ไหวแล้วลูคัส…” เป็นอีกครั้งที่ทั้งสองคนเสร็จสุขสมพร้อมกัน แก่นกายขนาดใหญ่กระตุกหงึกหงักภายในร่องรักคับแคบ ปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาจนหญิงสาวรู้สึกอุ่นวาบไปทั่วท้องน้อย “อืมมม” ลูคัสฉกฉวยริมฝีปากสีระเรื่อของแพรวามาจูบทั้งที่ส่วนล่างยังคงเชื่อมเป็นหนึ่งเดียว “ฉันไม่ไหวแล้ว” เธอบอกเขาเสียงสั่น “แต่ฉันยังไหวอยู่” “ตะ…แต่ว่านายเอาฉันมาหลายชั่วโมงแล้วนะ” “ฉันยังมีอารมณ์อยู่” เขาเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนเยอะแยะ แค่รอบเดียวเธอก็หมดแรงแล้ว “พอแค่นี้ได้ไหม” เธอรู้ว่าการอ้อนวอนขอให้ลูคัสหยุดเรื่องเซ็กซ์ไว้เพียงแค่นี้ไม่ได้ผลอย่างแน่อนอน แต่ถึงยังไงก็อยากลองดูเผื่อว่าเขาจะ…เห็นใจ “ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ” “อย่าทำตัวน่ารำคาญ” “ฉันเปล่า…” พรึ่บ! ลูคัสจับเธอพลิกให้นอนหงาย “ต้องให้ย้ำไหมว่าหน้าที่ของเธอคืออะไร” “…” เธอรู้ว่าหน้าที่ตัวเองคืออะไร ‘ของเล่น’ ของเขายังไงล่ะ… “แล้วรู้ใช่ไหมถ้าฉันหมดความอดทนกับเธอขึ้นมา อะไรจะเกิดขึ้น?” ลูคัสจะถอนหมั้นเธอ “ถ้าไม่อยากให้ฉันถอนหมั้น ก็อย่าขัดใจฉัน”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม