เธอขยับตัวเข้าไปกอดเขาไม่แรงมากด้วยความเขินอาย คุณควินน์จูบหน้าผากแล้วยังหอมแก้มซ้ำๆจนแทบจะช้ำได้อยู่แล้วถ้ายังไม่หยุด เขาจูบเธออีกครั้งเนินนานเหมือนว่าจะสูบเอาดวงวิญญาณออกจากร่างไปด้วย กว่าจะผละออกมาเล่นเอาลืมหายใจไปเลย จากนั้นก็ดึงตัวให้ล้มตัวลงนอนบนเตียงเดียวกันแล้วตระกองกอดไม่แน่นมากแต่ไม่น่าจะดิ้นหลุดออกจากวงแขนอบอุ่นนี้ได้ตลอดทั้งคืนแน่
แต่ว่าเสียงหัวใจแวมไพร์ดังจัง
"ฝันดีนะฮานะ แล้วพรุ่งนี้ฉันพาไปเดินเล่นแถวๆนี้จากนั้นเราก็ไปเล่นน้ำตกและตั้งแคมป์แถวนั้นสักคืน"
"คุณควินน์ใจดีที่สุดเลย"
“แค่หนูมีความสุขฉันก็ดีใจแล้ว นอนเถอะตาจะลืมไม่ขึ้นแล้วนะเด็กน้อย” เขาจูบหน้าผากเกลี้ยงอีกครั้งแล้วกอดเธอไม่ปล่อย ฮานะเพลียจากการเสียเลือดไปทำให้ไม่นานก็หลับไหลไปอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้มีเพียงเขาที่นอนยิ้มกว้างด้วยความสุขมากแล้วจูบเธอซ้ำๆด้วยความดีใจที่สุด
ต่อจากนี้ชีวิตไม่มีทางว่างเปล่าอีกต่อไปแ
