หลายปีผ่านไปทุกอย่างเกิดขึ้นมากมายและมีอะไรที่น่ายินดีเกิดขึ้น เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมแวมไพร์แรกเกิดจนถึงอายุสิบกว่าปีถึงโตไว้มากและจะเริ่มช้าไปเรื่อยๆ คุณควินน์จะพาเธอไปประชุมด้วยทุกปีและจะอยู่ที่นั่นต่อประมาณสองเดือนเพื่อให้ลูกได้ศึกษาอะไรหลายอย่างและรู้จักกับตระกูลต่างๆ
เรื่องน่ายินดีเกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมีขุนนางตั้งครรภ์อีกครั้งและอาจจะไม่รอด ทางสภาเลยติดต่อคุณควินน์เพื่อประชุมเรื่องนี้และหาแนวทางการจัดการด้วย หลังจากนั้นคุณควินน์ก็ทำธุระในเมืองบ่อยๆและไปที่ชาญป่าเพื่อรบเร้าใครสักคนให้ไปช่วย กว่าที่เขาจะคุยให้อีกฝ่ายช่วยได้เวลาก็ผ่านไปถึงหกเดือนแล้วขุนนางคนนั้นใกล้จะตายแล้ว เขาพาเธอขึ้นเครื่องบินส่วนตัวเพื่อไปสภาและรีบไปดูแลขุนนางคนนั้นทันท่วงที
เธอไม่คิดว่าแวมไพร์จะสามัคคีกันขนาดนี้
เผาพันธุ์พวกเขาเหลือน้อยมาก
“เราจะอยู่ที่นี่จนกว่าแม่กับเด็กจะปลอดภัย”
“ได้ค่ะ หนูไม่เดือดร้อนอะไรอย
